Proverbi 21
1 Il cuor del re [è] nella mano del Signore come ruscelli di acque; Egli lo piega a tutto ciò che gli piace.
| دل پادشاه مثل نهرهای آب در دست خداوند است، آن را به هر سو که بخواهد برمی گرداند. | ۱ |
2 Tutte le vie dell'uomo gli paiono diritte; Ma il Signore pesa i cuori.
| هر راه انسان در نظر خودش راست است، اماخداوند دلها را می‌آزماید. | ۲ |
3 Far giustizia e giudicio [È] cosa più gradita dal Signore, che sacrificio.
| عدالت و انصاف را بجا آوردن، نزد خداونداز قربانی‌ها پسندیده تر است. | ۳ |
4 Gli occhi altieri, e il cuor gonfio, [Che son] la lampana degli empi, [son] peccato.
| چشمان بلند و دل متکبر و چراغ شریران، گناه است. | ۴ |
5 I pensieri dell'[uomo] diligente [producono] di certo abbondanza; Ma l'uomo disavveduto [cade] senza fallo in necessità.
| فکرهای مرد زرنگ تمام به فراخی می‌انجامد، اما هر‌که عجول باشد برای احتیاج تعجیل می‌کند. | ۵ |
6 Il far tesori con lingua di falsità [è] una cosa vana, Sospinta [in qua ed in là; e si appartiene] a quelli che cercan la morte.
| تحصیل گنجها به زبان دروغگو، بخاری است بر هوا شده برای جویندگان موت. | ۶ |
7 Il predar degli empi li trarrà in giù; Perciocchè hanno rifiutato di far ciò che [è] diritto.
| ظلم شریران ایشان را به هلاکت می‌اندازد، زیرا که از بجا آوردن انصاف ابا می‌نمایند. | ۷ |
8 La via stravolta dell'uomo [è] anche strana; Ma l'opera di chi [è] puro [è] diritta.
| طریق مردی که زیر بار (گناه ) باشد بسیار کج است، اما اعمال مرد طاهر، مستقیم است. | ۸ |
9 Meglio [è] abitare sopra un canto di un tetto, Che [con] una moglie rissosa in casa comune.
| در زاویه پشت بام ساکن شدن بهتر است، ازساکن بودن با زن ستیزه گر در خانه مشترک. | ۹ |
10 L'anima dell'empio desidera il male; Il suo amico stesso non trova pietà appo lui.
| جان شریر مشتاق شرارت است، و برهمسایه خود ترحم نمی کند. | ۱۰ |
11 Quando lo schernitore è gastigato, il semplice [ne] diventa savio; E quando si ammonisce il savio, egli apprende scienza.
| چون استهزاکننده سیاست یابد جاهلان حکمت می‌آموزند، و چون مرد حکیم تربیت یابد معرفت را تحصیل می‌نماید. | ۱۱ |
12 Il giusto considera la casa dell'empio; Ella trabocca l'empio nel male.
| مرد عادل در خانه شریر تامل می‌کند که چگونه اشرار به تباهی واژگون می‌شوند. | ۱۲ |
13 Chi tura l'orecchio, per non udire il grido del misero, Griderà anch'egli, e non sarà esaudito.
| هر‌که گوش خود را از فریاد فقیر می‌بندد، او نیز فریاد خواهد کرد و مستجاب نخواهد شد. | ۱۳ |
14 Il presente [dato] di nascosto acqueta l'ira; E il dono [porto] nel seno [acqueta] il forte cruccio.
| هدیه‌ای در خفا خشم را فرو می‌نشاند، ورشوه‌ای در بغل، غضب سخت را. | ۱۴ |
15 Il far ciò che è diritto [è] letizia al giusto; Ma [è] uno spavento agli operatori d'iniquità.
| انصاف کردن خرمی عادلان است، اما باعث پریشانی بدکاران می‌باشد. | ۱۵ |
16 L'uomo che devia dal cammino del buon senno Riposerà in compagnia de' morti.
| هر‌که از طریق تعقل گمراه شود، درجماعت مردگان ساکن خواهد گشت. | ۱۶ |
17 L'uomo che ama godere [sarà] bisognoso; Chi ama il vino e l'olio non arricchirà.
| هر‌که عیش را دوست دارد محتاج خواهدشد، و هر‌که شراب و روغن را دوست دارددولتمند نخواهد گردید. | ۱۷ |
18 L'empio [sarà per] riscatto del giusto; E il disleale [sarà] in iscambio degli [uomini] diritti.
| شریران فدیه عادلان می‌شوند وخیانتکاران به عوض راستان. | ۱۸ |
19 Meglio [è] abitare in terra deserta, Che [con] una moglie rissosa e stizzosa.
| در زمین بایر ساکن بودن بهتر است از بودن با زن ستیزه گر و جنگجوی. | ۱۹ |
20 Nell'abitacolo del savio [vi è] un tesoro di cose rare, e d'olii [preziosi]; Ma l'uomo stolto dissipa [tutto] ciò.
| در منزل حکیمان خزانه مرغوب و روغن است، اما مرد احمق آنها را تلف می‌کند. | ۲۰ |
21 Chi va dietro a giustizia e benignità Troverà vita, giustizia, e gloria.
| هر‌که عدالت و رحمت را متابعت کند، حیات و عدالت و جلال خواهد یافت. | ۲۱ |
22 Il savio sale nella città de' valenti, Ed abbatte la forza di essa.
| مرد حکیم به شهر جباران برخواهد آمد، وقلعه اعتماد ایشان را به زیر می‌اندازد. | ۲۲ |
23 Chi guarda la sua bocca e la sua lingua Guarda l'anima sua d'afflizioni.
| هر‌که دهان و زبان خویش را نگاه دارد، جان خود را از تنگیها محافظت می‌نماید. | ۲۳ |
24 Il nome del superbo presuntuoso [è: ] schernitore; Egli fa [ogni cosa] con furor di superbia.
| مرد متکبر و مغرور مسمی به استهزاکننده می‌شود، و به افزونی تکبر عمل می‌کند. | ۲۴ |
25 Il desiderio del pigro l'uccide; Perciocchè le sue mani rifiutano di lavorare.
| شهوت مرد کاهل او را می‌کشد، زیرا که دستهایش از کار کردن ابا می‌نماید. | ۲۵ |
26 [L'uomo dato a] cupidigia appetisce tuttodì; Ma il giusto dona, e non risparmia.
| هستند که همه اوقات به شدت حریص می‌باشند، اما مرد عادل بذل می‌کند و امساک نمی نماید. | ۲۶ |
27 Il sacrificio degli empi [è] cosa abbominevole; Quanto più se l'offeriscono con scelleratezza!
| قربانی های شریران مکروه است، پس چندمرتبه زیاده هنگامی که به عوض بدی آنها رامی گذرانند. | ۲۷ |
28 Il testimonio mendace perirà; Ma l'uomo che ascolta parlerà in perpetuo.
| شاهد دروغگو هلاک می‌شود، اما کسی‌که استماع نماید به راستی تکلم خواهد کرد. | ۲۸ |
29 L'uomo empio si rende sfacciato; Ma l'[uomo] diritto addirizza le sue vie.
| مرد شریر روی خود را بی‌حیا می‌سازد، ومرد راست، طریق خویش را مستحکم می‌کند. | ۲۹ |
30 Non [vi è] sapienza, nè prudenza, Nè consiglio, incontro al Signore.
| حکمتی نیست و نه فطانتی و نه مشورتی که به ضد خداوند به‌کار آید. | ۳۰ |
31 Il cavallo è apparecchiato per lo giorno della battaglia; Ma il salvare [appartiene] al Signore.
| اسب برای روز جنگ مهیا است، اما نصرت از جانب خداوند است. | ۳۱ |
