Proverbi 11
1 Le bilance false [sono] cosa abbominevole al Signore; Ma il peso giusto gli [è] cosa grata.
| ترازوی با تقلب نزد خداوند مکروه است، اما سنگ تمام پسندیده او است. | ۱ |
2 Venuta la superbia, viene l'ignominia; Ma la sapienza [è] con gli umili.
| چون تکبر می‌آید خجالت می‌آید، اما حکمت با متواضعان است. | ۲ |
3 L'integrità degli [uomini] diritti li conduce; Ma la perversità de' disleali di distrugge.
| کاملیت راستان ایشان را هدایت می‌کند، اماکجی خیانتکاران ایشان را هلاک می‌سازد. | ۳ |
4 Le ricchezze non gioveranno al giorno dell'indegnazione; Ma la giustizia riscoterà da morte.
| توانگری در روز غضب منفعت ندارد، اماعدالت از موت رهایی می‌بخشد. | ۴ |
5 La giustizia dell'[uomo] intiero addirizza la via di esso; Ma l'empio caderà per la sua empietà.
| عدالت مرد کامل طریق او را راست می‌سازد، اما شریر از شرارت خود هلاک می‌گردد. | ۵ |
6 La giustizia degli [uomini] diritti li riscoterà; Ma i disleali saranno presi per la lor propria malizia.
| عدالت راستان ایشان را خلاصی می‌بخشد، اما خیانتکاران در خیانت خود گرفتار می‌شوند. | ۶ |
7 Quando l'uomo empio muore, la sua aspettazione perisce; E la speranza [ch'egli aveva concepita] delle [sue] forze è perduta.
| چون مرد شریر بمیرد امید او نابود می‌گردد، و انتظار زورآوران تلف می‌شود. | ۷ |
8 Il giusto è tratto fuor di distretta; Ma l'empio viene in luogo suo.
| مرد عادل از تنگی خلاص می‌شود و شریربه‌جای او می‌آید. | ۸ |
9 L'ipocrito corrompe il suo prossimo con la [sua] bocca; Ma i giusti [ne] son liberati per conoscimento.
| مرد منافق به دهانش همسایه خود را هلاک می‌سازد، و عادلان به معرفت خویش نجات می‌یابند. | ۹ |
10 La città festeggia del bene de' giusti; Ma [vi è] giubilo quando gli empi periscono.
| از سعادتمندی عادلان، شهر شادی می‌کند، و از هلاکت شریران ابتهاج می‌نماید. | ۱۰ |
11 La città è innalzata per la benedizione degli [uomini] diritti; Ma è sovvertita per la bocca degli empi.
| از برکت راستان، شهر مرتفع می‌شود، اما ازدهان شریران منهدم می‌گردد. | ۱۱ |
12 Chi sprezza il suo prossimo [è] privo di senno; Ma l'uomo prudente tace.
| کسی‌که همسایه خود را حقیر شماردناقص العقل می‌باشد، اما صاحب فطانت ساکت می‌ماند. | ۱۲ |
13 Colui che va sparlando palesa il segreto; Ma chi è leale di spirito cela la cosa.
| کسی‌که به نمامی گردش می‌کند، سرها رافاش می‌سازد، اما شخص امین دل، امر را مخفی می‌دارد. | ۱۳ |
14 Il popolo cade in ruina dove non [son] consigli; Ma [vi è] salute in moltitudine di consiglieri.
| جایی که تدبیر نیست مردم می‌افتند، اماسلامتی از کثرت مشیران است. | ۱۴ |
15 L'uomo certamente sofferirà del male, se fa sicurtà per lo strano; Ma chi odia i mallevadori [è] sicuro.
| کسی‌که برای غریب ضامن شود البته ضررخواهد یافت، و کسی‌که ضمانت را مکروه داردایمن می‌باشد. | ۱۵ |
16 La donna graziosa otterrà gloria, Come i possenti ottengono ricchezze.
| زن نیکوسیرت عزت را نگاه می‌دارد، چنانکه زورآوران دولت را محافظت می‌نمایند. | ۱۶ |
17 L'uomo benigno fa bene a sè stesso; Ma il crudele conturba la sua [propria] carne.
| مرد رحیم به خویشتن احسان می‌نماید، امامرد ستم کیش جسد خود را می‌رنجاند. | ۱۷ |
18 L'empio fa un'opera fallace; Ma [vi è] un premio sicuro per colui che semina giustizia.
| شریر اجرت فریبنده تحصیل می‌کند، اماکارنده عدالت مزد حقیقی را. | ۱۸ |
19 Così [è] la giustizia a vita, Come chi procaccia il male lo procaccia alla sua morte.
| چنانکه عدالت مودی به حیات‌است، همچنین هر‌که شرارت را پیروی نماید او را به موت می‌رساند. | ۱۹ |
20 I perversi di cuore [sono] un abbominio al Signore; Ma quelli che sono intieri di via [son] ciò che gli è grato.
| کج خلقان نزد خداوند مکروهند، اماکاملان طریق پسندیده او می‌باشند. | ۲۰ |
21 Il malvagio d'ora in ora non resterà impunito; Ma la progenie de' giusti scamperà.
| یقین شریر مبرا نخواهد شد، اما ذریت عادلان نجات خواهند یافت. | ۲۱ |
22 Una donna bella, ma scema di senno, [È] un monile d'oro nel grifo d'un porco.
| زن جمیله بی‌عقل حلقه زرین است در بینی گراز. | ۲۲ |
23 Il desiderio de' giusti non [è] altro che bene; [Ma] la speranza degli empi [è] indegnazione.
| آرزوی عادلان نیکویی محض است، اماانتظار شریران، غضب می‌باشد. | ۲۳ |
24 Vi è tale che spande, e pur vie più diventa ricco; E tale che risparmia oltre al diritto, e [pur] ne diventa sempre più povero.
| هستند که می‌پاشند و بیشتر می‌اندوزند وهستند که زیاده از آنچه شاید نگاه می‌دارند اما به نیازمندی می‌انجامد. | ۲۴ |
25 La persona liberale sarà ingrassata; E chi annaffia sarà anch'esso annaffiato.
| شخص سخی فربه می‌شود، و هر‌که سیراب می‌کند خود نیز سیراب خواهد گشت. | ۲۵ |
26 Il popolo maledirà chi serra il grano; Ma benedizione [sarà] sopra il capo di chi [lo] vende.
| هر‌که غله را نگاه دارد مردم او را لعنت خواهند کرد، اما بر سر فروشنده آن برکت خواهدبود. | ۲۶ |
27 Chi cerca il bene procaccia benevolenza; Ma il male avverrà a chi lo cerca.
| کسی‌که نیکویی را بطلبد رضامندی رامی جوید، و هر‌که بدی را بطلبد بر او عارض خواهد شد. | ۲۷ |
28 Chi si confida nelle sue ricchezze caderà; Ma i giusti germoglieranno a guisa di frondi.
| کسی‌که بر توانگری خود توکل کند، خواهد افتاد، اما عادلان مثل برگ سبز شکوفه خواهند‌آورد. | ۲۸ |
29 Chi dissipa la sua casa possederà del vento; E lo stolto [sarà] servo a chi è savio di cuore.
| هر‌که اهل خانه خود را برنجاند نصیب او باد خواهد بود، و احمق بنده حکیم دلان خواهدشد. | ۲۹ |
30 Il frutto del giusto [è] un albero di vita; E il savio prende le anime.
| ثمره مرد عادل درخت حیات‌است، وکسی‌که جانها را صید کند حکیم است. | ۳۰ |
31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione in terra; Quanto più [la riceverà] l'empio e il peccatore?
| اینک مرد عادل بر زمین جزا خواهد یافت، پس چند مرتبه زیاده مرد شریر و گناهکار. | ۳۱ |
