Salmi 106

1 Alleluia! Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in perpetuo.

Хвалите Господа, јер је добар, јер је довека милост Његова.

2 Chi può raccontare le gesta dell’Eterno, o pubblicar tutta la sua lode?

Ко ће исказати силу Господњу? Испричати сву славу Његову?

3 Beati coloro che osservano ciò ch’è prescritto, che fanno ciò ch’è giusto, in ogni tempo!

Благо онима који држе истину и творе право свагда!

4 O Eterno, ricordati di me, con la benevolenza che usi verso il tuo popolo; visitami con la tua salvazione,

Опомени ме се, Господе, по својој милости к народу свом; походи ме помоћу својом,

5 affinché io vegga il bene de’ tuoi eletti, mi rallegri dell’allegrezza della tua nazione, e mi glori con la tua eredità.

Да бих видео у добру изабране Твоје, веселио се у весељу народа Твог, хвалио се заједно с наследством Твојим.

6 Noi e i nostri padri abbiamo peccato, abbiamo commesso l’iniquità, abbiamo agito empiamente.

Згрешисмо с оцима својим, постасмо кривци, безаконици.

7 I nostri padri non prestarono attenzione alle tue maraviglie in Egitto; non si ricordarono della moltitudine delle tue benignità, ma si ribellarono presso al mare, al Mar rosso.

Оци наши у Мисиру не разумеше чудеса Твојих, не опомињаше се великих милости Твојих, и викаше крај мора, крај Црвеног Мора.

8 Nondimeno egli li salvò per amor del suo nome, per far conoscere la sua potenza.

Али им Он поможе имена свог ради, да би показао силу своју.

9 Sgridò il Mar rosso ed esso si seccò; li condusse attraverso gli abissi come attraverso un deserto.

Запрети Црвеном Мору, и пресахну; и преведе их преко бездане као преко пустиње;

10 E li salvò dalla mano di chi li odiava, e li redense dalla mano del nemico.

И сачува их од руке ненавидникове, и избави их из руке непријатељеве.

11 E le acque copersero i loro avversari; non ne scampò neppur uno.

Покри вода непријатеље њихове, ниједан од њих не оста.

12 Allora credettero alle sue parole, e cantarono la sua lode.

Тада вероваше речима Његовим, и певаше Му хвалу.

13 Ben presto dimenticarono le sue opere; non aspettaron fiduciosi l’esecuzione dei suoi disegni,

Али брзо заборавише дела Његова, и не почекаше воље Његове.

14 ma si accesero di cupidigia nel deserto, e tentarono Dio nella solitudine.

Полакомише се у пустињи, и стадоше кушати Бога у земљи где се не живи.

15 Ed egli dette loro quel che chiedevano, ma mandò la consunzione nelle loro persone.

Он испуни молбу њихову, али посла погибао на душу њихову.

16 Furon mossi d’invidia contro Mosè nel campo, e contro Aaronne, il santo dell’Eterno.

Позавидеше Мојсију и Арону, ког беше Господ осветио.

17 La terra s’aprì, inghiottì Datan e coperse il sèguito d’Abiram.

Раседе се земља, и прождре Датана и затрпа чету Авиронову.

18 Un fuoco s’accese nella loro assemblea, la fiamma consumò gli empi.

И спали огањ чету њихову, и пламен сажеже безбожнике.

19 Fecero un vitello in Horeb, e adorarono un’immagine di getto;

Начинише теле код Хорива, и клањаху се кипу.

20 così mutarono la loro gloria nella figura d’un bue che mangia l’erba.

Мењаху славу своју на прилику вола, који једе траву.

21 Dimenticarono Dio, loro salvatore, che avea fatto cose grandi in Egitto,

Заборавише Бога, Спаситеља свог, који је учинио велика дела у Мисиру,

22 cose maravigliose nel paese di Cham, cose tremende al Mar rosso.

Дивна у земљи Хамовој, страшна на Црвеном Мору.

23 Ond’egli parlò di sterminarli; ma Mosè, suo eletto, stette sulla breccia dinanzi a lui per stornar l’ira sua onde non li distruggesse.

И хтеде их истребити, да Мојсије изабраник Његов не стаде као у раселини пред Њим, и не одврати јарост Његову да их не истреби.

24 Essi disdegnarono il paese delizioso, non credettero alla sua parola;

После не марише за земљу жељену, не вероваше речи Његовој.

25 e mormorarono nelle loro tende, e non dettero ascolto alla voce dell’Eterno.

Побунише се у шаторима својим, не слушаше глас Господњи.

26 Ond’egli, alzando la mano, giurò loro che li farebbe cader nel deserto,

И Он подиже руку своју на њих, да их побије у пустињи,

27 che farebbe perire la loro progenie fra le nazioni e li disperderebbe per tutti i paesi.

Да побије племе њихово међу народима, и расеје их по земљама.

28 Si congiunsero anche con Baal-Peor e mangiarono dei sacrifizi dei morti.

И присташе за Велфегором, и једоше принесено на жртву мртвима.

29 Così irritarono Iddio colle loro azioni, e un flagello irruppe fra loro.

И расрдише Бога делима својим, и удари у њих погибао.

30 Ma Fineas si levò e fece giustizia, e il flagello fu arrestato.

И устаде Финес, и умилостиви, и престаде погибао.

31 E ciò gli fu imputato come giustizia per ogni età, in perpetuo.

И то му се прими у правду, од колена до колена довека.

32 Lo provocarono ad ira anche alle acque di Meriba, e venne del male a Mosè per cagion loro;

И разгневише Бога на води Мериви, и Мојсије пострада њих ради;

33 perché inasprirono il suo spirito ed egli parlò sconsigliatamente con le sue labbra.

Јер дотужише духу његовом, и погреши устима својим.

34 Essi non distrussero i popoli, come l’Eterno avea loro comandato;

Не истребише народе, за које им је Господ рекао;

35 ma si mescolarono con le nazioni, e impararono le opere d’esse:

Него се помешаше с незнабошцима, и научише дела њихова.

36 e servirono ai loro idoli, i quali divennero per essi un laccio;

Стадоше служити идолима њиховим, и они им бише замка.

37 e sacrificarono i loro figliuoli e le loro figliuole ai demoni,

Синове своје и кћери своје приносише на жртву ђаволима.

38 e sparsero il sangue innocente, il sangue dei loro figliuoli e delle loro figliuole, che sacrificarono agl’idoli di Canaan; e il paese fu profanato dal sangue versato.

Проливаше крв праву; крв синова својих и кћери својих, које приношаху на жртву идолима хананским, и оскврни се земља крвним делима.

39 Essi si contaminarono con le loro opere, e si prostituirono coi loro atti.

Оскврнише себе делима својим, и чинише прељубу поступањем својим.

40 Onde l’ira dell’Eterno si accese contro il suo popolo, ed egli ebbe in abominio la sua eredità.

И плану гнев Господњи на народ Његов, и омрзну Му део Његов.

41 E li dette nelle mani delle nazioni, e quelli che li odiavano li signoreggiarono.

И предаде их у руке незнабожачке, и ненавидници њихови стадоше господарити над њима.

42 E i loro nemici li oppressero, e furono umiliati sotto la loro mano.

Досађиваше им непријатељи њихови, и они бише покорени под власт њихову.

43 Molte volte li liberò, ma essi si ribellavano, seguendo i loro propri voleri, e si rovinavano per la loro iniquità.

Много их је пута избављао, али Га они срдише намерама својим, и бише поништени за безакоње своје.

44 Tuttavia, volse a loro lo sguardo quando furono in distretta, quando udì il loro grido;

Али Он погледа на невољу њихову, чувши тужњаву њихову,

45 e si ricordò per loro del suo patto, e si pentì secondo la moltitudine delle sue benignità.

И опомену се завета свог с њима, и покаја се по великој милости својој;

46 Fece loro anche trovar compassione presso tutti quelli che li aveano menati in cattività.

И учини, те их стадоше жалити сви који их беху заробили.

47 Salvaci, o Eterno, Iddio nostro, e raccoglici di fra le nazioni, affinché celebriamo il tuo santo nome, e mettiamo la nostra gloria nel lodarti.

Спаси нас, Господе Боже наш, и покупи нас из незнабожаца, да славимо свето име Твоје, да се хвалимо Твојом славом!

48 Benedetto sia l’Eterno, l’Iddio d’Israele, d’eternità in eternità! E tutto il popolo dica: Amen! Alleluia.

Благословен Господ Бог Израиљев од века и довека! И сав народ нека каже: Амин! Алилуја!