< Salmi 33 >

1 VOI giusti, giubilate nel Signore; La lode [è] decevole agli [uomini] diritti.
Psalmus David. Exsultate, justi, in Domino; rectos decet collaudatio.
2 Celebrate il Signore colla cetera; Salmeggiategli col saltero [e col] decacordo.
Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi.
3 Cantategli un nuovo cantico, Sonate maestrevolmente con giubilo.
Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione.
4 Perciocchè la parola del Signore è diritta; E tutte le sue opere [son fatte] con verità.
Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera ejus in fide.
5 Egli ama la giustizia e la dirittura; La terra è piena della benignità del Signore.
Diligit misericordiam et judicium; misericordia Domini plena est terra.
6 I cieli sono stati fatti per la parola del Signore, E tutto il loro esercito per lo soffio della sua bocca.
Verbo Domini cæli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum.
7 Egli ha adunate le acque del mare come [in] un mucchio; Egli ha riposti gli abissi [come] in tesori.
Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos.
8 Tutta la terra tema del Signore; Abbianne spavento tutti gli abitanti del mondo.
Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem.
9 Perciocchè egli disse [la parola], e [la cosa] fu; Egli comandò, e [la cosa] surse.
Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.
10 Il Signore dissipa il consiglio delle genti, Ed annulla i pensieri de' popoli.
Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum.
11 Il consiglio del Signore dimora in eterno; I pensieri del suo cuore [dimorano] per ogni età.
Consilium autem Domini in æternum manet; cogitationes cordis ejus in generatione et generationem.
12 Beata la gente di cui il Signore [è] l'Iddio; [Beato] il popolo, [il quale] egli ha eletto per sua eredità.
Beata gens cujus est Dominus Deus ejus; populus quem elegit in hæreditatem sibi.
13 Il Signore riguarda dal cielo, Egli vede tutti i figliuoli degli uomini.
De cælo respexit Dominus; vidit omnes filios hominum.
14 Egli mira, dalla stanza del suo seggio, Tutti gli abitanti della terra.
De præparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram:
15 [Egli è quel] che ha formato il cuor di essi tutti, Che considera tutte le loro opere.
qui finxit sigillatim corda eorum; qui intelligit omnia opera eorum.
16 Il re non è salvato per grandezza di esercito; L' [uomo] prode non iscampa per grandezza di forza.
Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non salvabitur in multitudine virtutis suæ.
17 Il cavallo [è] cosa fallace per salvare, E non può liberare colla grandezza della sua possa.
Fallax equus ad salutem; in abundantia autem virtutis suæ non salvabitur.
18 Ecco, l'occhio del Signore [è] inverso quelli che lo temono; Inverso quelli che sperano nella sua benignità;
Ecce oculi Domini super metuentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus:
19 Per riscuoter l'anima loro dalla morte, E per conservarli in vita in [tempo di] fame.
ut eruat a morte animas eorum, et alat eos in fame.
20 L'anima nostra attende il Signore; Egli [è] il nostro aiuto, e il nostro scudo.
Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adjutor et protector noster est.
21 Certo, il nostro cuore si rallegrerà in lui; Perciocchè noi ci siam confidati nel Nome della sua santità.
Quia in eo lætabitur cor nostrum, et in nomine sancto ejus speravimus.
22 La tua benignità, o Signore, sia sopra noi, Siccome noi abbiamo sperato in te.
Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.

< Salmi 33 >