Ayub 31

1 "Aku telah menetapkan syarat bagi mataku, masakan aku memperhatikan anak dara?

ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

2 Karena bagian apakah yang ditentukan Allah dari atas, milik pusaka apakah yang ditetapkan Yang Mahakuasa dari tempat yang tinggi?

ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

3 Bukankah kebinasaan bagi orang yang curang dan kemalangan bagi yang melakukan kejahatan?

הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

4 Bukankah Allah yang mengamat-amati jalanku dan menghitung segala langkahku?

הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

5 Jikalau aku bergaul dengan dusta, atau kakiku cepat melangkah ke tipu daya,

אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

6 biarlah aku ditimbang di atas neraca yang teliti, maka Allah akan mengetahui, bahwa aku tidak bersalah.

ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

7 Jikalau langkahku menyimpang dari jalan, dan hatiku menuruti pandangan mataku, dan noda melekat pada tanganku,

אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

8 maka biarlah apa yang kutabur, dimakan orang lain, dan biarlah tercabut apa yang tumbuh bagiku.

אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

9 Jikalau hatiku tertarik kepada perempuan, dan aku menghadang di pintu sesamaku,

אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

10 maka biarlah isteriku menggiling bagi orang lain, dan biarlah orang-orang lain meniduri dia.

תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

11 Karena hal itu adalah perbuatan mesum, bahkan kejahatan, yang patut dihukum oleh hakim.

כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

12 Sesungguhnya, itulah api yang memakan habis, dan menghanguskan seluruh hasilku.

כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

13 Jikalau aku mengabaikan hak budakku laki-laki atau perempuan, ketika mereka beperkara dengan aku,

אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

14 apakah dayaku, kalau Allah bangkit berdiri; kalau Ia mengadakan pengusutan, apakah jawabku kepada-Nya?

ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

15 Bukankah Ia, yang membuat aku dalam kandungan, membuat orang itu juga? Bukankah satu juga yang membentuk kami dalam rahim?

הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

16 Jikalau aku pernah menolak keinginan orang-orang kecil, menyebabkan mata seorang janda menjadi pudar,

אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

17 atau memakan makananku seorang diri, sedang anak yatim tidak turut memakannya

ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

18 --malah sejak mudanya aku membesarkan dia seperti seorang ayah, dan sejak kandungan ibunya aku membimbing dia--;

כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

19 jikalau aku melihat orang mati karena tidak ada pakaian, atau orang miskin yang tidak mempunyai selimut,

אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

20 dan pinggangnya tidak meminta berkat bagiku, dan tidak dipanaskannya tubuhnya dengan kulit bulu dombaku;

אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

21 jikalau aku mengangkat tanganku melawan anak yatim, karena di pintu gerbang aku melihat ada yang membantu aku,

אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

22 maka biarlah tulang belikatku lepas dari bahuku, dan lenganku dipatahkan dari persendiannya.

כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

23 Karena celaka yang dari pada Allah menakutkan aku, dan aku tidak berdaya terhadap keluhuran-Nya.

כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

24 Jikalau aku menaruh kepercayaan kepada emas, dan berkata kepada kencana: Engkaulah kepercayaanku;

אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

25 jikalau aku bersukacita, karena kekayaanku besar dan karena tanganku memperoleh harta benda yang berlimpah-limpah;

אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

26 jikalau aku pernah memandang matahari, ketika ia bersinar, dan bulan, yang beredar dengan indahnya,

אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

27 sehingga diam-diam hatiku terpikat, dan menyampaikan kecupan tangan kepadanya,

ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

28 maka hal itu juga menjadi kejahatan yang patut dihukum oleh hakim, karena Allah yang di atas telah kuingkari.

גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

29 Apakah aku bersukacita karena kecelakaan pembenciku, dan bersorak-sorai, bila ia ditimpa malapetaka

אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

30 --aku takkan membiarkan mulutku berbuat dosa, menuntut nyawanya dengan mengucapkan sumpah serapah! --

ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

31 Jikalau orang-orang di kemahku mengatakan: Siapa yang tidak kenyang dengan lauknya?

אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

32 --malah orang asingpun tidak pernah bermalam di luar, pintuku kubuka bagi musafir! --

בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

33 Jikalau aku menutupi pelanggaranku seperti manusia dengan menyembunyikan kesalahanku dalam hatiku,

אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

34 karena aku takuti khalayak ramai dan penghinaan kaum keluarga mengagetkan aku, sehingga aku berdiam diri dan tidak keluar dari pintu!

כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

35 Ah, sekiranya ada yang mendengarkan aku! --Inilah tanda tanganku! Hendaklah Yang Mahakuasa menjawab aku! --Sekiranya ada surat tuduhan yang ditulis lawanku!

מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

36 Sungguh, surat itu akan kupikul, dan akan kupakai bagaikan mahkota.

אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

37 Setiap langkahku akan kuberitahukan kepada-Nya, selaku pemuka aku akan menghadap Dia.

מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

38 Jikalau ladangku berteriak karena aku dan alur bajaknya menangis bersama-sama,

אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

39 jikalau aku memakan habis hasilnya dengan tidak membayar, dan menyusahkan pemilik-pemiliknya,

אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

40 maka biarlah bukan gandum yang tumbuh, tetapi onak, dan bukan jelai, tetapi lalang." Sekianlah kata-kata Ayub.

תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב