Salmi 129

1 Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

Много ми досађиваше од младости моје нека рече Израиљ,

2 Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

Много ми досађиваше од младости моје, али ме не свладаше.

3 Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

На леђима мојим ораше орачи, и водише дуге бразде своје.

4 L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

Господ је праведан; исече конопце безбожничке.

5 Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

Постидеће се, одбиће се сви који ненавиде Сион.

6 Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

Биће као трава на крововима, која се сасушује пре него се почупа,

7 Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

Од које неће жетелац напунити руке своје, нити наручја своја везилац;

8 e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!

И који пролазе неће рећи: "Благослов Господњи на вама! Благосиљамо вас именом Господњим."