< Ayub 7 >

1 Manusia itu seperti dipaksa berjuang; hidupnya berat seperti hidup seorang upahan;
Не искушение ли житие человеку на земли, и якоже наемника повседневнаго жизнь его?
2 seperti budak yang merindukan naungan; seperti buruh yang menantikan imbalan.
Или якоже раб бояйся господа своего и улучив сень? Или якоже наемник ждый мзды своея?
3 Bulan demi bulan hidupku tanpa tujuan; malam demi malam hatiku penuh kesedihan.
Такожде и аз ждах месяцы тщы, нощи же болезней даны ми суть.
4 Bila aku pergi tidur, malam merentang panjang; kurindukan fajar, tak dapat kuberbaring tenang.
Аще усну, глаголю: когда день? Егда же востану, паки: когда вечер? Исполнен же бываю болезней от вечера до утра.
5 Tubuhku penuh cacing dan kerak darah; kulitku luka dan mengeluarkan nanah.
Месится же мое тело в гнои червей, обливаю же грудие земли, гной стружа.
6 Hidupku yang tanpa harap itu melaju menuju akhirnya, lebih laju daripada penenun menjalankan sekocinya.
Житие же мое есть скоряе беседы, погибе же во тщей надежди.
7 Ingatlah, ya Allah, hidupku hanya hembusan napas; kebahagiaanku hilang, tak meninggalkan bekas.
Помяни убо, яко дух мой живот, и ктому не возвратится око мое видети благая.
8 Kini Engkau melihat aku--tetapi itu tidak lama. Jika nanti aku Kaucari, maka sudah tiada.
Не узрит мене око видящаго мя: очи Твои на мне, и ктому несмь,
9 Seperti awan yang meredup lalu menghilang, manusia pun mati, tak akan kembali pulang. Semua orang yang pernah mengenal dia, lupa kepadanya dan tak lagi mengingatnya. (Sheol h7585)
якоже облак очищен от небесе: аще бо человек снидет во ад, ктому не взыдет, (Sheol h7585)
ни возвратится во свой дом, ниже имать его познати ктому место его.
11 Sebab itu aku tak dapat tinggal diam! Rasa pedih dan pahitku tak dapat kupendam. Aku harus membuka mulutku, dan mencurahkan isi hatiku.
Убо ниже аз пощажу уст моих, возглаголю в нужди сый, отверзу уста моя горестию души моея сотеснен.
12 Mengapa aku ini terus Kauawasi dan Kaujaga? Apakah aku ini naga laut yang berbahaya?
Еда море есмь, или змий, яко учинил еси на мя хранение?
13 Aku berbaring dan mencoba melepaskan lelah; aku mencari keringanan bagi hatiku yang gundah.
Рекох, яко утешит мя одр мой, произнесу же ко мне на едине слово на ложи моем:
14 Tetapi Kautakuti aku dengan impian; Kaudatangkan mimpi buruk dan khayalan.
устрашаеши мя сониями и видениями ужасаеши мя:
15 Sehingga aku lebih suka dicekik lalu mati daripada hidup dalam tubuh penuh derita ini.
свободиши от духа моего душу мою, от смерти же кости моя.
16 Aku lelah dan jemu hidup; aku ingin mati! Biarkan aku, sebab hidupku tidak berarti.
Не поживу бо во век, да долготерплю: отступи от мене, тще бо житие мое.
17 Mengapa manusia begitu penting bagi-Mu? Mengapa tindakannya Kauperhatikan selalu?
Что бо есть человек, яко возвеличил еси его? Или яко внимаеши умом к нему?
18 Kauselidiki dia setiap pagi, dan setiap saat dia Kauuji.
Или посещение твориши ему по всяко утро и в покои судити его имаши?
19 Kapankah Engkau berpaling daripadaku, sehingga sempat aku menelan ludahku?
Доколе не оставиши мене, ниже отпускаеши мя, дондеже поглощу слины моя в болезни?
20 Hai Penjagaku, rugikah Engkau karena dosaku? Mengapa Kaupakai aku sebagai sasaran panah-Mu? Begitu beratkah aku membebani diri-Mu?
Аще аз согреших, что Тебе возмогу соделати, сведый ум человечь? Почто мя еси положил прекословна Тебе, и есмь Тебе бременем?
21 Tidak dapatkah Engkau mengampuni dosaku? Tidak mungkinkah Engkau menghapuskan salahku? Sebentar lagi aku terbaring dalam kuburan, dan bila Kaucari aku, tak akan Kaudapatkan."
Почто неси сотворил беззаконию моему забвения, и очищения греха моего? Ныне же в землю отиду, утренюяй же несмь ктому.

< Ayub 7 >