Job 3
1 Kalpasan daytoy, nagsao ni Job ket inlunodna ti aldaw a pannakaiyanakna.
After this, Job opened his mouth and cursed his day.
2 Kinunana:
And Job answered and said,
3 “Mapukaw koma ti aldaw a pannakaiyanakko, ti rabii a nagkuna, 'Adda ubing a lalaki a naisikog.'
Let the day perish in which I was born, and the night that said, There is a man child conceived.
4 Agbalin koma a kinasipnget dayta nga aldaw; saan koma a malagip ti Dios manipud iti ngato daytoy, wenno saan koman a lawagan ti init daytoy.
That day — let it be darkness, let not God care for it from above, neither let light shine upon it:
5 Tagikuaen koma daytoy iti kinasipnget ken ti anniniwan ti patay; agnaed koma ti ulep iti daytoy; butbutngen koma nga agpayso daytoy dagiti amin a banag a mangpaspasipnget iti aldaw.
Let darkness and the shadow of death claim it; let clouds dwell upon it; let darkeners of the day terrify it.
6 Maipapan iti dayta a rabii, tiliwen koma daytoy iti nakaro a kinasipnget: saan koma nga agrag-o dayta kadagiti aldaw ti tawen; saan koma nga umay daytoy iti bilang dagiti bulan.
That night — let gloom seize upon it; let it not rejoice among the days of the year; let it not come into the number of the months.
7 Adtoy, aglupes koma dayta a rabii; awan koma ti naragsak a timek a dumteng iti daytoy.
Behold, let that night be barren; let no joyful sound come therein;
8 Ilunodda koma dayta nga aldaw, dagiti makaammo no kasano ti mangriing iti Leviatan.
Let them curse it that curse the day, who are ready to rouse Leviathan;
9 Sumipnget koma dagiti bituen ti sardam iti dayta nga aldaw. Agsapul koma dayta nga aldaw iti lawag, ngem awan ti masarakanna; wenno saanna koma makita dagiti kalub ti mata ti parbangon,
Let the stars of its twilight be dark; let it wait for light, and have none, neither let it see the eyelids of the dawn:
10 gapu ta saanna nga inrikep ti aanakan ti inak, wenno saanna nga inlemmeng ti riribuk manipud kadagiti matak.
Because it shut not up the doors of the womb that bore me, and hid not trouble from mine eyes.
11 Apay a saanak a natay idi rimuarak manipud iti aanakan? Apay a saanko nga inyawat ti espirituk idi impasngaynak ti inak?
Wherefore did I not die from the womb, — come forth from the belly and expire?
12 Apay nga inawatnak dagiti tumengna? Wenno apay a pinasangbaynak dagiti susona tapno agsusoak kadagitoy?
Why did the knees meet me? and wherefore the breasts, that I should suck?
13 Ta nakaiddaak koma itan a siuulimek; nakaturogak koman ken agin-inana
For now should I have lain down and been quiet; I should have slept: then had I been at rest,
14 a kadua dagiti ari ken dagiti mammagbaga iti daga, a nangipatakder kadagiti pagitaneman a para kadagiti bagida a madaddadaelen ita.
With kings and counsellors of the earth, who build desolate places for themselves,
15 Wenno nakaiddaak koman a kaduak dagiti prinsipe nga addaan idi iti balitok, a nangpunno kadagiti balbalayda iti pirak.
Or with princes who had gold, who filled their houses with silver;
16 Wenno mabalin a natayak koman iti tiyan ti inak, kasla kadagiti maladaga a saan pulos a nakakita iti lawag.
Or as a hidden untimely birth I had not been; as infants that have not seen the light.
17 Sadiay, agsardeng dagiti nadangkes manipud iti panangriribuk; agin-inana sadiay dagiti nabannog.
There the wicked cease from troubling; and there the wearied are at rest.
18 Natalna a sangsangkamaysa sadiay dagiti balud; saanda a mangmangngeg ti timek ti agmanmando.
The prisoners together are at ease; they hear not the voice of the taskmaster.
19 Adda sadiay dagiti nanumo ken natan-ok a tattao; nawaya sadiay ti adipen manipud iti amona.
The small and great are there, and the bondman freed from his master.
20 Apay a naited ti lawag kenkuana nga agrigrigat; apay a naited ti biag iti maysa a tao a nanpnoan ti pait ti kararruana;
Wherefore is light given to him that is in trouble, and life to those bitter of soul,
21 iti maysa a tao nga agkalkalikagum iti patay, ngem saan a dumteng; iti maysa a tao nga ad-adda nga agsapsapul iti patay ngem kadagiti agsapsapul iti nakalemmeng a gameng?
Who long for death, and it [cometh] not, and dig for it more than for hidden treasures;
22 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao nga agragrag-o iti kasta unay ket maragsakan inton masarakanna ti tanem?
Who rejoice even exultingly and are glad when they find the grave? —
23 Apay a naited ti lawag iti maysa a tao a ti dalanna ket nakalemmeng, iti maysa a tao nga inaladan ti Dios?
To the man whose way is hidden, and whom God hath hedged in?
24 Ta napasamak ti panagsenna-ayko imbes a ti pannangan; ti panagasogko ket naibukbok a kasla danum.
For my sighing cometh before my bread, and my groanings are poured out like the waters.
25 Ta ti banag a pagbutbutngak ket immay kaniak; ti pagbutbutngak ket immay kaniak.
For I feared a fear, and it hath come upon me, and that which I dreaded hath come to me.
26 Saanak a makatalna, saanak a makaulimek, awan ti inanak; immay ketdi ti riribuk.”
I was not in safety, neither had I quietness, neither was I at rest, and trouble came.
