Giobbe 23

1 Allora Giobbe rispose e disse:

А Јов одговори и рече:

2 “Anche oggi il mio lamento è una rivolta, per quanto io cerchi di comprimere il mio gemito.

Још је тужњава моја одмет? А невоља је моја тежа од уздаха мојих.

3 Oh sapessi dove trovarlo! potessi arrivare fino al suo trono!

О, кад бих знао како бих нашао Бога! Да отидем до престола Његовог,

4 Esporrei la mia causa dinanzi a lui, riempirei d’argomenti la mia bocca.

Да разложим пред Њим парбу своју, и уста своја напуним разлога,

5 Saprei quel che mi risponderebbe, e capirei quello che avrebbe da dirmi.

Да знам шта би ми одговорио, и разумем шта би ми рекао.

6 Contenderebbe egli meco con la sua gran potenza? No! invece, mi presterebbe attenzione.

Би ли се према великој својој сили прео са мном? Не; него би ми помогао.

7 Là sarebbe un uomo retto a discutere con lui, e sarei dal mio giudice assolto per sempre.

Онде би се праведан човек могао правдати с Њим, и ослободио бих се за свагда од свог судије.

8 Ma, ecco, se vo ad oriente, egli non c’è; se ad occidente, non lo trovo;

Гле, ако пођем напред, нема Га; ако ли натраг, не находим Га;

9 se a settentrione, quando vi opera, io non lo veggo; si nasconde egli nel mezzodì, io non lo scorgo.

Ако на лево ради, не видим Га; ако на десно, заклонио се, не могу Га видети.

10 Ma la via ch’io batto ei la sa; se mi mettesse alla prova, ne uscirei come l’oro.

Али Он зна пут мој; кад ме окуша, изаћи ћу као злато.

11 Il mio piede ha seguito fedelmente le sue orme, mi son tenuto sulla sua via senza deviare;

По стопама је Његовим ступала нога моја; пута Његова држао сам се, и не зађох.

12 non mi sono scostato dai comandamenti delle sue labbra, ho riposto nel mio seno le parole della sua bocca.

Од заповести уста Његових нисам одступао; чувао сам речи уста Његових више него свој ужитак.

13 Ma la sua decisione e una; chi lo farà mutare? Quello ch’ei desidera, lo fa;

Али кад Он шта науми, ко ће Га одвратити? Шта душа Његова зажели, оно чини.

14 egli eseguirà quel che di me ha decretato; e di cose come queste ne ha molte in mente.

И извршиће шта је наумио за ме; и тога има у Њега много.

15 Perciò nel suo cospetto io sono atterrito; quando ci penso, ho paura di lui.

Зато сам се уплашио од Њега; и кад то мислим, страх ме је од Њега.

16 Iddio m’ha tolto il coraggio, l’Onnipotente mi ha spaventato.

Бог је растопио срце моје, Свемогући ме је уплашио.

17 Questo mi annienta: non le tenebre, non la fitta oscurità che mi ricopre.

Што не погибох пре мрака? И што не сакри мрак испред мене?