Salmi 105

1 Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.

Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.

2 Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.

Певајте Му и славите Га; казујте сва чудеса Његова.

3 Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!

Хвалите се светим именом Његовим; нек се весели срце оних који траже Господа.

4 Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!

Тражите Господа и силу Његову, тражите лице Његово без престанка.

5 Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,

Памтите чудеса Његова која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.

6 o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!

Семе Аврамово слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.

7 Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.

Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.

8 Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,

Памти увек завет свој, реч, коју је дао на хиљаду колена.

9 del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,

Шта је заветовао Авраму, и за шта се клео Исаку.

10 e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,

То је поставио Јакову за закон, и Израиљу за завет вечни,

11 dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.

Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.

12 Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,

Тада их још беше мало на број, беше их мало, и беху дошљаци.

13 e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.

Иђаху од народа до народа, из једног царства к другом племену.

14 Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro

Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:

15 dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.

"Не дирајте у помазанике моје, и пророцима мојим не чините зла."

16 Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.

И пусти глад на ону земљу; и потре сав хлеб што је за храну.

17 Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.

Посла пред њима човека; у робље продан би Јосиф.

18 I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,

Оковима стегоше ноге његове, гвожђе тишташе душу његову,

19 fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.

Док се стече реч његова, и реч Господња прослави га.

20 Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;

Посла цар и одреши га; господар над народима, и пусти га.

21 lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni

Постави га господарем над домом својим, и заповедником над свим што имаше.

22 per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.

Да влада над кнезовима његовим по својој вољи, и старешине његове уразумљује.

23 Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.

Тада дође Израиљ у Мисир, и Јаков се пресели у земљу Хамову.

24 Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.

И намножи Бог народ свој и учини га јачег од непријатеља његових.

25 Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.

Преврну се срце њихово те омрзнуше на народ Његов, и чинише лукавство слугама Његовим.

26 Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.

Посла Мојсија, слугу свог, Арона изабраника свог.

27 Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.

Показаше међу њима чудотворну силу Његову и знаке Његове у земљи Хамовој.

28 Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.

Пусти мрак и замрачи, и не противише се речи Његовој.

29 Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.

Претвори воду њихову у крв, и помори рибу њихову.

30 La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.

Провре земља њихова жабама, и клети царева њихових.

31 Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.

Рече, и дођоше бубине, уши по свим крајевима њиховим.

32 Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.

Место дажда посла на њих град, живи огањ на земљу њихову.

33 Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.

И поби чокоте њихове и смокве њихове, и потре дрвета у крајевима њиховим.

34 Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,

Рече, и дођоше скакавци и гусенице небројене;

35 che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.

И изједоше сву траву по земљи њиховој, и поједоше род у пољу њихову.

36 Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.

И поби све првенце у земљи њиховој, првине сваког труда њиховог.

37 E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

Изведе Израиљце са сребром и златом, и не беше сустала у племенима њиховим.

38 L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.

Обрадова се Мисир изласку њиховом, јер страх њихов беше на њ пао.

39 Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.

Разастре им облак за покривач, и огањ да светли ноћу.

40 A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.

Молише, и посла им препелице, и хлебом их небеским храни.

41 Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.

Отвори камен и протече вода, реке протекоше по сувој пустињи.

42 Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;

Јер се опомињаше свете речи своје к Авраму, слузи свом.

43 e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.

И изведе народ свој у радости, избране своје у весељу.

44 E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,

И даде им земљу народа и труд туђинаца у наследство.

45 perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.

Да би чували заповести Његове, и законе Његове пазили. Алилуја.