Ayub 9
1 Tapi Ayub menjawab, "Memang, aku tahu, kata-katamu itu tak salah. Tapi, mana mungkin manusia berperkara melawan Allah dan mengalahkan-Nya?
約伯回答說：
我真知道是這樣； 但人在上帝面前怎能成為義呢？
3 Dari seribu pertanyaan yang diajukan Allah, satu pun tak dapat dijawab oleh manusia.
若願意與他爭辯， 千中之一也不能回答。
4 Allah itu sangat arif dan berkuasa; siapa dapat tahan melawan Dia?
他心裏有智慧，且大有能力。 誰向上帝剛硬而得亨通呢？
5 Allah memindahkan gunung tanpa diketahui orang, lalu menjungkirbalikkannya dengan murka dan berang.
他發怒，把山翻倒挪移， 山並不知覺。
6 Allah membuat gempa sampai bumi berguncang, dan tiang penyangga dunia bergoyang-goyang,
他使地震動，離其本位， 地的柱子就搖撼。
7 Allah dapat melarang matahari terbit di waktu pagi, dan mencegah bintang-bintang bersinar di malam hari.
他吩咐日頭不出來，就不出來， 又封閉眾星。
8 Dibentangkan-Nya angkasa tanpa bantuan; diinjak-injak-Nya punggung naga lautan.
他獨自鋪張蒼天， 步行在海浪之上。
9 Dipasang-Nya gugusan bintang selatan di cakrawala, juga bintang Biduk, bintang Belantik dan bintang Kartika.
他造北斗、參星、昴星， 並南方的密宮；
10 Tak dapat kita memahami segala karya-Nya, tak sanggup kita menghitung mujizat-mujizat-Nya.
他行大事，不可測度， 行奇事，不可勝數。
11 Ia lewat di mukaku, tapi tidak tampak olehku; Ia lalu disampingku, tapi tidak nyata bagiku.
他從我旁邊經過，我卻不看見； 他在我面前行走，我倒不知覺。
12 Jika Ia merampas, siapa berani melarang-Nya? atau berani bertanya pada-Nya, 'Hai, Kau sedang apa?'
他奪取，誰能阻擋？ 誰敢問他：你做甚麼？
13 Allah tidak menahan marah dan panas hati-Nya; para pembantu Rahab pun takluk kepada-Nya.
上帝必不收回他的怒氣； 扶助拉哈伯的，屈身在他以下。
14 Jadi, bagaimana aku dapat membantah Dia? Dengan kata-kata apa aku akan menjawab-Nya?
既是這樣，我怎敢回答他， 怎敢選擇言語與他辯論呢？
15 Walaupun aku tidak bersalah, apa dayaku, kecuali mohon belas kasihan dari Allah hakimku?
我雖有義，也不回答他， 只要向那審判我的懇求。
16 Seandainya Ia menjawab bila aku berseru, aku ragu, benarkah Ia sudi mendengar suaraku?
我若呼籲，他應允我； 我仍不信他真聽我的聲音。
17 Dia meremukkan aku dalam angin topan, dan menambah deritaku tanpa alasan.
他用暴風折斷我， 無故地加增我的損傷。
18 Tak dibiarkan-Nya aku menghela napas barang sesaat; bahkan dilimpahi-Nya aku dengan kepahitan yang hebat.
我就是喘一口氣，他都不容， 倒使我滿心苦惱。
19 Haruskah aku adu tenaga dengan Dia? Tetapi lihat, betapa hebat kekuatan-Nya! Seandainya terhadap Dia aku mengajukan gugatan, siapa berani memanggil-Nya ke pengadilan?
若論力量，他真有能力！ 若論審判，他說誰能將我傳來呢？
20 Aku setia dan tak berbuat dosa, tetapi mulutku seakan berkata sebaliknya; setiap kata yang dibentuk bibirku, seolah-olah mempersalahkan diriku.
我雖有義，自己的口要定我為有罪； 我雖完全，我口必顯我為彎曲。
21 Aku tak bersalah, tapi aku tak perduli. Aku jemu hidup. Bagiku tak ada yang penting lagi; yang bersalah dan yang benar, sama saja nasibnya: Allah akan membinasakan kedua-duanya.
我本完全，不顧自己； 我厭惡我的性命。
善惡無分，都是一樣； 所以我說，完全人和惡人，他都滅絕。
23 Bila orang yang tak bersalah mati tiba-tiba, Allah hanya tertawa saja.
若忽然遭殺害之禍， 他必戲笑無辜的人遇難。
24 Bumi diserahkan Allah kepada pendurhaka, dan hakim-hakim telah dibuat-Nya buta semua. Allah melakukan semua ini, kalau bukan Dia, siapa lagi?
世界交在惡人手中； 蒙蔽世界審判官的臉， 若不是他，是誰呢？
25 Hari-hariku berlalu dengan kencang, lalu menghilang tanpa merasa senang.
我的日子比跑信的更快， 急速過去，不見福樂。
26 Seperti perahu laju, hidupku lewat dengan segera, secepat burung elang menukik, menyambar mangsanya.
我的日子過去如快船， 如急落抓食的鷹。
27 Jika aku mau tersenyum dan tertawa gembira, jika kucoba melupakan segala derita, maka dukaku datang kembali, memburu aku; sebab kutahu, Allah tetap mempersalahkan aku.
我若說：我要忘記我的哀情， 除去我的愁容，心中暢快；
我因愁苦而懼怕， 知道你必不以我為無辜。
29 Nah, jika begitu, peduli apa aku?
我必被你定為有罪， 我何必徒然勞苦呢？
30 Tak ada sabun yang dapat menghilangkan dosaku!
我若用雪水洗身， 用鹼潔淨我的手，
31 Allah membenamkan aku dalam kotoran, sampai pakaianku pun menganggap aku menjijikkan.
你還要扔我在坑裏， 我的衣服都憎惡我。
32 Seandainya Allah itu manusia, aku akan dapat menjawab Dia; lalu kami akan menghadap ke pengadilan untuk menyelesaikan segala pertengkaran.
他本不像我是人，使我可以回答他， 又使我們可以同聽審判。
33 Tapi di antara kami tak ada jaksa yang dapat mengadili kami berdua.
我們中間沒有聽訟的人 可以向我們兩造按手。
34 Semoga Allah berhenti menghukum aku dan menjauhkan kedahsyatan-Nya daripadaku!
願他把杖離開我， 不使驚惶威嚇我。
35 Aku tidak takut kepada-Nya dan akan bicara kini, sebab aku mengenal hatiku sendiri.
我就說話，也不懼怕他， 現在我卻不是那樣。
