ペテロの手紙第二 3
1 愛する者よ、われ今この第二の書を汝らに書き贈り、第一なると之とをもて汝らに思ひ出させ、その潔よき心を勵まし、
เห ปฺริยตมา: , ยูยํ ยถา ปวิตฺรภวิษฺยทฺวกฺตฺฤภิ: ปูรฺโวฺวกฺตานิ วากฺยานิ ตฺราตฺรา ปฺรภุนา เปฺรริตานามฺ อสฺมากมฺ อาเทศญฺจ สารถ ตถา ยุษฺมานฺ สฺมารยิตฺวา
2 聖なる預言者たちの預じめ云ひし言、および汝らの使徒たちの傳へし主なる救主の誡命を憶えさせんとす。
ยุษฺมากํ สรลภาวํ ปฺรโพธยิตุมฺ อหํ ทฺวิตียมฺ อิทํ ปตฺรํ ลิขามิฯ
3 汝 等まづ知れ、末の世には嘲る者 嘲笑をもて來り、おのが慾に隨ひて歩み、
ปฺรถมํ ยุษฺมาภิริทํ ชฺญายตำ ยตฺ เศเษ กาเล เสฺวจฺฉาจาริโณ นินฺทกา อุปสฺถาย
4 かつ言はん『主の來りたまふ約束は何處にありや、先祖たちの眠りしのち、萬のもの開闢の初と等しくして變らざるなり』と。
วทิษฺยนฺติ ปฺรโภราคมนสฺย ปฺรติชฺญา กุตฺร? ยต: ปิตฺฤโลกานำ มหานิทฺราคมนาตฺ ปรํ สรฺวฺวาณิ สฺฤษฺเฏรารมฺภกาเล ยถา ตไถวาวติษฺฐนฺเตฯ
5 彼らは殊更に次の事を知らざるなり、即ち古へ神の言によりて天あり、地は水より出で水によりて成立ちしが、
ปูรฺวฺวมฺ อีศฺวรสฺย วาเกฺยนากาศมณฺฑลํ ชลาทฺ อุตฺปนฺนา ชเล สนฺติษฺฐมานา จ ปฺฤถิวฺยวิทฺยไตตทฺ อนิจฺฉุกตาตเสฺต น ชานานฺติ,
6 その時の世は之により水に淹はれて滅びたり。
ตตสฺตาตฺกาลิกสํสาโร ชเลนาปฺลาวิโต วินาศํ คต: ฯ
7 されど同じ御言によりて今の天と地とは蓄へられ、火にて燒かれん爲に、敬虔ならぬ人々の審判と滅亡との日まで保たるるなり。
กินฺตฺวธุนา วรฺตฺตมาเน อากาศภูมณฺฑเล เตไนว วาเกฺยน วหฺนฺยรฺถํ คุปฺเต วิจารทินํ ทุษฺฏมานวานำ วินาศญฺจ ยาวทฺ รกฺษฺยเตฯ
8 愛する者よ、なんぢら此の一事を忘るな。主の御前には一日は千年のごとく、千年は一日のごとし。
เห ปฺริยตมา: , ยูยมฺ เอตเทกํ วากฺยมฺ อนวคตา มา ภวต ยตฺ ปฺรโภ: สากฺษาทฺ ทินเมกํ วรฺษสหสฺรวทฺ วรฺษสหสฺรญฺจ ทิไนกวตฺฯ
9 主その約束を果すに遲きは、或 人の遲しと思ふが如きにあらず、ただ一人の亡ぶるをも望み給はず、凡ての人の悔改に至らんことを望みて汝らを永く忍び給ふなり。
เกจิทฺ ยถา วิลมฺพํ มนฺยนฺเต ตถา ปฺรภุ: สฺวปฺรติชฺญายำ วิลมฺพเต ตนฺนหิ กินฺตุ โก'ปิ ยนฺน วินเศฺยตฺ สรฺวฺวํ เอว มน: ปราวรฺตฺตนํ คจฺเฉยุริตฺยภิลษนฺ โส 'สฺมานฺ ปฺรติ ทีรฺฆสหิษฺณุตำ วิทธาติฯ
10 されど主の日は盜人のごとく來らん、その日には天とどろきて去り、もろもろの天體は燒け崩れ、地とその中にある工とは燒け盡きん。
กินฺตุ กฺษปายำ เจาร อิว ปฺรโภ รฺทินมฺ อาคมิษฺยติ ตสฺมินฺ มหาศพฺเทน คคนมณฺฑลํ โลปฺสฺยเต มูลวสฺตูนิ จ ตาเปน คลิษฺยนฺเต ปฺฤถิวี ตนฺมธฺยสฺถิตานิ กรฺมฺมาณิ จ ธกฺษฺยนฺเตฯ
11 かく此 等のものはみな崩るべければ、汝 等いかに潔き行状と敬虔とをもて、
อต: สรฺไวฺวเรไต รฺวิกาเร คนฺตเวฺย สติ ยสฺมินฺ อากาศมณฺฑลํ ทาเหน วิการิษฺยเต มูลวสฺตูนิ จ ตาเปน คลิษฺยนฺเต
12 神の日の來るを待ち之を速かにせんことを勉むべきにあらずや、その日には天 燃え崩れ、もろもろの天體 燒け溶けん。
ตเสฺยศฺวรทินสฺยาคมนํ ปฺรตีกฺษมาไณรากางฺกฺษมาไณศฺจ ยูษฺมาภิ รฺธรฺมฺมาจาเรศฺวรภกฺติภฺยำ กีทฺฤไศ โรฺลไก รฺภวิตวฺยํ?
13 されど我らは神の約束によりて、義の住むところの新しき天と新しき地とを待つ。
ตถาปิ วยํ ตสฺย ปฺรติชฺญานุสาเรณ ธรฺมฺมสฺย วาสสฺถานํ นูตนมฺ อากาศมณฺฑลํ นูตนํ ภูมณฺฑลญฺจ ปฺรตีกฺษามเหฯ
14 この故に愛する者よ、汝 等これを待てば、神の前に汚點なく瑕なく安然に在らんことを勉めよ。
อเตอว เห ปฺริยตมา: , ตานิ ปฺรตีกฺษมาณา ยูยํ นิษฺกลงฺกา อนินฺทิตาศฺจ ภูตฺวา ยตฺ ศานฺตฺยาศฺริตาสฺติษฺฐไถตสฺมินฺ ยตธฺวํฯ
15 且われらの主の寛容を救なりと思へ、これは我らの愛する兄弟パウロも、その與へられたる智慧にしたがひ曾て汝らに書き贈りし如し。
อสฺมากํ ปฺรโภ รฺทีรฺฆสหิษฺณุตาญฺจ ปริตฺราณชนิกำ มนฺยธฺวํฯ อสฺมากํ ปฺริยภฺราเตฺร เปาลาย ยตฺ ชฺญานมฺ อทายิ ตทนุสาเรณ โส'ปิ ปเตฺร ยุษฺมานฺ ปฺรติ ตเทวาลิขตฺฯ
16 彼はその凡ての書にも此 等のことに就きて語る、その中には悟りがたき所あり、無學のもの心の定らぬ者は、他の聖書のごとく之をも強ひ釋きて自ら滅亡を招くなり。
สฺวกียสรฺวฺวปเตฺรษุ ไจตานฺยธิ ปฺรสฺตุตฺย ตเทว คทติฯ เตษุ ปเตฺรษุ กติปยานิ ทุรูหฺยาณิ วากฺยานิ วิทฺยนฺเต เย จ โลกา อชฺญานาศฺจญฺจลาศฺจ เต นิชวินาศารฺถมฺ อนฺยศาสฺตฺรียวจนานีว ตานฺยปิ วิการยนฺติฯ
17 されば愛する者よ、なんぢら預じめ之を知れば、愼みて無法の者の迷にさそはれて己が堅き心を失はず、
ตสฺมาทฺ เห ปฺริยตมา: , ยูยํ ปูรฺวฺวํ พุทฺธฺวา สาวธานาสฺติษฺฐต, อธารฺมฺมิกาณำ ภฺรานฺติโสฺรตสาปหฺฤตา: สฺวกียสุสฺถิรตฺวาตฺ มา ภฺรศฺยตฯ
The Great Flood
