Salmi 77
1 Per il Capo de’ Musici. Secondo Jeduthun. Salmo di Asaf. La mia voce s’eleva a Dio, e io grido; la mia voce s’eleva a Dio, ed egli mi porge l’orecchio.
Глас мој иде к Богу, и ја призивам Њега; глас мој иде к Богу, и Он ће ме услишити.
2 Nel giorno della mia distretta, io ho cercato il Signore; la mia mano è stata tesa durante la notte senza stancarsi, l’anima mia ha rifiutato d’esser consolata.
У дан туге своје тражих Господа; ноћу је рука моја подигнута, и не спушта се; душа моја неће да се утеши.
3 Io mi ricordo di Dio, e gemo; medito, e il mio spirito è abbattuto. (Sela)
Помињем Бога, и уздишем; размишљам, и трне дух мој.
4 Tu tieni desti gli occhi miei, sono turbato e non posso parlare.
Држим очи своје да су будне; клонуо сам, и не могу говорити.
5 Ripenso ai giorni antichi, agli anni da lungo tempo passati.
Пребрајам старе дане и године од векова.
6 Mi ricordo de’ miei canti durante la notte, medito nel mio cuore, e lo spirito mio va investigando:
Опомињем се песама својих ноћу; разговарам се са срцем својим, и испитујем дух свој:
7 Il Signore ripudia egli in perpetuo? E non mostrerà egli più il suo favore?
"Зар ће се довека гневити на нас Господ, и неће више љубити?
8 E’ la sua benignità venuta meno per sempre? La sua parola ha ella cessato per ogni età?
Зар је засвагда престала милост Његова, и реч се прекинула од колена на колено?
9 Iddio ha egli dimenticato d’aver pietà? Ha egli nell’ira chiuse le sue compassioni? (Sela)
Зар је заборавио милостив бити и у гневу затворио милосрђе своје?"
10 E ho detto: La mia afflizione sta in questo, che la destra dell’Altissimo è mutata.
И рекох: Жалосна је за мене ова промена деснице Вишњега.
11 Io rievocherò la memoria delle opere dell’Eterno; sì, ricorderò le tue maraviglie antiche,
Памтим дела Господња; памтим пређашње чудо Твоје.
12 mediterò su tutte le opere tue, e ripenserò alle tue gesta.
Мислио сам о свим делима Твојим, размишљао о радњи Твојој;
13 O Dio, le tue vie son sante; qual è l’Iddio grande come Dio?
Боже! Пут је Твој свет; који је Бог тако велик као Бог наш?
14 Tu sei l’Iddio che fai maraviglie; tu hai fatto conoscere la tua forza fra i popoli.
Ти си Бог, који си чинио чудеса, показивао силу своју међу народима;
15 Tu hai, col tuo braccio, redento il tuo popolo, i figliuoli di Giacobbe e di Giuseppe. (Sela)
Мишицом си одбранио народ свој, синове Јаковљеве и Јосифове.
16 Le acque ti videro, o Dio; le acque ti videro e furono spaventate; anche gli abissi tremarono.
Видеше Те воде, Боже, видеше Те воде, и устрепташе, и бездане се задрмаше.
17 Le nubi versarono diluvi d’acqua; i cieli tuonarono; ed anche i tuoi strali volarono da ogni parte.
Из облака лијаше вода, облаци даваху глас, и стреле Твоје лећаху.
18 La voce del tuo tuono era nel turbine; i lampi illuminarono il mondo; la terra fu scossa e tremò.
Грмљаху громови Твоји по небу; муње Твоје севаху по васиљеној, земља се тресаше и њихаше.
19 La tua via fu in mezzo al mare, i tuoi sentieri in mezzo alle grandi acque, e le tue orme non furon riconosciute.
По мору беше пут Твој, и стазе Твоје по великој води, и траг Твој не познаваше се.
20 Tu conducesti il tuo popolo come un gregge, per mano di Mosè e d’Aaronne.
Водио си народ свој као овце руком Мојсијевом и Ароновом.
