Giobbe 22

1 Elifaz il Temanita prese a dire:

Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:

2 Può forse l'uomo giovare a Dio, se il saggio giova solo a se stesso?

Vai Dievam kāds labums no cilvēka? Nē, labums tam pašam, ka ir prātīgs.

3 Quale interesse ne viene all'Onnipotente che tu sia giusto o che vantaggio ha, se tieni una condotta integra?

Vai tas tam Visuvarenam par labu, kad tu taisns, jeb par mantu, ka tu savus ceļus nenoziedzīgi staigā?

4 Forse per la tua pietà ti punisce e ti convoca in giudizio?

Vai tad Viņš tavas Dieva bijāšanas dēļ tevi sodīs un ar tevi ies tiesā?

5 O non piuttosto per la tua grande malvagità e per le tue iniquità senza limite?

Vai tava blēdība nav liela un tavi noziegumi bez gala?

6 Senza motivo infatti hai angariato i tuoi fratelli e delle vesti hai spogliato gli ignudi.

Jo savus brāļus tu esi ķīlājis bez vainas un novilcis kailiem drēbes.

7 Non hai dato da bere all'assetato e all'affamato hai rifiutato il pane,

Piekusušo tu neesi dzirdinājis ar ūdeni un izsalkušam liedzis maizi.

8 la terra l'ha il prepotente e vi abita il tuo favorito.

Kur kāds bija varens, tam piederēja zeme, un kas bija augstā godā, tas tur dzīvoja.

9 Le vedove hai rimandato a mani vuote e le braccia degli orfani hai rotto.

Atraitnes tu esi atlaidis tukšā, un bāriņu elkoņi ir salauzti.

10 Ecco perché d'intorno a te ci sono lacci e un improvviso spavento ti sorprende.

Tādēļ ir virves ap tevi, un izbailes tev piepeši uzgājušas.

11 Tenebra è la tua luce e più non vedi e la piena delle acque ti sommerge.

Jeb vai tu neredzi tumsu un ūdens plūdus, kas tevi apklāj?

12 Ma Dio non è nell'alto dei cieli? Guarda il vertice delle stelle: quanto sono alte!

Vai Dievs nav augšām debesīs? Redzi jel zvaigžņu augstumu, cik tās augstas!

13 E tu dici: «Che cosa sa Dio? Può giudicare attraverso la caligine?

Un tu saki: ko Dievs zin? Vai Viņš aiz tumšiem mākoņiem māk tiesāt?

14 Le nubi gli fanno velo e non vede e sulla volta dei cieli passeggia».

Padebeši ir Viņa aizsegs, ka neredz, un Viņš staigā debesīs.

15 Vuoi tu seguire il sentiero d'un tempo, gia battuto da uomini empi,

Vai tu vecās pasaules ceļu gribi staigāt, ko netaisnie ļaudis gājuši,

16 che prima del tempo furono portati via, quando un fiume si era riversato sulle loro fondamenta?

Kas priekšlaiku bojā gājuši, - plūdi izgāzušies pār viņu pamatiem.

17 Dicevano a Dio: «Allontànati da noi! Che cosa ci può fare l'Onnipotente?».

Kas uz to stipro Dievu sacīja: Nost no mums! un ko tas Visuvarenais tiem varētu darīt?

18 Eppure egli aveva riempito le loro case di beni, anche se i propositi degli empi erano lontani da lui.

Tomēr Tas viņu namus bija pildījis ar labumu. Šo bezdievīgo padoms lai ir tālu no manis.

19 I giusti ora vedono e ne godono e l'innocente si beffa di loro:

Taisnie to redz un priecājās, un nenoziedzīgais par tiem smiesies:

20 «Sì, certo è stata annientata la loro fortuna e il fuoco ne ha divorati gli avanzi!».

Tiešām, izdeldēti ir mūsu ienaidnieki, un uguns aprijis viņu pārējo mantu.

21 Su, riconcìliati con lui e tornerai felice, ne riceverai un gran vantaggio.

Meklē Viņa draudzību, tad paliksi mierā, no tā tev nāks labums.

22 Accogli la legge dalla sua bocca e poni le sue parole nel tuo cuore.

Pieņem jel mācību no Viņa mutes un liec Viņa vārdus savā sirdī.

23 Se ti rivolgerai all'Onnipotente con umiltà, se allontanerai l'iniquità dalla tua tenda,

Ja tu atgriezīsies pie tā Visuvarenā un atmetīsi netaisnību tālu no sava dzīvokļa, tad tu tapsi uztaisīts.

24 se stimerai come polvere l'oro e come ciottoli dei fiumi l'oro di Ofir,

Liec pīšļos mantu un upes oļos zeltu,

25 allora sarà l'Onnipotente il tuo oro e sarà per te argento a mucchi.

Tad tas Visuvarenais tev būs par zeltu un Viņš tev būs par spožu sudrabu.

26 Allora sì, nell'Onnipotente ti delizierai e alzerai a Dio la tua faccia.

Tad tu par to Visuvareno priecāsies un pacelsi uz Dievu savu vaigu.

27 Lo supplicherai ed egli t'esaudirà e tu scioglierai i tuoi voti.

Tu Viņu piesauksi, un Viņš tevi paklausīs, un tu maksāsi savus solījumus.

28 Deciderai una cosa e ti riuscirà e sul tuo cammino splenderà la luce.

Ko tu apņemsies, tas tev notiks, un uz taviem ceļiem spīdēs gaišums.

29 Egli umilia l'alterigia del superbo, ma soccorre chi ha gli occhi bassi.

Kad iet uz leju, tad tu saki: uz augšu! Un Viņš izglābs to, kam noskumis vaigs.

30 Egli libera l'innocente; tu sarai liberato per la purezza delle tue mani.

Viņš izpestīs to, kas nav nenoziedzīgs; tavu roku šķīstības dēļ tas taps izpestīts.