Salmi 120

1 Canto dei pellegrinaggi. Nella mia distretta ho invocato l’Eterno, ed egli m’ha risposto.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 O Eterno, libera l’anima mia dalle labbra bugiarde, dalla lingua fraudolenta.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Che ti sarà dato e che ti sarà aggiunto, o lingua fraudolenta?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Frecce di guerriero, acute, con carboni di ginepro.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Misero me che soggiorno in Mesec, e dimoro fra le tende di Kedar!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 L’anima mia troppo a lungo ha dimorato con colui che odia la pace!

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Io sono per la pace; ma, non appena parlo, essi sono per la guerra.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.