Salmi 9

1 Al Capo dei musici. Su “Muori pel figlio”. Salmo di Davide. Io celebrerò l’Eterno con tutto il mio cuore, io narrerò tutte le tue maraviglie.

Хвалим Те, Господе, из свега срца свог, казујем сва чудеса Твоја.

2 Io mi rallegrerò e festeggerò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,

Радујем се и веселим се о Теби, певам имену Твом, Вишњи!

3 poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono dinanzi al tuo cospetto.

Непријатељи се моји вратише натраг, спотакоше се и неста их испред лица Твог;

4 Poiché tu hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.

Јер си свршио суд мој и одбранио ме; сео си на престо, судија праведни.

5 Tu hai sgridate le nazioni, hai distrutto l’empio, hai cancellato il loro nome in sempiterno.

Расрдио си се на народе и убио безбожника, име си им затро довека, за свагда.

6 E’ finita per il nemico! Son rovine perpetue! e delle città che tu hai distrutte perfin la memoria e perita.

Непријатељу неста мачева сасвим; градове Ти си развалио; погибе спомен њихов.

7 Ma l’Eterno siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.

Али Господ увек живи; спремио је за суд престо свој.

8 Ed egli giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.

Он ће судити васионом свету по правди, усудиће народима право.

9 E l’Eterno sarà un alto ricetto all’oppresso, un alto ricetto in tempi di distretta;

Господ је уточиште убогоме, уточиште у невољи.

10 e quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Eterno, tu non abbandoni quelli che ti cercano.

У Тебе се уздају који знају име Твоје, јер не остављаш оних који Те траже, Господе!

11 Salmeggiate all’Eterno che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue gesta.

Појте Господу, који живи на Сиону; казујте народу дела Његова;

12 Perché colui che domanda ragion del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.

Јер Он освећује крв, памти је; не заборавља јаук невољних.

13 Abbi pietà di me, o Eterno! Vedi l’afflizione che soffro da quelli che m’odiano, o tu che mi trai su dalle porte della morte,

Смилуј се на ме, Господе; погледај како страдам од непријатеља својих, Ти, који ме подижеш од врата смртних,

14 acciocché io racconti tutte le tue lodi. Nelle porte della figliuola di Sion, io festeggerò per la tua salvazione.

Да бих казивао све хвале Твоје на вратима кћери Сионове, и славио спасење Твоје.

15 Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avean fatta; il loro piede è stato preso nella rete che aveano nascosta.

Попадоше народи у јаму, коју су ископали; у замку, коју су сами наместили, ухвати се нога њихова.

16 L’Eterno s’è fatto conoscere, ha fatto giustizia; l’empio è stato preso al laccio nell’opera delle proprie mani. (Higgaion, Sela)

Познаше Господа; Он је судио; у дела руку својих заплете се безбожник.

17 Gli empi se n’andranno al soggiorno de’ morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Iddio. (Sheol h7585)

Вратиће се у пакао безбожници, сви народи који заборављају Бога; (Sheol h7585)

18 Poiché il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza de’ miseri perirà in perpetuo.

Јер неће свагда бити заборављен убоги, и нада невољницима неће никад погинути.

19 Lèvati, o Eterno! Non lasciar che prevalga il mortale; sian giudicate le nazioni in tua presenza.

Устани, Господе, да се не посили човек, и да приме народи суд пред Тобом.

20 O Eterno, infondi spavento in loro; sappian le nazioni che non son altro che mortali. (Sela)

Пусти, Господе, страх на њих; нека познају народи да су људи.