Sálmarnir 79

1 Guð, – hefur þú ekki heyrt: Heiðingjarnir hafa ráðist inn í land þitt! Musterið hefur verið saurgað og Jerúsalem er rjúkandi rúst!

A Psalm by Asaph. God, the nations have come into your inheritance. They have defiled your holy temple. They have laid Jerusalem in heaps.

2 Lík þinna manna liggja á bersvæði og eru fæða hræfugla og villidýra!

They have given the dead bodies of your servants to be food for the birds of the sky, the flesh of your saints to the animals of the earth.

3 Óvinirnir hafa stráfellt íbúa Jerúsalem, svo að allt flýtur í blóði. Enginn er eftir til að grafa hina föllnu.

They have shed their blood like water around Jerusalem. There was no one to bury them.

4 Nágrannaþjóðirnar hæða okkur og spotta og ausa svívirðingum.

We have become a reproach to our neighbors, a scoffing and derision to those who are around us.

5 Drottinn, hversu lengi ætlar þú að vera okkur reiður? Að eilífu? Á vandlæti þitt að brenna þar til öll von er úti?!

How long, LORD? Will you be angry forever? Will your jealousy burn like fire?

6 Úthelltu heldur reiði þinni yfir guðlausu þjóðirnar, ekki okkur! Já, yfir konungsríkin sem ekki ákalla nafn þitt.

Pour out your wrath on the nations that do not know you, on the kingdoms that do not call on your name,

7 Það eru þau sem hafa útrýmt þjóð þinni og ráðist inn á hvert heimili.

for they have devoured Jacob, and destroyed his homeland.

8 Við biðjum þig: Láttu okkur ekki gjalda löngu drýgðra synda forfeðranna! Miskunnaðu þig yfir eymd okkar, því að við höfum verið troðnir niður í svaðið!

Do not hold the iniquities of our forefathers against us. Let your tender mercies speedily meet us, for we are in desperate need.

9 Hjálpaðu okkur, því að þú ert frelsari okkar! Hjálpaðu okkur, vegna þíns eigin orðstírs! Frelsaðu okkur og fyrirgefðu okkur syndirnar.

Help us, God of our salvation, for the glory of your name. Deliver us, and forgive our sins, for your name’s sake.

10 Hvers vegna fá heiðnu þjóðirnar að hæða okkur og segja: „Hvar er þessi Guð ykkar?!“Hefndu ófara lýðs þíns svo að eftir verði tekið!

Why should the nations say, “Where is their God?” Let it be known among the nations, before our eyes, that vengeance for your servants’ blood is being poured out.

11 Hlustaðu á stunur fanganna og hinna dauðadæmdu. Sýndu mátt þinn og frelsaðu þá.

Let the sighing of the prisoner come before you. According to the greatness of your power, preserve those who are sentenced to death.

12 Drottinn, láttu þá fá sjöfalt endurgjald, þessar þjóðir sem hæða þig og spotta!

Pay back to our neighbors seven times into their bosom their reproach with which they have reproached you, Lord.

13 Þá munum við, þjóð þín og gæsluhjörð, lofa þig að eilífu og þakka mikilleika þinn frá kynslóð til kynslóðar.

So we, your people and sheep of your pasture, will give you thanks forever. We will praise you forever, to all generations.