< Salmi 119 >

1 BEATI coloro che sono intieri di via, Che camminano nella Legge del Signore.
Alleluia. ALEPH. Beati immaculati in via: qui ambulant in lege Domini.
2 Beati coloro che guardano le sue testimonianze, Che lo cercano con tutto il cuore;
Beati, qui scrutantur testimonia eius: in toto corde exquirunt eum.
3 [I quali] eziandio non operano iniquità; [Anzi] camminano nelle sue vie.
Non enim qui operantur iniquitatem, in viis eius ambulaverunt.
4 Tu hai ordinato che i tuoi comandamenti Sieno strettamente osservati.
Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 Oh! sieno pure addirizzate le mie vie, Per osservare i tuoi statuti.
Utinam dirigantur viæ meæ, ad custodiendas iustificationes tuas.
6 Allora io non sarò svergognato, Quando io riguarderò a tutti i tuoi comandamenti.
Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Io ti celebrerò con dirittura di cuore, Quando io avrò imparate le leggi della tua giustizia.
Confitebor tibi in directione cordis: in eo quod didici iudicia iustitiæ tuæ.
8 Io osserverò i tuoi statuti; Non abbandonarmi del tutto.
Iustificationes tuas custodiam: non me derelinquas usquequaque.
9 Come renderà il fanciullo la sua via pura? Prendendo guardia [ad essa] secondo la tua parola.
BETH. In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 Io ti ho cercato con tutto il mio cuore; Non lasciarmi deviar da' tuoi comandamenti.
In toto corde meo exquisivi te: ne repellas me a mandatis tuis.
11 Io ho riposta la tua parola nel mio cuore; Acciocchè io non pecchi contro a te.
In corde meo abscondi eloquia tua: ut non peccem tibi.
12 Tu [sei] benedetto, o Signore; Insegnami i tuoi statuti.
Benedictus es Domine: doce me iustificationes tuas.
13 Io ho colle mie labbra raccontate Tutte le leggi della tua bocca.
In labiis meis, pronunciavi omnia iudicia oris tui.
14 Io gioisco nella via delle tue testimonianze, Come per tutte le ricchezze [del mondo].
In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 Io ragiono de' tuoi comandamenti, E riguardo a' tuoi sentieri.
In mandatis tuis exercebor: et considerabo vias tuas.
16 Io mi diletto ne' tuoi statuti; Io non dimenticherò le tue parole.
In iustificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 Fa' del bene al tuo servitore, Ed io viverò, ed osserverò la tua parola.
GHIMEL. Retribue servo tuo, vivifica me: et custodiam sermones tuos.
18 Apri gli occhi miei, ed io riguarderò Le maraviglie della tua Legge.
Revela oculos meos: et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Io [son] forestiere in terra; Non nascondermi i tuoi comandamenti.
Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 L'anima mia si stritola di affezione Alle tue leggi in ogni tempo.
Concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas, in omni tempore.
21 Tu sgridi i superbi maledetti Che deviano da' tuoi comandamenti.
Increpasti superbos: maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Togli d'addosso a me il vituperio e lo sprezzo; Perciocchè io ho guardate le tue testimonianze.
Aufer a me opprobrium, et contemptum: quia testimonia tua exquisivi.
23 Eziandio, [mentre] i principi sedevano, e ragionavano contro a me, Il tuo servitore ha meditato ne' tuoi statuti.
Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur: servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis.
24 Ed anche le tue testimonianze [sono] i miei diletti [Ed] i miei consiglieri.
Nam et testimonia tua meditatio mea est: et consilium meum iustificationes tuæ.
25 L'anima mia è attaccata alla polvere; Vivificami secondo la tua parola.
DALETH. Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Io [ti] ho narrate le mie vie, e tu mi hai risposto; Insegnami i tuoi statuti.
Vias meas enunciavi, et exaudisti me: doce me iustificationes tuas.
27 Fammi intender la via de' tuoi comandamenti, Ed io ragionerò delle tue maraviglie.
Viam iustificationum tuarum instrue me: et exercebor in mirabilibus tuis.
28 L'anima mia stilla di cordoglio; Sollevami secondo le tue parole.
Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.
29 Rimuovi da me la via della menzogna; E fammi dono della tua Legge.
Viam iniquitatis amove a me: et de lege tua miserere mei.
30 Io ho scelta la via della verità; Io [mi] son proposte le tue leggi.
Viam veritatis elegi: iudicia tua non sum oblitus.
31 Io mi son tenuto alle tue testimonianze; Signore, non lasciar che io sia confuso.
Adhæsi testimoniis tuis Domine: noli me confundere.
32 Correrò nella via de' tuoi comandamenti, Quando tu mi avrai allargato il cuore.
Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 Insegnami, Signore, la via de' tuoi statuti; Ed io la guarderò [infino] al fine.
HE. Legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum: et exquiram eam semper.
34 Dammi intelletto, ed io guarderò la tua Legge; E l'osserverò con tutto il cuore.
Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam: et custodiam illam in toto corde meo.
35 Conducimi per lo sentiero de' tuoi comandamenti; Perciocchè io mi diletto in esso.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum: quia ipsam volui.
36 Inchina il mio cuore alle tue testimonianze, E non a cupidigia.
Inclina cor meum in testimonia tua: et non in avaritiam.
37 Storna gli occhi miei, che non riguardino a vanità; Vivificami nelle tue vie.
Averte oculos meos ne videant vanitatem: in via tua vivifica me.
38 Attieni la tua parola al tuo servitore, Il quale [è tutto] intento al tuo timore.
Statue servo tuo eloquium tuum, in timore tuo.
39 Rimuovi [da me] il mio vituperio, del quale io temo; Perciocchè le tue leggi [son] buone.
Amputa opprobrium meum, quod suspicatus sum: quia iudicia tua iucunda.
40 Ecco, io desidero affettuosamente i tuoi comandamenti; Vivificami nella tua giustizia.
Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.
41 Ed avvenganmi le tue benignità, o Signore; [E] la tua salute, secondo la tua parola.
VAU. Et veniat super me misericordia tua Domine: salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 Ed io risponderò a colui che mi fa vituperio; Perciocchè io mi confido nella tua parola.
Et respondebo exprobrantibus mihi verbum: quia speravi in sermonibus tuis.
43 E non ritrarmi del tutto dalla bocca la parola della verità; Perciocchè io spero nelle tue leggi.
Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque: quia in iudiciis tuis supersperavi.
44 Ed io osserverò la tua Legge del continuo, In sempiterno.
Et custodiam legem tuam semper: in sæculum et in sæculum sæculi.
45 E camminerò al largo; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti.
Et ambulabam in latitudine: quia mandata tua exquisivi.
46 E parlerò delle tue testimonianze davanti ai re, E non sarò svergognato.
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum: et non confundebar.
47 E mi diletterò ne' tuoi comandamenti, I quali io amo.
Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.
48 Ed alzerò le palme delle mie mani a' tuoi comandamenti, i quali io amo; E mediterò ne' tuoi statuti.
Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi: et exercebar in iustificationibus tuis.
49 Ricordati della parola [detta] al tuo servitore, Sopra la quale tu mi hai fatto sperare.
ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 Questa [è] la mia consolazione nella mia afflizione, Che la tua parola mi ha vivificato.
Hæc me consolata est in humilitate mea: quia eloquium tuum vivificavit me.
51 I superbi mi hanno grandemente schernito; [Ma] io non mi sono stornato dalla tua Legge.
Superbi inique agebant usquequaque: a lege autem tua non declinavi.
52 Signore, io mi son ricordato de' tuoi giudicii ab antico; E mi son consolato.
Memor fui iudiciorum tuorum a sæculo Domine: et consolatus sum.
53 Tremito mi occupa, per gli empi Che abbandonano la tua Legge.
Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 I tuoi statuti sono stati i miei cantici Nella dimora de' miei pellegrinaggi.
Cantabiles mihi erant iustificationes tuæ, in loco peregrinationis meæ.
55 O Signore, di notte io mi son ricordato del tuo Nome, Ed ho osservata la tua Legge.
Memor fui nocte nominis tui Domine: et custodivi legem tuam.
56 Questo mi è avvenuto, Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti.
Hæc facta est mihi: quia iustificationes tuas exquisivi.
57 Il Signore [è] la mia parte; Io ho detto di osservare le tue parole.
HETH. Portio mea Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Io ti ho supplicato con tutto il cuore; Abbi pietà di me, secondo la tua parola.
Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo: miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Io ho fatta ragione delle mie vie; Ed ho rivolti i miei piedi alle tue testimonianze.
Cogitavi vias meas: et converti pedes meos in testimonia tua.
60 Io mi sono affrettato, e non mi sono indugiato D'osservare i tuoi comandamenti.
Paratus sum, et non sum turbatus: ut custodiam mandata tua.
61 Schiere d'empi mi hanno predato; [Ma però] non ho dimenticata la tua Legge.
Funes peccatorum circumplexi sunt me: et legem tuam non sum oblitus.
62 Io mi levo a mezzanotte, per celebrarti, Per le leggi della tua giustizia.
Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super iudicia iustificationis tuæ.
63 Io [son] compagno di tutti quelli che ti temono, Ed osservano i tuoi comandamenti.
Particeps ego sum omnium timentium te: et custodientium mandata tua.
64 Signore, la terra è piena della tua benignità; Insegnami i tuoi statuti.
Misericordia tua Domine plena est terra: iustificationes tuas doce me.
65 Signore, tu hai usata beneficenza inverso il tuo servitore, Secondo la tua parola.
TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo Domine, secundum verbum tuum.
66 Insegnami buon senno ed intendimento; Perciocchè io credo a' tuoi comandamenti.
Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me: quia mandatis tuis credidi.
67 Avanti che io fossi afflitto, io andava errando; Ma ora osservo la tua parola.
Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Tu [sei] buono e benefattore; Insegnami i tuoi statuti.
Bonus es tu: et in bonitate tua doce me iustificationes tuas.
69 I superbi hanno acconciate delle bugie contro a me; [Ma] io con tutto il cuore guarderò i tuoi comandamenti.
Multiplicata est super me iniquitas superborum: ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 Il cuor loro è condenso come grasso; [Ma] io mi diletto nella tua Legge.
Coagulatum est sicut lac cor eorum: ego vero legem tuam meditatus sum.
71 Egli [è stato] buono per me, che io sono stato afflitto; Acciocchè io impari i tuoi statuti.
Bonum mihi quia humiliasti me: ut discam iustificationes tuas.
72 La Legge della tua bocca mi [è] migliore Che le migliaia d'oro e d'argento.
Bonum mihi lex oris tui, super millia auri, et argenti.
73 Le tue mani mi hanno fatto e formato; Dammi intelletto, ed io imparerò i tuoi comandamenti.
IOD. Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Quelli che ti temono mi vedranno, e si rallegreranno; Perciocchè io ho sperato nella tua parola.
Qui timent te videbunt me, et lætabuntur: quia in verba tua supersperavi.
75 O Signore, io so che i tuoi giudicii [non sono altro che] giustizia; E [che ciò che] mi hai afflitto [è stato] fedeltà.
Cognovi Domine quia æquitas iudicia tua: et in veritate tua humiliasti me.
76 Deh! [sia] la tua benignità per consolarmi, Secondo la tua parola, [detta] al tuo servitore.
Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Avvenganmi le tue misericordie, acciocchè io viva; Perciocchè la tua Legge [è] ogni mio diletto.
Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam: quia lex tua meditatio mea est.
78 Sien confusi i superbi, perciocchè a torto mi sovvertono; [Ma] io medito ne' tuoi comandamenti.
Confundantur superbi, quia iniuste iniquitatem fecerunt in me: ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Rivolgansi a me quelli che ti temono. E quelli che conoscono le tue testimonianze.
Convertantur mihi timentes te: et qui noverunt testimonia tua.
80 Sia il mio cuore intiero ne' tuoi statuti; Acciocchè io non sia confuso.
Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar.
81 L'anima mia vien meno dietro alla tua salute; Io spero nella tua parola.
CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea: et in verbum tuum supersperavi.
82 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua parola, Dicendo: Quando mi consolerai tu?
Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Perciocchè io son divenuto come un otro al fumo; E [pur] non ho dimenticati i tuoi statuti.
Quia factus sum sicut uter in pruina: iustificationes tuas non sum oblitus.
84 Quanti [hanno da essere] i giorni del tuo servitore? Quando farai giudicio sopra quelli che mi perseguitano?
Quot sunt dies servi tui: quando facies de persequentibus me iudicium?
85 I superbi mi hanno cavate delle fosse; Il che non [è] secondo la tua Legge.
Narraverunt mihi iniqui fabulationes: sed non ut lex tua.
86 Tutti i tuoi comandamenti [son] verità; Essi mi perseguitano a torto; soccorrimi.
Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adiuva me.
87 Mi hanno pressochè distrutto ed atterrato; [Ma] io non ho abbandonati i tuoi comandamenti.
Paulominus consummaverunt me in terra: ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Vivificami secondo la tua benignità, Ed io osserverò la testimonianza della tua bocca.
Secundum misericordiam tuam vivifica me: et custodiam testimonia oris tui.
89 O Signore, la tua parola [è] in eterno; Ella è stabile ne' cieli.
LAMED. In æternum Domine, verbum tuum permanet in cælo.
90 La tua verità [è] per ogni età; Tu hai stabilita la terra, ed ella sta ferma.
In generationem et generationem veritas tua: fundasti terram, et permanet.
91 [Il cielo e la terra] stanno anche oggi fermi, per li tuoi ordini, Perciocchè ogni cosa [è] al tuo servigio.
Ordinatione tua perseverat dies: quoniam omnia serviunt tibi.
92 Se la tua Legge [non fosse stata] ogni mio diletto, Io già sarei perito nella mia afflizione.
Nisi quod lex tua meditatio mea est: tunc forte periissem in humilitate mea.
93 Giammai non dimenticherò i tuoi comandamenti; Perciocchè per essi tu mi hai vivificato.
In æternum non obliviscar iustificationes tuas: quia in ipsis vivificasti me.
94 Io [son] tuo, salvami; Perciocchè io ho ricercati i tuoi comandamenti.
Tuus sum ego, salvum me fac: quoniam iustificationes tuas exquisivi.
95 Gli empi mi hanno atteso, per farmi perire; [Ma] io ho considerate le tue testimonianze.
Me expectaverunt peccatores ut perderent me: testimonia tua intellexi.
96 Io ho veduto che tutte le cose le più perfette hanno fine; Ma il tuo comandamento [è] d'una grandissima distesa.
Omnis consummationis vidi finem: latum mandatum tuum nimis.
97 Oh! quanto amo la tua Legge! Ella [è] la mia meditazione di tutti i giorni.
MEM. Quomodo dilexi legem tuam Domine? tota die meditatio mea est.
98 [Per] li tuoi comandamenti tu mi rendi più savio che i miei nemici; Perciocchè [quelli] in perpetuo [sono] miei.
Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo: quia in æternum mihi est.
99 Io son più intendente che tutti i miei dottori; Perciocchè le tue testimonianze [son] la mia meditazione.
Super omnes docentes me intellexi: quia testimonia tua meditatio mea est.
100 Io son più avveduto che i vecchi; Perciocchè io ho guardati i tuoi comandamenti.
Super senes intellexi: quia mandata tua quæsivi.
101 Io ho rattenuti i miei piedi da ogni sentiero malvagio; Acciocchè io osservi la tua parola.
Ab omni via mala prohibui pedes meos: ut custodiam verba tua.
102 Io non mi sono stornato dalle tue leggi; Perciocchè tu mi hai ammaestrato.
A iudiciis tuis non declinavi: quia tu legem posuisti mihi.
103 Oh! quanto son dolci le tue parole al mio palato! [Son più dolci] che miele alla mia bocca.
Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo!
104 Io son divenuto avveduto per li tuoi comandamenti; Perciò, odio ogni sentiero di falsità.
A mandatis tuis intellexi: propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 La tua parola [è] una lampana al mio piè, Ed un lume al mio sentiero.
NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Io ho giurato, e l'atterrò, Di osservare le leggi della tua giustizia.
Iuravi, et statui custodire iudicia iustitiæ tuæ.
107 Io son sommamente afflitto; O Signore, vivificami secondo la tua parola.
Humiliatus sum usquequaque Domine: vivifica me secundum verbum tuum.
108 Deh! Signore, gradisci le offerte volontarie della mia bocca, Ed insegnami le tue leggi.
Voluntaria oris mei beneplacita fac Domine: et iudicia tua doce me.
109 Io ho l'anima mia del continuo in palma di mano; E pur non ho dimenticata la tua Legge.
Anima mea in manibus meis semper: et legem tuam non sum oblitus.
110 Gli empi mi hanno tesi de' lacci; E pur non mi sono sviato da' tuoi comandamenti.
Posuerunt peccatores laqueum mihi: et de mandatis tuis non erravi.
111 Le tue testimonianze [son] la mia eredità in perpetuo; Perciocchè esse [son] la letizia del mio cuore.
Hereditate acquisivi testimonia tua in æternum: quia exultatio cordis mei sunt.
112 Io ho inchinato il mio cuore a mettere in opera i tuoi statuti, In perpetuo, infino al fine.
Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in æternum, propter retributionem.
113 Io odio i discorsi; Ma amo la tua Legge.
SAMECH. Iniquos odio habui: et legem tuam dilexi.
114 Tu [sei] il mio nascondimento, ed il mio scudo; Io spero nella tua parola.
Adiutor, et susceptor meus es tu: et in verbum tuum supersperavi.
115 Ritraetevi da me, maligni; Ed io guarderò i comandamenti del mio Dio.
Declinate a me maligni: et scrutabor mandata Dei mei.
116 Sostienmi, secondo la tua parola, ed io viverò; E non rendermi confuso della mia speranza.
Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam: et non confundas me ab expectatione mea.
117 Confortami, ed io sarò salvato; E riguarderò del continuo a' tuoi statuti.
Adiuva me, et salvus ero: et meditabor in iustificationibus tuis semper.
118 Tu calpesti tutti quelli che si sviano da' tuoi statuti; Perciocchè la lor frode [è] una cosa falsa.
Sprevisti omnes discedentes a iudiciis tuis: quia iniusta cogitatio eorum.
119 Tu riduci al niente tutti gli empi della terra, [come] schiume; Perciò io amo le tue testimonianze.
Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ: ideo dilexi testimonia tua.
120 La mia carne si raccapriccia tutta per lo spavento di te; Ed io temo de' tuoi giudicii.
Confige timore tuo carnes meas: a iudiciis enim tuis timui.
121 Io ho fatto ciò che è diritto e giusto; Non abbandonarmi a quelli che mi oppressano.
AIN. Feci iudicium et iustitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Da' sicurtà per lo tuo servitore in bene, [E] non [lasciar] che i superbi mi oppressino.
Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Gli occhi miei vengono meno dietro alla tua salute, Ed alla parola della tua giustizia.
Oculi mei defecerunt in salutare tuum: et in eloquium iustitiæ tuæ.
124 Opera inverso il tuo servitore secondo la tua benignità, Ed insegnami i tuoi statuti.
Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam: et iustificationes tuas doce me.
125 Io [son] tuo servitore; dammi intelletto; Acciocchè io possa conoscere le tue testimonianze.
Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 [Egli è] tempo che il Signore operi; Essi hanno annullata la tua Legge.
Tempus faciendi Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Perciò io amo i tuoi comandamenti più che oro; Anzi più che oro finissimo.
Ideo dilexi mandata tua, super aurum et topazion.
128 Perciò approvo, come diritti, tutti i tuoi comandamenti intorno ad ogni cosa; [Ed] odio ogni sentiero di menzogna.
Propterea ad omnia mandata tua dirigebar: omnem viam iniquam odio habui.
129 Le tue testimonianze [son] cose maravigliose; Perciò l'anima mia le ha guardate.
PHE. Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 La dichiarazione delle tue parole allumina, [E] dà intelletto a' semplici.
Declaratio sermonum tuorum illuminat: et intellectum dat parvulis.
131 Io ho aperta la bocca, ed ho ansato; Perciocchè io ho bramati i tuoi comandamenti.
Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Riguarda a me, ed abbi pietà di me, Secondo ch'è ragionevole [di fare] inverso quelli che amano il tuo Nome.
Aspice in me, et miserere mei, secundum iudicium diligentium nomen tuum.
133 Ferma i miei passi nella tua parola; E non [lasciare] che alcuna iniquità signoreggi sopra me.
Gressus meos dirige secundum eloquium tuum: et non dominetur mei omnis iniustitia.
134 Riscuotimi dall'oppressione degli uomini; Ed io osserverò i tuoi comandamenti.
Redime me a calumniis hominum: ut custodiam mandata tua.
135 Fa' rilucere il tuo volto sopra il tuo servitore;
Faciem tuam illumina super servum tuum: et doce me iustificationes tuas.
136 Ed insegnami i tuoi statuti. Ruscelli d'acque mi scendono giù dagli occhi; Perciocchè la tua Legge non è osservata.
Exitus aquarum deduxerunt oculi mei: quia non custodierunt legem tuam.
137 O Signore, tu [sei] giusto, E i tuoi giudicii [son] diritti.
SADE. Iustus es Domine: et rectum iudicium tuum.
138 Tu hai strettamente comandata la giustizia, E la verità delle tue testimonianze.
Mandasti iustitiam testimonia tua: et veritatem tuam nimis.
139 Il mio zelo mi consuma; Perciocchè i miei nemici hanno dimenticate le tue parole.
Tabescere me fecit zelus meus: quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 La tua parola [è] sommamente purgata; E però il tuo servitore l'ama.
Ignitum eloquium tuum vehementer: et servus tuus dilexit illud.
141 Io [son] piccolo e sprezzato; [Ma però] non ho dimenticati i tuoi comandamenti.
Adolescentulus sum ego, et contemptus: iustificationes tuas non sum oblitus.
142 La tua giustizia [è] una giustizia eterna, E la tua Legge [è] verità.
Iustitia tua, iustitia in æternum: et lex tua veritas.
143 Tribolazione e distretta mi hanno colto; [Ma] i tuoi comandamenti [sono] i miei diletti.
Tribulatio, et angustia invenerunt me: mandata tua meditatio mea est.
144 Le tue testimonianze sono una giustizia eterna; Dammi intelletto, ed io viverò.
Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 Io ho gridato con tutto il cuore; rispondimi, Signore; [Ed] io guarderò i tuoi statuti.
COPH. Clamavi in toto corde meo, exaudi me Domine: iustificationes tuas requiram.
146 Io ti ho invocato; salvami, Ed io osserverò le tue testimonianze.
Clamavi ad te, salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Io mi son fatto avanti all'alba, ed ho gridato; Io ho sperato nella tua parola.
Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Gli occhi miei prevengono le vigilie [della notte]. Per meditar nella tua parola.
Prævenerunt oculi mei ad te diluculo: ut meditarer eloquia tua.
149 Ascolta la mia voce, secondo la tua benignità; O Signore, vivificami, secondo che tu hai ordinato.
Vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine: et secundum iudicium tuum vivifica me.
150 Quelli che vanno dietro a scelleratezza, E si sono allontanati dalla tua Legge, si sono accostati [a me].
Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 O Signore, tu [sei] vicino; E tutti i tuoi comandamenti [son] verità.
Prope es tu Domine: et omnes viæ tuæ veritas.
152 Gran tempo è che io so [questo] delle tue testimonianze, Che tu le hai stabilite in eterno.
Initio cognovi de testimoniis tuis: quia in æternum fundasti ea.
153 Riguarda alla mia afflizione, e tramme[ne] fuori; Perciocchè io non ho dimenticata la tua Legge.
RES. Vide humilitatem meam, et eripe me: quia legem tuam non sum oblitus.
154 Dibatti la mia lite, e riscuotimi; Vivificami, secondo la tua parola.
Iudica iudicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 La salute [è] lungi dagli empi; Perciocchè non ricercano i tuoi statuti.
Longe a peccatoribus salus: quia iustificationes tuas non exquisierunt.
156 Le tue misericordie [son] grandi, Signore; Vivificami secondo ciò che hai ordinato.
Misericordiæ tuæ multæ Domine: secundum iudicium tuum vivifica me.
157 I miei persecutori ed i miei nemici [son] molti; [Ma] io non mi sono deviato dalle tue testimonianze.
Multi qui persequuntur me, et tribulant me: a testimoniis tuis non declinavi.
158 Io ho veduti i disleali, e ne ho sentita gran noia; Perciocchè non osservano la tua parola.
Vidi prævaricantes, et tabescebam: quia eloquia tua non custodierunt.
159 Vedi quanto amo i tuoi comandamenti! Signore, vivificami, secondo la tua benignità.
Vide quoniam mandata tua dilexi Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 La somma della tua parola [è] verità; E tutte le leggi della tua giustizia [sono] in eterno.
Principium verborum tuorum, veritas: in æternum omnia iudicia iustitiæ tuæ.
161 I principi m'hanno perseguitato senza cagione; Ma il mio cuore ha spavento della tua parola.
SIN. Principes persecuti sunt me gratis: et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Io mi rallegro per la tua parola, Come una persona che avesse trovate grandi spoglie.
Lætabor ego super eloquia tua: sicut qui invenit spolia multa.
163 Io odio ed abbomino la menzogna; [Ma] io amo la tua Legge.
Iniquitatem odio habui, et abominatus sum: legem autem tuam dilexi.
164 Io ti lodo sette volte il dì, Per li giudicii della tua giustizia.
Septies in die laudem dixi tibi, super iudicia iustitiæ tuæ.
165 Quelli che amano la tua Legge godono di molta pace; E non [vi è] alcuno intoppo per loro.
Pax multa diligentibus legem tuam: et non est illis scandalum.
166 Signore, io ho sperato nella tua salute; Ed ho messi in opera i tuoi comandamenti.
Expectabam salutare tuum Domine: et mandata tua dilexi.
167 L'anima mia ha osservate le tue testimonianze; Ed io le ho grandemente amate.
Custodivit anima mea testimonia tua: et dilexit ea vehementer.
168 Io ho osservati i tuoi comandamenti, e le tue testimonianze; Perciocchè tutte le mie vie [sono] nel tuo cospetto.
Servavi mandata tua, et testimonia tua: quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.
169 Pervenga il mio grido al tuo cospetto, o Signore; Dammi intelletto, secondo la tua parola.
TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine: iuxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Venga la mia supplicazione in tua presenza; Riscuotimi, secondo la tua parola.
Intret postulatio mea in conspectu tuo: secundum eloquium tuum eripe me.
171 Le mie labbra sgorgheranno lode, Quando tu mi avrai insegnati i tuoi statuti.
Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas.
172 La mia lingua ragionerà della tua parola; Perciocchè tutti i tuoi comandamenti [son] giustizia.
Pronunciabit lingua mea eloquium tuum: quia omnia mandata tua æquitas.
173 Siami in aiuto la tua mano; Perciocchè io ho eletti i tuoi comandamenti.
Fiat manus tua ut salvet me: quoniam mandata tua elegi.
174 Signore, io ho desiderata la tua salute; E la tua Legge [è] ogni mio diletto.
Concupivi salutare tuum Domine: et lex tua meditatio mea est.
175 Viva l'anima mia, ed ella ti loderà; E soccorranmi i tuoi ordinamenti.
Vivet anima mea, et laudabit te: et iudicia tua adiuvabunt me.
176 Io vo errando, come una pecora smarrita; cerca il tuo servitore; Perciocchè io non ho dimenticati i tuoi comandamenti.
Erravi, sicut ovis, quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.

< Salmi 119 >