< Salmi 49 >
1 Per il Capo de’ musici. De’ figliuoli di Core. Salmo. Udite questo, popoli tutti; porgete orecchio, voi tutti gli abitanti del mondo!
Psalmus David, in finem, filiis Core. Audite haec omnes Gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem:
2 Plebei e nobili, ricchi e poveri tutti insieme.
Quique terrigenae, et filii hominum: simul in unum dives et pauper.
3 La mia bocca proferirà cose savie, e la meditazione del mio cuore sarà piena di senno.
Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Io presterò l’orecchio alle sentenze, spiegherò a suon di cetra il mio enigma.
Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam.
5 Perché temerei ne’ giorni dell’avversità quando mi circonda l’iniquità dei miei insidiatori,
Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me:
6 i quali confidano ne’ loro grandi averi e si gloriano della grandezza delle loro ricchezze?
Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
7 Nessuno però può in alcun modo redimere il fratello, né dare a Dio il prezzo del riscatto d’esso.
Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam.
8 Il riscatto dell’anima dell’uomo è troppo caro e farà mai sempre difetto.
Et pretium redemptionis animae suae: et laborabit in aeternum,
9 Non può farsi ch’ei continui a vivere in perpetuo e non vegga la fossa.
et vivet adhuc in finem.
10 Perché la vedrà. I savi muoiono; periscono del pari il pazzo e lo stolto e lasciano ad altri i loro beni.
Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas:
11 L’intimo lor pensiero è che le loro case dureranno in eterno e le loro abitazioni d’età in età; dànno i loro nomi alle loro terre.
et sepulchra eorum domus illorum in aeternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
12 Ma l’uomo ch’è in onore non dura; egli è simile alle bestie che periscono.
Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
13 Questa loro condotta è una follia; eppure i loro successori approvano i lor detti. (Sela)
Haec via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt.
14 Son cacciati come pecore nel soggiorno de’ morti; la morte è il loro pastore; ed al mattino gli uomini retti li calpestano. La lor gloria ha da consumarsi nel soggiorno de’ morti, né avrà altra dimora. (Sheol )
Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol )
15 Ma Iddio riscatterà l’anima mia dal potere del soggiorno dei morti, perché mi prenderà con sé. (Sela) (Sheol )
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol )
16 Non temere quand’uno s’arricchisce, quando si accresce la gloria della sua casa.
Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius.
17 Perché, quando morrà, non porterà seco nulla; la sua gloria non scenderà dietro a lui.
Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius.
18 Benché tu, mentre vivi, ti reputi felice, e la gente ti lodi per i godimenti che ti procuri,
Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei.
19 tu te ne andrai alla generazione de’ tuoi padri, che non vedranno mai più la luce.
Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in aeternum non videbit lumen.
20 L’uomo ch’è in onore e non ha intendimento è simile alle bestie che periscono.
Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.