Salmi 50

1 Salmo di Asaf. Il Potente, Iddio, l’Eterno ha parlato e ha convocato la terra dal sol levante al ponente.

Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 Da Sion, perfetta in bellezza, Dio è apparso nel suo fulgore.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 L’Iddio nostro viene e non se ne starà cheto; lo precede un fuoco divorante, lo circonda una fiera tempesta.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Egli chiama i cieli di sopra e la terra per assistere al giudicio del suo popolo:

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Adunatemi, dice, i miei fedeli che han fatto meco un patto mediante sacrifizio.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 E i cieli proclameranno la sua giustizia; perché Dio stesso sta per giudicare. (Sela)

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

7 Ascolta, popolo mio, ed io parlerò; ascolta, o Israele, e io ti farò le mie rimostranze. Io sono Iddio, l’Iddio tuo.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 Io non ti riprenderò a motivo de’ tuoi sacrifizi; i tuoi olocausti stanno dinanzi a me del continuo.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 Io non prenderò giovenchi dalla tua casa né becchi dai tuoi ovili;

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 perché mie son tutte le bestie della foresta, mio è il bestiame ch’è per i monti a migliaia.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Io conosco tutti gli uccelli del monti, e quel che si muove per la campagna è a mia disposizione.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Se avessi fame, non te lo direi, perché il mondo, con tutto quel che contiene, è mio.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 Mangio io carne di tori, o bevo io sangue di becchi?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Offri a Dio il sacrifizio della lode, e paga all’Altissimo i tuoi voti;

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 e invocami nel giorno della distretta: io te ne trarrò fuori, e tu mi glorificherai.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Ma quanto all’empio, Iddio gli dice: Spetta egli a te di parlar de’ miei statuti, e di aver sulle labbra il mio patto?

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 A te che odii la correzione e ti getti dietro alle spalle le mie parole?

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Se vedi un ladro, tu ti diletti nella sua compagnia, e sei il socio degli adulteri.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Tu abbandoni la tua bocca al male, e la tua lingua intesse frodi.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Tu siedi e parli contro il tuo fratello, tu diffami il figlio di tua madre.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Tu hai fatto queste cose, ed io mi son taciuto, e tu hai pensato ch’io fossi del tutto come te; ma io ti riprenderò, e ti metterò tutto davanti agli occhi.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Deh, intendete questo, voi che dimenticate Iddio; che talora io non vi dilanii e non vi sia chi vi liberi.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 Chi mi offre il sacrifizio della lode mi glorifica, e a chi regola bene la sua condotta, io farò vedere la salvezza di Dio.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.