< Opinberun Jóhannesar 11 >

1 Nú var mér fengin mælistika og mér sagt að fara og mæla musteri Guðs, þar með talið svæðið umhverfis altarið. Auk þess átti ég að telja þá sem þar biðjast fyrir. 2 „Þú skalt ekki mæla forgarðinn fyrir utan musterið, “var sagt við mig, „því að hann er fyrir heiðingjana og þeir munu fótum troða borgina heilögu í fjörutíu og tvo mánuði. 3 Vottana mína tvo mun ég láta spá, tötrum klædda, í 1.260 daga.“ 4 Þessir tveir spámenn eru ólífutrén tvö og lamparnir tveir, sem standa frammi fyrir Guði allrar jarðarinnar. 5 Eldtungurnar, sem ganga út af munni þeirra, munu deyða hvern þann sem reynir að valda þeim tjóni. 6 Þeir hafa vald til að loka himninum, svo að ekki rigni þau þrjú og hálft ár sem þeir eru að spá. Þeir mega líka breyta ám og höfum í blóð og leiða alls konar plágur yfir jörðina, eins oft og þeir vilja. 7 Þegar þeir hafa borið vitni í þrjú og hálft ár, mun harðstjórinn, sem stígur upp úr undirdjúpunum, lýsa yfir stríði gegn þeim, sigra þá og drepa. (Abyssos g12) 8 Líkamar þeirra munu verða til sýnis í Jerúsalem í þrjá og hálfan dag – borginni þar sem Drottinn þeirra var krossfestur (en henni má líkja við Sódómu eða Egyptaland). Enginn mun fá að jarða þá og fólk frá mörgum þjóðum mun þyrpast að til að skoða líkin. 9 10 Fagnaðarlæti munu brjótast út um allan heim. Fólk mun gleðjast hvarvetna, gefa hvert öðru gjafir og halda hátíð vegna dauða spámannanna tveggja, sem svo mikið höfðu kvalið það. 11 En þegar þessir þrír og hálfi dagur eru liðnir, mun lífsandi frá Guði koma í þá og þeir munu rísa á fætur. Þá mun mikil skelfing grípa um sig meðal allra. 12 Þá mun kallað frá himni sterkri röddu: „Komið hingað upp!“Mennirnir tveir munu þá stíga upp til himna í skýi og óvinir þeirra horfa á eftir þeim. 13 Á sömu stundu mun gífurlegur jarðskjálfti verða og tíundi hluti borgarinnar jafnast við jörðu. Sjö þúsund manns munu láta lífið. Mikil skelfing grípur um sig meðal þeirra sem komast af og þeir munu gefa Guði himnanna dýrðina. 14 Önnur hörmungin er liðin hjá, en sú þriðja er skammt undan. 15 Rétt í því blés engillinn í lúðurinn. Þá heyrðist hrópað hárri röddu frá himnum: „Nú er allur heimurinn á valdi Drottins og í hendi Krists og hann mun ríkja um aldir alda.“ (aiōn g165) 16 Öldungarnir tuttugu og fjórir, sem sitja í hásætum sínum frammi fyrir Guði, fleygðu sér nú fram í tilbeiðslu og sögðu: 17 „Við þökkum þér, Drottinn Guð, þú hinn almáttki, sem ert og varst, því að nú hefur þú tekið völdin í þínar hendur og gjörst konungur að eilífu. 18 Þjóðirnar reiddust þér, en nú er röðin komin að þér að reiðast! Nú er kominn tími til að dæma þá dauðu og gefa þjónum þínum launin – spámönnunum og þeim sem þú hefur helgað þér, stórum og smáum, öllum sem hlýða þér – og eyða þeim sem spillt hafa jörðinni.“ 19 Nú var musteri Guðs á himnum opnað og þar gat að líta sáttmálsörk hans! Og þrumur og eldingar komu og mikið hagl dundi yfir. Heimurinn nötraði í hrikalegum jarðskjálfta.

< Opinberun Jóhannesar 11 >