< 2 Cronicas 35 >

1 Rinambakan ni Josias ti Fiesta ti Ilalabas a para kenni Yahweh idiay Jerusalem; ket pinartida dagiti urbon a karnero a naituding a para iti Fiesta ti Ilalabas iti maika-14 nga aldaw iti umuna a bulan.
Josías celebró una Pascua para el Señor en Jerusalén, y el cordero de la Pascua se mataba el día catorce del primer mes.
2 Insaadna dagiti papadi iti akemda sana pinakired ida iti panagtrabahoda iti balay ni Yahweh.
Asignó a los sacerdotes sus respectivos deberes y los animó en su ministerio en el Templo del Señor.
3 Kinunana kadagiti Levita a nangisuro iti entero nga Israel, a napudno kenni Yahweh, “Iyapanyo ti nasantoan a Lakasa ti Tulag iti balay nga impasdek ni Solomon a putot a lalaki ni David, nga ari ti Israel. Saanyo a pulos nga ibakbaklay daytoy. Ita, dayawenyo ni Yahweh, a Diosyo, ken pagserbianyo dagiti tattaona nga Israel.
Josías dijo a los levitas que enseñaban a todo Israel y eran santos para el Señor: “Colocad el Arca sagrada en el Templo construido por Salomón, hijo de David, rey de Israel. Ya no es necesario que la lleven sobre sus hombros. Tu responsabilidad ahora es servir al Señor, tu Dios, y a su pueblo Israel.
4 Ibunggoyyo dagiti bagbagiyo babaen iti nagan dagiti kapuonanyo ken ti puliyo, surotenyo dagiti naisurat a bilbilin ni David, nga ari iti Israel, ken dagiti bilin ni Solomon a putot ni David a lalaki.
Prepárense para el servicio en sus divisiones, por familias, según las instrucciones dadas por David, rey de Israel, y su hijo Salomón.
5 Agtakderkayo iti nasantoan a lugar, mapankayo kadagiti nakaisaadanyo a bunggoy a nakaibilangan dagiti kapulian dagiti kakabsatyo, dagiti kaputotan dagiti tattao, ken mapankayo kadagiti nakaisaadanyo a kapulian dagiti Levita.
“Luego, deberán estar en el santuario para asistir a los laicos según las divisiones familiares, siguiendo las asignaciones de acuerdo con sus divisiones familiares de los levitas.
6 Partienyo dagiti naituding nga urbon a karnero a para iti Fiesta ti Ilalabas ken isagutyo met dagiti bagbagiyo nga agpaay kenni Yahweh. Isaganayo dagiti karnero para kadagiti kakabsatyo nga Israelita; aramidenyo daytoy a kas panagtulnog kadagiti sao ni Yahweh, a naited babaen kenni Moises.”
Sacrifiquen los corderos de la Pascua, purifícate y prepárate para ayudar al pueblo que viene a cumplir los requisitos dados por el Señor a través de Moisés”.
7 Nangted ni Josias kadagiti amin a tattao iti 30, 000 nga urbon a karnero ken urbon a kalding manipud kadagiti arban, a para iti daton a maipaay iti Fiesta ti Ilalabas, kadagiti amin nga adda sadiay. Nangted pay isuna iti 3, 000 a bulog a baka; naggapu dagitoy manipud kadagiti sanikua ti ari.
Josías aportó como ofrendas pascuales para todo el pueblo presente 30.000 corderos y cabras, y 3.000 toros, todos de sus propios rebaños y manadas.
8 Nangted met dagiti opisialna iti sagut a nagtaud kadagiti pusoda kadagiti tattao, papadi, ken Levita. Da Hilkias, Zecarias, ken Jehiel, dagiti opisial a nadutokan iti balay ti Dios, ket nangted 2, 600 a babassit a dingwen ken 300 a baka a sagut a para iti Fiesta ti Ilalabas.
Sus funcionarios contribuyeron libremente con el pueblo, los sacerdotes y los levitas. Hilcías, Zacarías y Jehiel, que estaban a cargo del Templo de Dios, dieron a los sacerdotes como ofrendas de Pascua 2.600 corderos de Pascua y 300 toros.
9 Nangted met da Conanias, Semias ken Natanel a kabsatna, da Hasabias, Jeiel ken Jozabad a papangulo dagiti Levita iti 5, 000 a babassit a dingwen ken 500 a baka.
Los jefes de los levitas, Conanías, Semaías y Netanel, sus hermanos, y Hasabías, Jeiel y Jozabad, dieron a los levitas como ofrendas de Pascua 5.000 corderos y cabritos y 500 toros.
10 Naisagana ngarud dagiti masapsapul a para iti Fiesta ti Ilalabas, ket nagtakder dagiti papadi iti ayanda, agraman dagiti Levita babaen iti pannakabunggobunggoyda kas panagtulnogda iti bilin ti ari.
Una vez terminados los preparativos, los sacerdotes se colocaron en el lugar que se les había asignado y los levitas ocuparon sus puestos en sus divisiones, tal como lo había ordenado el rey.
11 Pinartida dagiti urbon a karnero a nairanta a para iti Fiesta ti Ilalabas, ket inwarsi dagiti papadi ti dara a naawatda manipud kadagiti Levita' ken nilalatan met dagiti Levita dagiti karnero.
Mataron los corderos de la Pascua, los sacerdotes rociaron la sangre que se les dio en el altar, mientras los levitas desollaban los sacrificios.
12 Inikkatda dagiti daton a maipuor, tapno ibunongda dagitoy kadagiti bunggoy dagiti tattao segun iti kapulianda, tapno idatonda kenni Yahweh, a kas naisurat iti Libro ni Moises. Kasta met ti inaramidda kadagiti bulog a baka.
Dejaron a un lado los holocaustos que debían entregarse a las familias de los laicos, por división, para que los ofrecieran al Señor, como lo exige el Libro de Moisés. Lo mismo hicieron con los toros.
13 Intonoda dagiti urbon a karnero a naituding a para iti Fiesta ti Ilalabas segun kadagiti sumaganad a bilin. Kadagiti nasagradoan a daton, inangerda dagitoy kadagiti banga, kaldero a dakkel, ken silliasi, ken pinartakanda nga inyapan dagitoy kadagiti amin a tattao.
Asaron al fuego los sacrificios de la Pascua, como se requiere, y cocieron las ofrendas sagradas en ollas, calderos y sartenes, y las llevaron rápidamente a los laicos.
14 Kalpasanna, insaganada dagiti sagutda para iti bagbagida ken para kadagiti papadi, gapu ta dagiti papadi, a kaputotan ni Aaron, ket nakumikomda kadagiti daton a maipuor ken dagiti taba agingga a sumipnget, insagana ngarud dagiti Levita dagiti sagut a para kadakuada ken para kadagiti papadi, a kaputotan ni Aaron.
Después preparaban la comida de las ofrendas para ellos y para los sacerdotes, porque los sacerdotes, descendientes de Aarón, estaban ocupados presentando holocaustos y grasa hasta que llegaba la noche. Así que los levitas hacían este trabajo para sí mismos y para los sacerdotes, los descendientes de Aarón.
15 Dagiti kumakanta, a kaputotan ni Asaf, ket addada iti naituding nga ayanda, a kas imbilin ni David kenni Asaf, Heman, ken Jedutun a profeta ti ari. Adda dagiti guardia iti tunggal ruangan; saanen a kasapulan a panawanda ti puestoda, gapu ta insaganan dagiti kakabsatda a Levita dagiti sagut a para kadakuada.
Los cantores, descendientes de Asaf, estaban en sus puestos siguiendo las instrucciones dadas por David, Asaf, Hemán y Jedutún, el vidente del rey. Los porteros encargados de cada puerta no necesitaban salir, porque sus compañeros levitas los proveían.
16 Isu nga iti dayta a tiempo, naipatungpal amin dagiti masapul a para iti pannakarambak ti Fiesta ti Ilalabas ni Yahweh ken ti pannakaidaton ti daton a maipuor iti rabaw ti altar ni Yahweh, kas imbilin ni Ari Josias.
Aquel día se celebró todo el servicio de la Pascua del Señor, incluida la presentación de los holocaustos en el altar del Señor, tal como lo había ordenado el rey Josías.
17 Rinambakan dagiti Israelita ti Fiesta ti Ilalabas iti dayta a tiempo, ken ti Fiesta ti Tinapay nga Awan Lebadurana iti pito nga aldaw.
Los israelitas que estaban allí también celebraron la Pascua en ese momento, y también la Fiesta de los Panes sin Levadura durante los siete días siguientes.
18 Ti kasta a pannakarambak ti Fiesta ti Ilalabas ket saan pay a napasamak iti” Israel manipud kadagiti tiempo ni profeta a Sammuel; wenno awan pay kadagiti dadduma nga ari ti Israel ti nangrambak ti Fiesta ti Ilalabas a kas iti panangrambak ni Josias a ken dagiti papadi, Levita, ken dagiti amin a tattao iti Juda ken Israel nga adda, ken dagiti agnanaed iti Jerusalem.
No se había celebrado una Pascua como ésta en Israel desde los tiempos del profeta Samuel. Ninguno de los reyes de Israel había celebrado una Pascua como la que Josías observó con los sacerdotes, los levitas, todo Judá, los israelitas que estaban allí y el pueblo de Jerusalén.
19 Narambakan daytoy a Fiesta ti Ilalabas agingga iti maika-18 a tawen a panagturay ni Josias.
Esta Pascua se celebró en el año dieciocho del reinado de Josías.
20 Kalpasan amin dagitoy, kalpasan a naiyurnos ni Josias dagiti rumbeng a maurnos iti templo, napan nakiranget ni Neco, nga ari ti Egipto iti Carkemis idiay Karayan Eufrates, ket napan nakiranget ni Josias kenkuana.
Después de todo este trabajo que Josías había realizado en la restauración del Templo, el rey Neco de Egipto dirigía su ejército para luchar en Carquemis, cerca del Éufrates, y Josías fue a enfrentarse a él.
21 Ngem nangibaon ni Neco kadagiti mangibagi kenkuana, a kunana, “Ania koma ti aramidek kenka, ari ti Juda? Saanak nga umay a maibusor kenka ita nga aldaw, ngem ketdi maibusor iti balay a gubatek. Imbilin ti Dios a darasek, isu a saanmo a lapdan ti Dios, nga adda kaniak, ta amangan no dadaelennaka.”
Neco le envió mensajeros diciendo: “¿Qué discusión hay entre tú y yo, rey de Judá? No he venido a atacarte hoy, porque estoy luchando con otro reino. Dios me dijo que debía apresurarme, así que deja de obstruir a Dios, que está conmigo, ¡o te destruirá!”
22 Nupay kasta, saan nga inkaskaso ni Josias isuna. Nanglimlimo isuna tapno makiranget kenkuana. Saanna nga inkaskaso dagiti sasao ni Neco a naggapu iti ngiwat ti Dios; isu a napan isuna a nakiranget idiay tanap ti Megiddo.
Pero Josías no se dio la vuelta y se marchó. En cambio, se disfrazó para poder luchar contra Neco en la batalla. Ignoró el mensaje de Neco que venía de Dios, y fue a luchar contra él en la llanura de Meguido.
23 Dagiti pumapana ket pinanada ni Ari Josias, ket kinuna ti ari kadagiti adipenna, “Iyadayodak, gapu ta nakaro ti sugatko.'
Allí los arqueros dispararon al rey Josías. Él llamó a los que estaban a su lado: “¡Sáquenme de la batalla, porque estoy malherido!”.
24 Indissaag ngarud isuna ti adipen manipud iti karuahe, ket inyakarna isuna iti sabali pay a karuahena. Inyapanda isuna idiay Jerusalem, a nakatayanna. Naitanem isuna idiay nakaitaneman dagiti kapuonanna. Dinung-awan dagiti amin a tattao ti Juda ken Jerusalem ni Josias.
Así que lo sacaron de su carro y lo llevaron en su segundo carro a Jerusalén, donde murió. Josías fue enterrado en la tumba de sus antepasados. Todo Judá y Jerusalén lo lloraron.
25 Dinung-awan ni Jeremias ni Josias; agdungdung-aw dagiti amin a lallaki ken babbai a kumakanta maipanggep iti napasamak kenni Josias agingga ita nga aldaw. Dagitoy a kankanta ket nagbalin a kaugalian idiay Israel; kitaenyo, naisurat dagitoy kadagiti kankanta a dung-dung-aw.
Entonces Jeremías escribió un lamento sobre Josías, y hasta hoy los coros de hombres y mujeres cantan canciones tristes sobre Josías. Se han convertido en parte de lo que se canta regularmente en Israel, y están registradas en el Libro de los Lamentos.
26 Maipanggep kadagiti dadduma a banbanag maipanggep kenni Josias, ken dagiti naimbag nga inaramidna a kas panagtulnog iti naisurat iti linteg ni Yahweh-
El resto de lo que hizo Josías, junto con sus actos de lealtad siguiendo lo que está escrito en la Ley del Señor,
27 ken dagiti ar-aramidna, manipud rugi ken leppas, ket naisurat iti Libro dagiti Ar-ari ti Juda ken Israel.
todas sus acciones, de principio a fin, están registradas en el Libro de los Reyes de Israel y Judá.

< 2 Cronicas 35 >