Esodo 1

1 Or questi sono i nomi dei figliuoli d’Israele che vennero in Egitto. Essi ci vennero con Giacobbe, ciascuno con la sua famiglia:

Ово су имена синова Израиљевих који дођоше у Мисир, дођоше с Јаковом, сваки са својом породицом:

2 Ruben, Simeone, Levi e Giuda;

Рувим, Симеун, Левије и Јуда,

3 Issacar, Zabulon e Beniamino;

Исахар, Завулон и Венијамин,

4 Dan e Neftali, Gad e Ascer.

Дан и Нефталим, Гад и Асир.

5 Tutte le persone discendenti da Giacobbe ammontavano a settanta. Giuseppe era già in Egitto.

А свега беше их од бедара Јаковљевих седамдесет душа с Јосифом, који беше у Мисиру.

6 E Giuseppe morì, come moriron pure tutti i suoi fratelli e tutta quella generazione.

А Јосиф умре и сва браћа његова и сав онај нараштај.

7 E i figliuoli d’Israele furon fecondi, moltiplicarono copiosamente, diventarono numerosi e si fecero oltremodo potenti, e il paese ne fu ripieno.

И синови Израиљеви народише се и умножише се, и напредоваше и осилише веома, да их се земља напуни.

8 Or sorse sopra l’Egitto un nuovo re, che non avea conosciuto Giuseppe.

Тада наста нов цар у Мисиру, који не знаше за Јосифа;

9 Egli disse al suo popolo: “Ecco, il popolo de’ figliuoli d’Israele è più numeroso e più potente di noi.

И рече народу свом: Гле, народ синова Израиљевих већи је и силнији од нас.

10 Orsù, usiamo prudenza con essi; che non abbiano a moltiplicare e, in caso di guerra, non abbiano a unirsi ai nostri nemici e combattere contro di noi e poi andarsene dal paese”.

Него хајде мудро да поступамо с њима, да се не множе, и кад настане рат да не пристану с непријатељима нашим и не ударе на нас и не оду из земље.

11 Stabilirono dunque sopra Israele de’ soprastanti ai lavori, che l’opprimessero con le loro angherie. Ed esso edificò a Faraone le città di approvvigionamento, Pithom e Raamses.

И поставише над њима настојнике да их муче тешким пословима; и грађаше народ Израиљев Фараону градове Питом и Рамесу.

12 Ma più l’opprimevano, e più il popolo moltiplicava e s’estendeva; e gli Egiziani presero in avversione i figliuoli d’Israele,

Али што га више мучаху то се више множаше и напредоваше, да се грожаху од синова Израиљевих.

13 e fecero servire i figliuoli d’Israele con asprezza,

И жестоко нагоњаху Мисирци синове Израиљеве на послове,

14 e amareggiaron loro la vita con una dura servitù, adoprandoli nei lavori d’argilla e di mattoni, e in ogni sorta di lavori nei campi. E imponevano loro tutti questi lavori, con asprezza.

И загорчаваху им живот тешким пословима, блатом и опекама и сваким радом у пољу, и сваким другим послом, на који их жестоко нагоњаху.

15 Il re d’Egitto parlò anche alle levatrici degli Ebrei, delle quali l’una si chiamava Scifra e l’altra Pua. E disse:

И још заповеди цар мисирски бабицама јеврејским, од којих једној беше име Сефора, а другој Фува,

16 “Quando assisterete le donne ebree al tempo del parto, e le vedrete sulla seggiola, se è un maschio, uccidetelo; ma se è una femmina, lasciatela vivere”.

И рече: Кад бабичите Јеврејке, и у порођају видите да је мушко, убијте га, а кад буде женско, нек остане живо.

17 Ma le levatrici temettero Iddio, e non fecero quello che il re d’Egitto aveva ordinato loro; lasciarono vivere i maschi.

Али се бабице бојаху Бога, и не чињаху како им рече цар мисирски, него остављаху децу у животу.

18 Allora il re d’Egitto chiamò le levatrici, e disse loro: “Perché avete fatto questo, e avete lasciato vivere i maschi?”

А цар мисирски дозва бабице, и рече им: Зашто то чините, те остављате у животу мушку децу?

19 E le levatrici risposero a Faraone: “Egli è che le donne ebree non sono come le egiziane; sono vigorose, e, prima che la levatrice arrivi da loro, hanno partorito”.

А бабице рекоше Фараону: Јеврејке нису као жене Мисирке; јаче су; док им дође бабица, оне већ роде.

20 E Dio fece del bene a quelle levatrici; e il popolo moltiplicò e divenne oltremodo potente.

И Бог учини добро бабицама; и народ се умножи и осили веома;

21 E perché quelle levatrici temettero Iddio, egli fece prosperare le loro case.

И што се бабице бојаху Бога, начини им куће.

22 Allora Faraone diede quest’ordine al suo popolo: “Ogni maschio che nasce, gettatelo nel fiume; ma lasciate vivere tutte le femmine”.

Тада заповеди Фараон свему народу свом говорећи: Сваког сина који се роди баците у воду, а кћери све остављајте у животу.