< Salmi 119 >

1 Beati quelli che sono integri nelle loro vie, che camminano secondo la legge dell’Eterno.
Alleluja. [Aleph Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
2 Beati quelli che osservano le sue testimonianze, che lo cercano con tutto il cuore,
Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
3 ed anche non operano iniquità, ma camminano nelle sue vie.
Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
4 Tu hai ordinato i tuoi precetti perché siano osservati con cura.
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 Oh siano le mie vie dirette all’osservanza dei tuoi statuti!
Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.
6 Allora non sarò svergognato quando considererò tutti i tuoi comandamenti.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Io ti celebrerò con dirittura di cuore, quando avrò imparato i tuoi giusti decreti.
Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.
8 Io osserverò i tuoi statuti, non abbandonarmi del tutto.
Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
9 Come renderà il giovane la sua via pura? Col badare ad essa secondo la tua parola.
Beth In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 Io ti ho cercato con tutto il mio cuore; non lasciarmi deviare dai tuoi comandamenti.
In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
11 Io ho riposto la tua parola nel mio cuore per non peccare contro di te.
In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
12 Tu sei benedetto, o Eterno; insegnami i tuoi statuti.
Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
13 Ho raccontato con le mie labbra tutti i giudizi della tua bocca.
In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
14 Io gioisco nella via delle tue testimonianze, come se possedessi tutte le ricchezze.
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 Io mediterò sui tuoi precetti e considerò i tuoi sentieri.
In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
16 Io mi diletterò nei tuoi statuti, non dimenticherò la tua parola.
In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 Fa’ del bene al tuo servitore perché io viva ed osservi la tua parola.
Ghimel Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18 Apri gli occhi miei ond’io contempli le maraviglie della tua legge.
Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Io sono un forestiero sulla terra; non mi nascondere i tuoi comandamenti.
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 L’anima mia si strugge dalla brama che ha dei tuoi giudizi in ogni tempo.
Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21 Tu sgridi i superbi, i maledetti, che deviano dai tuoi comandamenti.
Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Togli di sopra a me il vituperio e lo sprezzo, perché io ho osservato le tue testimonianze.
Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23 Anche quando i principi siedono e parlano contro di me, il tuo servitore medita i tuoi statuti.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24 Sì, le tue testimonianze sono il mio diletto e i miei consiglieri.
Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.
25 L’anima mia è attaccata alla polvere; vivificami secondo la tua parola.
Daleth Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Io ti ho narrato le mie vie, e tu m’hai risposto; insegnami i tuoi statuti.
Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
27 Fammi intendere la via dei tuoi precetti, ed io mediterò le tue maraviglie.
Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
28 L’anima mia, dal dolore, si strugge in lacrime; rialzami secondo la tua parola.
Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
29 Tieni lontana da me la via della menzogna, e, nella tua grazia, fammi intender la tua legge.
Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
30 Io ho scelto la via della fedeltà, mi son posto i tuoi giudizi dinanzi agli occhi.
Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
31 Io mi tengo attaccato alle tue testimonianze; o Eterno, non lasciare che io sia confuso.
Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
32 Io correrò per la via dei tuoi comandamenti, quando m’avrai allargato il cuore.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 Insegnami, o Eterno, la via dei tuoi statuti ed io la seguirò fino alla fine.
He Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
34 Dammi intelletto e osserverò la tua legge; la praticherò con tutto il cuore.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
35 Conducimi per il sentiero dei tuoi comandamenti, poiché io mi diletto in esso.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
36 Inclina il mio cuore alle tue testimonianze e non alla cupidigia.
Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
37 Distogli gli occhi miei dal contemplare la vanità, e vivificami nelle tue vie.
Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
38 Mantieni al tuo servitore la tua parola, che inculca il tuo timore.
Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
39 Rimuovi da me il vituperio ch’io temo, perché i tuoi giudizi son buoni.
Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
40 Ecco, io bramo i tuoi precetti, vivificami nella tua giustizia.
Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
41 Vengano su me le tue benignità, o Eterno, e la tua salvezza, secondo la tua parola.
Vau Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 E avrò di che rispondere a chi mi fa vituperio, perché confido nella tua parola.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
43 Non mi toglier del tutto dalla bocca la parola della verità, perché spero nei tuoi giudizi.
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
44 Ed io osserverò la tua legge del continuo, in sempiterno.
Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.
45 E camminerò con libertà, perché ho cercato i tuoi precetti.
Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
46 Parlerò delle tue testimonianze davanti ai re e non sarò svergognato.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
47 E mi diletterò nei tuoi comandamenti, i quali io amo.
Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 Alzerò le mie mani verso i tuoi comandamenti che amo, e mediterò i tuoi statuti.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
49 Ricordati della parola detta al tuo servitore; su di essa m’hai fatto sperare.
Zain Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 Questo è il mio conforto nella mia afflizione; che la tua parola mi vivifica.
Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
51 I superbi mi cuopron di scherno, ma io non devìo dalla tua legge.
Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
52 Io mi ricordo de’ tuoi giudizi antichi, o Eterno, e mi consolo.
Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.
53 Un’ira ardente mi prende a motivo degli empi, che abbandonano la tua legge.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 I tuoi statuti sono i miei cantici, nella casa del mio pellegrinaggio.
Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.
55 Io mi ricordo la notte del tuo nome, o Eterno, e osservo la tua legge.
Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
56 Questo bene mi è toccato, di osservare i tuoi precetti.
Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
57 L’Eterno è la mia parte; ho promesso d’osservare le tue parole.
Heth Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Io ho cercato il tuo favore con tutto il cuore: abbi pietà di me, secondo la tua parola.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Io ho riflettuto alle mie vie e ho rivolto i miei passi verso le tue testimonianze.
Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
60 Mi sono affrettato, e non ho indugiato ad osservare i tuoi comandamenti.
Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
61 I lacci degli empi m’hanno avviluppato, ma io non ho dimenticato la tua legge.
Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
62 A mezzanotte io mi levo per celebrarti a motivo dei tuoi giusti giudizi.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.
63 Io sono il compagno di tutti quelli che ti temono e di quelli che osservano i tuoi precetti.
Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
64 O Eterno, la terra è piena della tua benignità; insegnami i tuoi statuti.
Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
65 Tu hai fatto del bene al tuo servitore, o Eterno, secondo la tua parola.
Teth Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
66 Dammi buon senno e intelligenza, perché ho creduto nei tuoi comandamenti.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
67 Prima che io fossi afflitto, andavo errando; ma ora osservo la tua parola.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Tu sei buono e fai del bene; insegnami i tuoi statuti.
Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
69 I superbi hanno ordito menzogne contro a me, ma io osservo i tuoi precetti con tutto il cuore.
Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 Il loro cuore è denso come grasso, ma io mi diletto nella tua legge.
Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
71 E’ stato un bene per me l’essere afflitto, ond’io imparassi i tuoi statuti.
Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
72 La legge della tua bocca mi val meglio di migliaia di monete d’oro e d’argento.
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
73 Le tue mani m’hanno fatto e formato; dammi intelletto e imparerò i tuoi comandamenti.
Jod Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Quelli che ti temono mi vedranno e si rallegreranno, perché ho sperato nella tua parola.
Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.
75 Io so, o Eterno, che i tuoi giudizi son giusti, e che nella tua fedeltà m’hai afflitto.
Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
76 Deh, sia la tua benignità il mio conforto, secondo la tua parola detta al tuo servitore.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Vengan su me le tue compassioni, ond’io viva; perché la tua legge è il mio diletto.
Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
78 Sian contusi i superbi, perché, mentendo, pervertono la mia causa; ma io medito i tuoi precetti.
Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Rivolgansi a me quelli che ti temono e quelli che conoscono le tue testimonianze.
Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
80 Sia il mio cuore integro nei tuoi statuti ond’io non sia confuso.
Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
81 L’anima mia vien meno bramando la tua salvezza; io spero nella tua parola.
Caph Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
82 Gli occhi miei vengon meno bramando la tua parola, mentre dico: Quando mi consolerai?
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Poiché io son divenuto come un otre al fumo; ma non dimentico i tuoi statuti.
Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
84 Quanti sono i giorni del tuo servitore? Quando farai giustizia di quelli che mi perseguitano?
Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
85 I superbi mi hanno scavato delle fosse; essi, che non agiscono secondo la tua legge.
Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
86 Tutti i tuoi comandamenti sono fedeltà; costoro mi perseguitano a torto; soccorrimi!
Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
87 Mi hanno fatto quasi sparire dalla terra; ma io non ho abbandonato i tuoi precetti.
Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Vivificami secondo la tua benignità, ed io osserverò la testimonianza della tua bocca.
Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
89 In perpetuo, o Eterno, la tua parola è stabile nei cieli.
Lamed In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 La tua fedeltà dura d’età in età; tu hai fondato la terra ed essa sussiste.
In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
91 Tutto sussiste anche oggi secondo i tuoi ordini, perché ogni cosa è al tuo servigio.
Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
92 Se la tua legge non fosse stata il mio diletto, sarei già perito nella mia afflizione.
Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
93 Io non dimenticherò mai i tuoi precetti, perché per essi tu mi hai vivificato.
In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
94 Io son tuo, salvami, perché ho cercato i tuoi precetti.
Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
95 Gli empi m’hanno aspettato per farmi perire, ma io considero le tue testimonianze.
Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
96 Io ho veduto che ogni cosa perfetta ha un limite, ma il tuo comandamento ha una estensione infinita.
Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
97 Oh, quanto amo la tua legge! è la mia meditazione di tutto il giorno.
Mem Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
98 I tuoi comandamenti mi rendon più savio dei miei nemici; perché sono sempre meco.
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.
99 Io ho più intelletto di tutti i miei maestri, perché le tue testimonianze son la mia meditazione.
Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100 Io ho più intelligenza de’ vecchi, perché ho osservato i tuoi precetti.
Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.
101 Io ho trattenuto i miei piedi da ogni sentiero malvagio, per osservare la tua parola.
Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102 Io non mi sono distolto dai tuoi giudizi, perché tu m’hai ammaestrato.
A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103 Oh come son dolci le tue parole al mio palato! Son più dolci del miele alla mia bocca.
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
104 Mediante i tuoi precetti io divento intelligente; perciò odio ogni sentiero di falsità.
A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 La tua parola è una lampada al mio piè ed una luce sul mio sentiero.
Nun Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Io ho giurato, e lo manterrò, d’osservare i tuoi giusti giudizi.
Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.
107 Io sono sommamente afflitto; o Eterno, vivificami secondo la tua parola.
Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
108 Deh, o Eterno, gradisci le offerte volontarie della mia bocca, e insegnami i tuoi giudizi.
Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
109 La vita mia è del continuo in pericolo ma io non dimentico la tua legge.
Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
110 Gli empi mi hanno teso dei lacci, ma io non mi sono sviato dai tuoi precetti.
Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
111 Le tue testimonianze son la mia eredità in perpetuo, perché son la letizia del mio cuore.
Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
112 Io ho inclinato il mio cuore a praticare i tuoi statuti, in perpetuo, sino alla fine.
Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 Io odio gli uomini dal cuor doppio, ma amo la tua legge.
Samech Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
114 Tu sei il mio rifugio ed il mio scudo; io spero nella tua parola.
Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
115 Dipartitevi da me, o malvagi, ed io osserverò i comandamenti del mio Dio.
Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
116 Sostienmi secondo la tua parola, ond’io viva, e non rendermi confuso nella mia speranza.
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
117 Sii il mio sostegno, e sarò salvo, e terrò del continuo i tuoi statuti dinanzi agli occhi.
Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
118 Tu disprezzi tutti quelli che deviano dai tuoi statuti, perché la loro frode è falsità.
Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
119 Tu togli via come schiuma tutti gli empi dalla terra; perciò amo le tue testimonianze.
Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.
120 La mia carne rabbrividisce per lo spavento di te, e io temo i tuoi giudizi.
Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
121 Io ho fatto ciò che è diritto e giusto; non abbandonarmi ai miei oppressori.
Ain Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Da’ sicurtà per il bene del tuo servitore, e non lasciare che i superbi m’opprimano.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Gli occhi miei vengon meno, bramando la tua salvezza e la parola della tua giustizia.
Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.
124 Opera verso il tuo servitore secondo la tua benignità, e insegnami i tuoi statuti.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
125 Io sono tuo servitore; dammi intelletto, perché possa conoscere le tue testimonianze.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 E’ tempo che l’Eterno operi; essi hanno annullato la tua legge.
Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Perciò io amo i tuoi comandamenti più dell’oro, più dell’oro finissimo.
Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
128 Perciò ritengo diritti tutti i tuoi precetti, e odio ogni sentiero di menzogna.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
129 Le tue testimonianze sono maravigliose; perciò l’anima mia le osserva.
Phe Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 La dichiarazione delle tue parole illumina; dà intelletto ai semplici.
Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
131 Io ho aperto la bocca e ho sospirato perché ho bramato i tuoi comandamenti.
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Volgiti a me ed abbi pietà di me, com’è giusto che tu faccia a chi ama il tuo nome.
Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
133 Rafferma i miei passi nella tua parola, e non lasciare che alcuna iniquità mi domini.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
134 Liberami dall’oppressione degli uomini, ed io osserverò i tuoi precetti.
Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
135 Fa’ risplendere il tuo volto sul tuo servitore, e insegnami i tuoi statuti.
Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
136 Rivi di lacrime mi scendon giù dagli occhi, perché la tua legge non è osservata.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
137 Tu sei giusto, o Eterno, e diritti sono i tuoi giudizi.
Sade Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
138 Tu hai prescritto le tue testimonianze con giustizia e con grande fedeltà.
Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
139 Il mio zelo mi consuma perché i miei nemici han dimenticato le tue parole.
Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 La tua parola è pura d’ogni scoria; perciò il tuo servitore l’ama.
Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
141 Io son piccolo e sprezzato, ma non dimentico i tuoi precetti.
Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
142 La tua giustizia è una giustizia eterna, e la tua legge è verità.
Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.
143 Distretta e tribolazione m’hanno còlto, ma i tuoi comandamenti sono il mio diletto.
Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
144 Le tue testimonianze sono giuste in eterno; dammi intelletto ed io vivrò.
Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 Io grido con tutto il cuore; rispondimi, o Eterno! Io osserverò i tuoi statuti.
Coph Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
146 Io t’invoco; salvami, e osserverò le tue testimonianze.
Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Io prevengo l’alba e grido; io spero nella tua parola.
Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Gli occhi miei prevengono lo vigilie della notte, per meditare la tua parola.
Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149 Ascolta la mia voce secondo la tua benignità; o Eterno, vivificami secondo la tua giustizia.
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
150 Si accostano a me quelli che van dietro alla scelleratezza; essi son lontani dalla tua legge.
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 Tu sei vicino, o Eterno, e tutti i tuoi comandamenti son verità.
Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.
152 Da lungo tempo so dalle tue testimonianze che tu le hai stabilite in eterno.
Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.
153 Considera la mia afflizione, e liberami; perché non ho dimenticato la tua legge.
Res Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154 Difendi tu la mia causa e riscattami; vivificami secondo la tua parola.
Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 La salvezza è lungi dagli empi, perché non cercano i tuoi statuti.
Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156 Le tue compassioni son grandi, o Eterno; vivificami secondo i tuoi giudizi.
Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
157 I miei persecutori e i miei avversari son molti, ma io non devìo dalle tue testimonianze.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
158 Io ho veduto gli sleali e ne ho provato orrore; perché non osservano la tua parola.
Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159 Vedi come amo i tuoi precetti! O Eterno, vivificami secondo la tua benignità.
Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 La somma della tua parola è verità; e tutti i giudizi della tua giustizia durano in eterno.
Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.
161 I principi m’hanno perseguitato senza ragione, ma il mio cuore ha timore delle tue parole.
Sin Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Io mi rallegro della tua parola, come uno che trova grandi spoglie.
Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163 Io odio e abomino la menzogna, ma amo la tua legge.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164 Io ti lodo sette volte al giorno per i giudizi della tua giustizia.
Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.
165 Gran pace hanno quelli che amano la tua legge, e non c’è nulla che possa farli cadere.
Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166 Io ho sperato nella tua salvezza, o Eterno, e ho messo in pratica i tuoi comandamenti.
Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167 L’anima mia ha osservato le tue testimonianze, ed io le amo grandemente.
Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168 Io ho osservato i tuoi precetti e le tue testimonianze, perché tutte le mie vie ti stanno dinanzi.
Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 Giunga il mio grido dinanzi a te, o Eterno; dammi intelletto secondo la tua parola.
Tau Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Giunga la mia supplicazione in tua presenza; liberami secondo la tua parola.
Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
171 Le mie labbra esprimeranno la tua lode, perché tu m’insegni i tuoi statuti.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
172 La mia lingua celebrerà la tua parola, perché tutti i tuoi comandamenti sono giustizia.
Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.
173 La tua mano mi aiuti, perché ho scelto i tuoi precetti.
Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
174 Io bramo la tua salvezza, o Eterno, e la tua legge è il mio diletto.
Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
175 L’anima mia viva, ed essa ti loderà; e mi soccorrano i tuoi giudizi.
Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
176 Io vo errando come pecora smarrita; cerca il tuo servitore, perché io non dimentico i tuoi comandamenti.
Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.]

< Salmi 119 >