< Ayub 19 >

1 Tetapi Ayub menjawab, "Mengapa aku terus kamu kecam, dan kamu siksa dengan perkataan?
Отвещав же Иов, рече:
2
доколе притрудну творите душу мою и низлагаете мя словесы? Уразумейте токмо, яко Господь сотвори мя сице.
3 Berkali-kali kamu menghina aku, dan kamu aniaya aku tanpa rasa malu.
Клевещете на мя, не стыдящеся мене належите ми.
4 Seandainya salah perbuatanku, itu tidak merugikan kamu.
Буди, яко воистинну аз прельстихся, и у мене водворяется погрешение, глаголати словеса, яже не подобаше, словеса же моя погрешают, и не во время:
5 Kamu pikir dirimu lebih baik daripadaku; susahku kamu anggap bukti kesalahanku.
буди же, яко на мя величаетеся, наскакаете же ми поношением:
6 Ketahuilah bahwa aku sedang disiksa Allah, dan ditangkap dalam perangkap-Nya.
разумейте убо, яко Господь есть иже смяте мя и ограду Свою на мя вознесе.
7 Aku meronta karena kekejaman-Nya itu, tetapi tidak seorang pun yang memperhatikan aku. "Di mana keadilan," teriakku, tetapi tak ada yang mendengar aku.
Се, смеюся поношению, не возглаголю: возопию, и нигдеже суд.
8 Allah menutup jalanku, aku tak dapat lewat, lorong-lorongku dibuat-Nya gelap pekat.
Окрест огражден есмь и не могу прейти: пред лицем моим тму положи,
9 Ia merampas hartaku semua, dan nama baikku dirusakkan-Nya.
славу же с мене совлече и отя венец от главы моея:
10 Ia menghantam aku dari segala jurusan, seperti orang mencabut akar dari tanaman, lalu membiarkannya merana dan layu, begitulah direnggut-Nya segala harapanku.
растерза мя окрест, и отидох: посече же яко древо надежду мою.
11 Murka Allah kepadaku menyala-nyala; aku dianggap-Nya sebagai musuh-Nya.
Люте же гнева употреби на мя и возмне мя яко врага.
12 Pasukan-Nya menyerbu tanpa dapat dibendung; jalanku dihalangi, dan kemahku dikepung.
Вкупе же приидоша искушения Его на мя, на путех же моих обыдоша мя наветницы.
13 Sanak saudaraku dijauhkan-Nya daripadaku; aku menjadi orang asing bagi semua kenalanku.
Братия моя отступиша от мене, познаша чуждих паче мене, и друзие мои немилостиви быша:
14 Kaum kerabatku semua menjauhkan diri; teman-temanku tak ingat kepadaku lagi.
не снабдеша мя ближнии мои, и ведящии имя мое забыша мя.
15 Hamba perempuanku lupa siapa aku, tuan mereka; dianggapnya aku orang yang belum dikenalnya.
Соседи дому и рабыни моя, (яко) иноплеменник бых пред ними:
16 Kupanggil hambaku, tapi ia tak menyahut, meskipun kubujuk dia dengan lembut.
раба моего звах, и не послуша, уста же моя моляхуся:
17 Istriku muak mencium bau napasku, saudara kandungku tak sudi mendekatiku.
и просих жену мою, призывах же лаская сыны подложниц моих:
18 Aku dihina oleh anak-anak di jalan; jika aku berdiri, aku ditertawakan.
они же мене в век отринуша, егда востану, на мя глаголют.
19 Melihat aku, teman karibku merasa ngeri; aku ditinggalkan mereka yang kukasihi.
Гнушахуся мене видящии мя, и ихже любих, восташа на мя.
20 Tubuhku tinggal kulit pembalut tulang; hampir saja aku mati dan nyawaku melayang.
В кожи моей согниша плоти моя, кости же моя в зубех содержатся.
21 Hai kawan-kawanku, kasihanilah aku, sebab tangan Allah memukul aku.
Помилуйте мя, помилуйте мя, о, друзие! Рука бо Господня коснувшаяся ми есть.
22 Allah terus menekan aku; mengapa kamu tiru Dia? Belum puaskah kamu menyiksa?
Почто мя гоните якоже и Господь? От плотей же моих не насыщаетеся?
23 Ah, kiranya kata-kataku dicatat, sehingga akan selalu diingat;
Кто бо дал бы, да напишутся словеса моя, и положатся оная в книзе во век?
24 kiranya dengan besi dipahat pada batu, supaya bertahan sepanjang waktu.
И на дщице железне и олове, или на камениих изваяются?
25 Aku tahu bahwa di surga ada Pembelaku; akhirnya Ia akan datang menolong aku.
Вем бо, яко присносущен есть, иже имать искупити мя,
26 Meskipun kulitku luka-luka dan pecah, tapi selama aku bertubuh, akan kupandang Allah.
(и) на земли воскресити кожу мою терпящую сия, от Господа бо ми сия совершишася,
27 Dengan mataku sendiri Dia akan kulihat, dan bagiku Dia menjadi sahabat. Hatiku hancur sebab kamu berkata,
яже аз в себе свем, яже очи мои видеста, а не ин: вся же ми совершишася в недре.
28 'Bagaimana caranya kita mendakwanya?' Kamu mencari alasan untuk membuat perkara.
Аще же и речете: что речем противу ему? И корень словесе обрящем в нем.
29 Tetapi, kini takutlah kepada pedang! Sebab Allah murka dan menghukum orang berdosa; maka tahulah kamu, bahwa ada Allah yang mengadili manusia."
Убойтеся же и вы от меча: ярость бо на беззаконныя найдет, и тогда увидят, где есть их вещество.

< Ayub 19 >