Salmi 90

1 Preghiera di Mosè, uomo di Dio. O Signore, tu sei stato per noi un rifugio d’età in età.

Господе! Ти си нам уточиште од колења до колења.

2 Avanti che i monti fossero nati e che tu avessi formato la terra e il mondo, anzi, ab eterno in eterno, tu sei Dio.

Пре него се горе родише и сазда се земља и васиљена, и од века довека, Ти си Бог.

3 Tu fai tornare i mortali in polvere e dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini.

Ти враћаш човека у трулеж, и говориш: Вратите се синови људски!

4 Perché mille anni, agli occhi tuoi, sono come il giorno d’ieri quand’è passato, e come una veglia nella notte.

Јер је хиљада година пред очима Твојим као дан јучерашњи, кад мине, и као стража ноћна.

5 Tu li porti via come in una piena; son come un sogno. Son come l’erba che verdeggia la mattina;

Ти их као поводњем односиш; они су као сан, као трава, која рано вене,

6 la mattina essa fiorisce e verdeggia, la sera è segata e si secca.

Ујутру цвета и увене, увече се покоси и сасуши.

7 Poiché noi siam consumati per la tua ira, e siamo atterriti per il tuo cruccio.

Јер нас нестаје од гнева Твог, и од јарости Твоје у сметњи смо.

8 Tu metti le nostre iniquità davanti a te, e i nostri peccati occulti, alla luce della tua faccia.

Ставио си безакоња наша преда се, и тајне наше на светлост лица свог.

9 Tutti i nostri giorni spariscono per il tuo cruccio; noi finiamo gli anni nostri come un soffio.

Сви се дани наши прекраћују од срдње Твоје, године наше пролазе као глас.

10 I giorni de’ nostri anni arrivano a settant’anni; o, per i più forti, a ottant’anni; e quel che ne fa l’orgoglio, non è che travaglio e vanità; perché passa presto, e noi ce ne voliam via.

Дана година наших свега има до седамдесет година, а у јачег до осамдесет година: и сам је цвет њихов мука и невоља; јер теку брзо, и ми одлећемо.

11 Chi conosce la forza della tua ira e il tuo cruccio secondo il timore che t’è dovuto?

Ко зна силу гнева Твог и Твоју јарост, да би Те се као што треба бојао?

12 Insegnaci dunque a così contare nostri giorni, che acquistiamo un cuor savio.

Научи нас тако бројати дане наше, да бисмо стекли срце мудро.

13 Ritorna, o Eterno; fino a quando? e muoviti a pietà dei tuoi servitori.

Поврати се, Господе! Докле ћеш? Смилуј се на слуге своје.

14 Saziaci al mattino della tua benignità, e noi giubileremo, ci rallegreremo tutti i dì nostri.

Ујутру нас насити доброте своје, и радоваћемо се и веселити у све дане своје.

15 Rallegraci in proporzione de’ giorni che ci hai afflitti, e degli anni che abbiam sentito il male.

Обрадуј нас према данима, у које си нас мучио, и према годинама, у које смо гледали невољу.

16 Apparisca l’opera tua a pro de’ tuo servitori, e la tua gloria sui loro figliuoli.

Нека се покаже на слугама Твојим дело Твоје, и слава Твоја на синовима њиховим.

17 La grazia del Signore Iddio nostro sia sopra noi, e rendi stabile l’opera delle nostre mani; sì, l’opera delle nostre mani rendila stabile.

Нека буде добра воља Господа Бога нашег с нама, и дело руку наших доврши нам, и дело руку наших доврши.