Sálmarnir 78
1 Þjóð mín, hlustaðu á kenningu mína. Gefðu gaum að því sem ég hef að segja.
Учение Асафа. Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
2 Nú ætla ég að rifja upp fyrir þér liðna atburði,
Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
3 frásagnir sem varðveist hafa frá kynslóð til kynslóðar.
Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
4 Ég birti ykkur sannleikann, svo að þið getið sagt börnum ykkar frá dásemdarverkum Drottins, öllum þeim undrum sem hann vann.
не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
5 Lögmál sitt gaf hann Ísrael og bauð forfeðrunum að kenna það börnum sínum
Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
6 sem síðan skyldu kenna það sínum afkomendum. Þannig skyldi lögmál hans berast frá einni kynslóðinni til annarrar.
чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -
7 Því hefur sérhver kynslóð getað haldið lög Guðs, treyst honum og heyrt um hans dásemdarverk.
возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
8 Ný kynslóð skyldi ekki þurfa að fara að fordæmi feðra sinna sem voru þrjóskir, óhlýðnir og ótrúir og forhertu sig gegn Guði.
и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
9 Þótt íbúar Efraím væru alvopnaðir, þá flúðu þeir þegar að orustunni kom.
Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
10 Þannig rufu þeir sáttmálann við Guð og fóru sína eigin leið.
они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
11 Þeir gleymdu máttarverkum Drottins,
забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
12 sem hann hafði fyrir þá gert og forfeður þeirra í Egyptalandi,
Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
13 þegar hann klauf hafið og leiddi þá yfir þurrum fótum. Vatnið stóð eins og veggur til beggja handa!
разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
14 Að degi til leiddi hann þá með skýi, en eldstólpa um nætur.
и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
15 Hann rauf gat á klettinn í eyðimörkinni. Vatnið streymdi fram og þeir svöluðu þorsta sínum.
рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
16 Já, það flæddi frá klettinum, líkast rennandi á!
из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
17 Samt héldu þeir fast við þrjósku sína og syndguðu gegn hinum hæsta Guði.
Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
18 Þeir kvörtuðu og kveinuðu og heimtuðu annað að borða en það sem Guð gaf þeim.
искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
19 Þeir ásökuðu jafnvel sjálfan Guð og sögðu:
и говорили против Бога и сказали: “может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?”
20 „Hann gaf okkur vatn, en hvers vegna fáum við ekki brauð eða kjöt?!“
Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. “Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?”
21 Drottinn hlustaði og honum rann í skap, reiði hans upptendraðist gegn Ísrael.
Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
22 Enda treystu þeir honum ekki, né trúðu forsjá hans.
за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
23 Jafnvel þótt hann lyki upp himninum – eins og glugga! –
Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
24 og léti manna rigna niður.
и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
25 Já, þeir átu englabrauð! – og urðu mettir.
Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
26 Þá lét hann austanvind blása og stýrði vestanvindinum með krafti sínum.
Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
27 Og viti menn, fuglum rigndi af himni, – þeir voru eins og sandur á sjávarströnd!
и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
28 Af hans völdum féllu þeir til jarðar um allar tjaldbúðirnar.
поверг их среди стана их, около жилищ их, -
29 Og fólkið át nægju sína. Hann mettaði hungur þeirra.
и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
30 En varla höfðu þeir lokið matnum – fæðan var enn í munni þeirra,
Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
31 þá reiddist Drottinn þeim og lagði að velli æskumenn Ísraels.
гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
32 En þeir sáu sig ekki um hönd, en héldu áfram að syndga og vildu ekki trúa kraftaverkum Drottins.
При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
33 Þess vegna stytti hann ævi þeirra og sendi þeim miklar hörmungar.
И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
34 En þegar neyðin var stærst, tóku þeir að leita Guðs. Þeir iðruðust og snéru sér til hans.
Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
35 Þeir viðurkenndu að Guð er eini grundvöllur lífsins – að hinn hæsti Guð væri frelsari þeirra.
и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,
36 En því miður fylgdu þeir honum aðeins í orði kveðnu, en ekki af heilum hug,
и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
37 hjarta þeirra var langt frá honum. Þeir stóðu ekki við orð sín.
сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
38 Samt var hann þeim miskunnsamur, fyrirgaf syndir þeirra og tortímdi þeim ekki. Margoft hélt hann aftur af reiði sinni.
Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
39 Hann minntist þess að þeir voru dauðlegir menn, eins og andblær sem kemur og fer.
Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
40 Já, oft risu þeir gegn Guði í eyðimörkinni og ollu honum vonbrigðum.
Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!
41 Aftur og aftur sneru þeir við honum baki og freistuðu hans.
и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
42 Þeir gleymdu krafti hans og kærleika og hvernig hann hafði frelsað þá frá óvinum þeirra.
не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
43 Þeir gleymdu plágunum sem hann sendi Egyptum í Sóan
когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
44 þegar hann breytti fljótum þeirra í blóð, svo að enginn gat drukkið.
и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
45 Eða þegar hann fyllti landið af flugum og froskum!
послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
46 Lirfurnar spilltu uppskerunni og engispretturnar átu allt, hvort tveggja var frá honum komið.
земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;
47 Hann eyddi vínviði þeirra með hagléli og mórberjatrjánum með frosti.
виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;
48 Búpeningurinn hrundi niður í haganum, haglið rotaði hann og sauðirnir drápust í eldingum.
скот их предал граду и стада их - молниям;
49 Hann úthellti reiði sinni yfir þá, sendi þeim ógn og skelfingu. Hann leysti út sendiboða ógæfunnar – engla sem létu þá kenna á því!
послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
50 Hann gaf reiðinni lausan tauminn. Og ekki hlífði hann Egyptunum. Þeir fengu vænan skerf af plágum og sjúkdómum.
уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
51 Þá deyddi hann frumburði Egypta, efnilegan ungviðinn, sem vonirnar voru bundnar við.
поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
52 Sinn eigin lýð leiddi hann styrkri hendi gegnum eyðimörkina.
и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
53 Hann var skjól þeirra og vörn. Þeir þurftu ekkert að óttast, en hafið gleypti óvini þeirra.
вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
54 Hann greiddi för þeirra til fyrirheitna landsins, til hæðanna sem hann hafði skapað.
и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
55 Íbúum landsins stökkti hann á flótta en gaf þar ættkvíslum Ísraels erfðahlut og skjól.
прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
56 En þótt þeir nytu gæsku Guðs, risu þeir gegn hinum hæsta og fyrirlitu boðorð hans.
Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
57 Þeir sneru af leið og rufu trúnað rétt eins og feður þeirra. Eins og bogin ör misstu þeir marksins sem Guð hafði sett þeim.
отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
58 Þeir tóku aðra guði, reistu þeim ölturu og egndu Drottin á móti sér.
огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
59 Guð sá verk þeirra og reiddist – fékk viðbjóð á Ísrael.
Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
60 Hann yfirgaf helgidóm sinn í Síló, bústað sinn meðal manna.
отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
61 Örk sína lét hann falla í hendur óvinanna og vegsemd hans var óvirt af heiðingjum.
и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
62 Hann reiddist lýð sínum og lét hann falla fyrir sverði óvinanna.
и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
63 Æskumenn Ísraels fórust í eldi og ungu stúlkurnar upplifðu ekki sinn brúðkaupsdag.
Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
64 Prestunum var slátrað og ekkjur þeirra dóu áður en þær gátu harmað þá.
священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
65 Þá var sem Drottinn vaknaði af svefni, eins og hetja sem rís upp úr vímu,
Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
66 og hann gaf þeim vænt spark í bakhlutann og sendi þá burt með skömm, sömu leið og þeir komu.
и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
67 Hann hafnaði fjölskyldu Jósefs, ætt Efraíms,
и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
68 en kaus Júdaættkvísl og Síonfjall, sem hann elskar.
а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
69 Þar reisti hann musteri sitt – voldugt og traust rétt eins og himin og jörð.
И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
70 Hann kaus Davíð sem þjón sinn, tók hann frá sauðunum,
и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
71 úr smalamennskunni, til að verða leiðtogi og hirðir þjóðar sinnar.
и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
72 Og hann gætti hennar af öryggi og með hreinu hjarta.
И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.
