Sálmarnir 73

1 Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.

O IAIO, he lokomaikai ke Akua ia Iseraela, I ka poe naau maemae.

2 En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!

A owau nei la, aneane haule ko'u mau wawae; Mai pahee io ko'u mau kapuwai.

3 Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.

No ka mea, ua huahua au i ka poe naaupo, I kuu ike ana i ka pookeokeo ana o ka poe hewa:

4 Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.

No ka mea, aohe mea e paa ai i ko lakou make ana; Ua mae ole ko lakou ikaika.

5 Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.

Aohe o lakou popilikia e like me na kanaka e ae; Aole lilo lakou e like me na kanaka e ae, i ka lauwiliia.

6 Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.

Nolaila i hoopuni ai ka haaheo ia lakou me he kaula hao la; A o ke kolohe ka i uhi mai ia lakou me he kapa komo la.

7 Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.

Ua puka ko lakou mau maka i ka momona; A oi aku ko lakou waiwai, mamua o ko ka naau makemake.

8 Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.

Ua henehene lakou, a ua kamailio hewa: No ka hooluhi hewa ana, ua olelo hookiekie lakou:

9 Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.

Ua hooku e lakou i ko lakou waha i ka lani, A ua holoholo ko lakou alelo ma ka honua.

10 Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.

Nolaila i hoi ai kona poe kanaka ilaila; A ua kowiia na wai o ke kiaha piha no lakou.

11 „Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,

A olelo lakou, Pehea la e ike ai ke Akua? He ike anei hoi ko loko o ka Mea kiekie loa?

12 „já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“

Eia hoi, oia ka poe aia e maluhia ana ma ke ao nei; Ua mahuahua ko lakou waiwai ana.

13 Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?

Oiaio, hoomaemae mea ole au i kuu naau; Ua holoi hoi au i kuu mau lima me ka pono:

14 Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!

No ka mea, ua lauwiliia au a po ka la; A ua hahauia mai au i na kakahiaka a pau.

15 Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.

Ina e i iho au, E olelo aku wau peneia: Eia hoi, e kumakaia paha au i ka hanauna o kau poe keiki.

16 En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.

A, i kuu noonoo ana e ike ia mea, He hana luhi no ia no'u;

17 En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.

A komo aku au i kahi hoano o ke Akua, Alaila maopopo ia'u ko lakou hope.

18 Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.

Oiaio, ua hooku oe ia lakou ma na wahi paheehee, Ua hoohaule iho oe ia lakou ilalo i ka hoopaiia'na.

19 Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.

Ua hookae koke ia lakou me he imo ana la o ka maka! Ua hoopau loa ia hoi lakou i na mea makau.

20 Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!

Me he moe la i ke ala ana'e o kekahi; Pela, e ka Haku, i kou ala ana, e hoowahawaha ai oe i ko lakou ano.

21 Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.

No ka mea, ua pono ole ko'u naau, A walania ae la ko'u mau puupaa.

22 Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!

A ua naaupo hoi au, me ka ike ole; Ua like au me ka holoholona imua ou.

23 En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.

Aka, ke noho mau nei no hoi au me oe; Ua paa mai oe ia'u ma kuu lima akau.

24 Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.

E alakai no oe ia'u ma kau oleloao, A mahope aku, e hookipa ia'u i ka nani.

25 Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!

Owai la ko'u ma ka lani? Aohe hoi mea ma ka honua nei a'u e makemake nei mamua ou.

26 Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.

Ke maule nei ko'u kino a me ko'u naau, Aka, o ke Akua ka ikaika o ko'u naau; A me ko'u kuleana a mau loa.

27 Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.

No ka mea, aia hoi, o ka poe mamao e ia oe, e make lakou; E luku mai hoi oe i ka poe a pau e hele moekolohe ana mai ou aku la.

28 En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.

Aka, he pono no'u e hookokoke aku i ke Akua; Ua hilinai aku au i ka Haku, ia Iehova, I hai aku ai au i kau hana a pau.