Sálmarnir 64

1 Ó, Drottinn, hlustaðu á neyðaróp mitt, verndaðu mig!

Načelniku godbe, psalm Davidov. Čuj, o Bog, glas moj, ko premišljujem; strahu sovražnikovega varuj življenje moje.

2 því að hópur af þorpurum og bófum hafa gert samsæri gegn mér.

Skrivaj me skrivnemu naklepu hudobnih, ropotanju njih, ki delajo krivico:

3 Orð þeirra eru eins og rýtingur í bakið. Þeir hvæsa á mig og nísta hjarta mitt.

Ki brusijo kakor meč jezik svoj, napenjajo kakor pušico svojo bridko besedo.

4 Þeir senda mér kaldar kveðjur úr launsátri, vinna verk sín í skyndi, eru hvergi smeykir.

S kopjem napadajo poštenjaka iz zakotja; nenadoma ga napadajo s kopjem in se ne bojé.

5 Þeir sitja á svikráðum. Hittast á laun og leggja gildrur fyrir aðra. „Þetta sér enginn, “segja þeir.

Potrjujejo si reč hudobno; o skrivanji zank govoré; pravijo: Kdo bi jih videl?

6 Þeir upphugsa ill verk og segja „Nú er allt klappað og klárt!“Hjörtu þeirra fyllast illsku og svikum.

Preiskujejo krivice; oslabeli smo po tem, kar so tako zvito preiskali; tako globoko je osrčje moža in srce.

7 En Guð mun slá þá til jarðar. Eins og hendi sé veifað hittir örin þá

Ali ko jih bode Bog napadel s kopjem, pušica nagla bodejo njih udarci.

8 Tunga þeirra verður þeim að falli. Menn hrista höfuðið yfir þeim og

In storili bodejo, da sè samim jezikom svojim udarijo sebe; razkropljeni se bodejo spustili v beg, kdorkoli jih bode videl.

9 ótta slær á alla. Þeir játa mikilleik Guðs og hans voldugu verk, gefa gætur að því sem hann gerir.

Katerikoli pa ljudjé se bojé, oznanjali bodo delo Božje in dejanje njegovo stavili pred óči.

10 En hinir trúuðu munu fagna í Drottni, leita hjálpar hans og hrósa sigri með honum.

Veselil se bode pravični v Gospodu, in pribežal k njemu; ponašali se bodo vsi, ki so pravega srca.