< Salmi 114 >

1 Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
Israil Misirdin, Yaⱪup jǝmǝti yat tilliⱪ ǝllǝrdin qiⱪⱪanda,
2 Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
Xu qaƣda Yǝⱨuda [Hudaning] muⱪǝddǝs jayi, Israil uning sǝltiniti boldi,
3 Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
Dengiz buni kɵrüp bǝdǝr ⱪaqti, Iordan dǝryasi kǝynigǝ yandi;
4 I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
Taƣlar ⱪoqⱪarlardǝk, Dɵnglǝr ⱪozilardǝk oynaⱪlidi.
5 Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
Əy dengiz, sǝn nemǝ boldung, ⱪaqⱪili? Iordan dǝryasi, yolungdin yanƣili?
6 E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
Taƣlar ⱪoqⱪarlardǝk, Dɵnglǝr ⱪozilardǝk oynaⱪliƣili?
7 Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
I yǝr yüzi, Rǝbning jamalidin, Yaⱪupning Hudasining jamalidin tǝwrǝn;
8 che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.
U ⱪoram taxni kɵlqǝkkǝ, Qaⱪmaⱪ texini mol bulaⱪ suliriƣa aylanduridu.

< Salmi 114 >