Proverbi 20

1 Il vino è schernitore, la bevanda alcoolica è turbolenta, e chiunque se ne lascia sopraffare non è savio.

Вино је подсмевач и силовито пиће немирник, и ко год за њим лута неће бити мудар.

2 Il terrore che incute il re è come il ruggito d’un leone; chi lo irrita pecca contro la propria vita.

Страх је царев као рика младог лава; ко га дражи, греши својој души.

3 E’ una gloria per l’uomo l’astenersi dalle contese, ma chiunque è insensato mostra i denti.

Слава је човеку да се окани свађе; а ко је год безуман, уплеће се.

4 Il pigro non ara a causa del freddo; alla raccolta verrà a cercare, ma non ci sarà nulla.

Ради зиме ленивац не оре; проси о жетви, и ништа не добија.

5 I disegni nel cuor dell’uomo sono acque profonde, ma l’uomo intelligente saprà attingervi.

Савет је у срцу човечијем дубока вода, али човек разуман црпе га.

6 Molta gente vanta la propria bontà; ma un uomo fedele chi lo troverà?

Највише људи хвали се својом добротом; али ко ће наћи човека истинитог?

7 I figliuoli del giusto, che cammina nella sua integrità, saranno beati dopo di lui.

Праведник једнако ходи у безазлености својој; благо синовима његовим после њега!

8 Il re, assiso sul trono dove rende giustizia, dissipa col suo sguardo ogni male.

Цар седећи на престолу судском расипа очима својим свако зло.

9 Chi può dire: “Ho nettato il mio cuore, sono puro dal mio peccato?”

Ко може рећи: Очистио сам срце своје, чист сам од греха свог?

10 Doppio peso e doppia misura sono ambedue in abominio all’Eterno.

Двојак потег и двојака мера, обоје је мрско Господу.

11 Anche il fanciullo dà a conoscere con i suoi atti se la sua condotta sarà pura e retta.

По делима својим познаје се и дете хоће ли бити чисто и хоће ли бити право дело његово.

12 L’orecchio che ascolta e l’occhio che vede, li ha fatti ambedue l’Eterno.

Ухо које чује, и око које види, обоје је Господ начинио.

13 Non amare il sonno, che tu non abbia a impoverire; tieni aperti gli occhi, e avrai pane da saziarti.

Не љуби сна, да не осиромашиш; отварај очи своје, и бићеш сит хлеба.

14 “Cattivo! cattivo!” dice il compratore; ma, andandosene, si vanta dell’acquisto.

Не ваља, не ваља, говори ко купује, а кад отиде онда се хвали.

15 C’è dell’oro e abbondanza di perle, ma le labbra ricche di scienza son cosa più preziosa.

Има злата и много бисера, али су мудре усне најдрагоценији накит.

16 Prendigli il vestito, giacché ha fatta cauzione per altri; fatti dare dei pegni, poiché s’è reso garante di stranieri.

Узми хаљину ономе који се подјемчи за туђина, узми залог од њега за туђинку.

17 Il pane frodato è dolce all’uomo; ma, dopo, avrà la bocca piena di ghiaia.

Сладак је човеку хлеб од преваре, али му се после напуне уста песка.

18 I disegni son resi stabili dal consiglio; fa’ dunque la guerra con una savia direzione.

Мисли се утврђују саветом; зато разумно ратуј.

19 Chi va sparlando palesa i segreti; perciò non t’immischiare con chi apre troppo le labbra.

Ко открива тајну, поступа неверно; зато се не мешај с оним који разваљује уста.

20 Chi maledice suo padre e sua madre, la sua lucerna si spegnerà nelle tenebre più fitte.

Ко псује оца свог или матер своју, његов ће се жижак угасити у црном мраку.

21 L’eredità acquistata troppo presto da principio, alla fine non sarà benedetta.

Наследство које се из почетка брзо добија, не бива на послетку благословено.

22 Non dire: “Renderò il male”; spera nell’Eterno, ed egli ti salverà.

Не говори: Вратићу зло. Чекај Господа, и сачуваће те.

23 Il peso doppio è in abominio all’Eterno, e la bilancia falsa non è cosa buona.

Мрзак је Господу двојак потег, мерила лажна нису добра.

24 I passi dell’uomo li dirige l’Eterno; come può quindi l’uomo capir la propria via?

Од Господа су кораци човечји, а човек како ће разумети пут његов?

25 E’ pericoloso per l’uomo prender leggermente un impegno sacro, e non riflettere che dopo aver fatto un voto.

Замка је човеку да прождре светињу, и после завета опет да тражи.

26 Il re savio passa gli empi al vaglio, dopo aver fatto passare la ruota su loro.

Мудар цар расипа безбожнике и пушта на њих коло.

27 Lo spirito dell’uomo è una lucerna dell’Eterno che scruta tutti i recessi del cuore.

Видело је Господње душа човечија, истражује све што је у срцу.

28 La bontà e la fedeltà custodiscono il re; e con la bontà egli rende stabile il suo trono.

Милост и истина чувају цара, и милошћу подупире свој престо.

29 La gloria dei giovani sta nella loro forza, e la bellezza dei vecchi, nella loro canizie.

Слава је младићима сила њихова, а старцима част седа коса.

30 Le battiture che piagano guariscono il male; e così le percosse che vanno al fondo delle viscere.

Модрице од боја и ударци који продиру до срца јесу лек зломе.