< Salmi 122 >

1 Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Io mi sono rallegrato quando m’han detto: Andiamo alla casa dell’Eterno.
Canticum graduum. Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
2 I nostri passi si son fermati entro le tue porte, o Gerusalemme;
Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.
3 Gerusalemme, che sei edificata, come una città ben compatta,
Ierusalem, quae aedificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.
4 dove salgono le tribù, le tribù dell’Eterno, secondo l’ingiunzione fattane ad Israele, per celebrare il nome dell’Eterno.
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.
5 Perché quivi sono posti i troni per il giudizio, i troni della casa di Davide.
Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.
6 Pregate per la pace di Gerusalemme! Prosperino quelli che t’amano!
Rogate quae ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.
7 Pace sia entro i tuoi bastioni, e tranquillità nei tuoi palazzi!
Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.
8 Per amore dei miei fratelli e dei miei amici, io dirò adesso: Sia pace in te!
Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:
9 Per amore della casa dell’Eterno, dell’Iddio nostro, io procaccerò il tuo bene.
Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.

< Salmi 122 >