< Sálmarnir 139 >

1 Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
For the Chief Musician. A Psalm by David. LORD, you have searched me, and you know me.
2 Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar.
3 Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.
4 Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
For there is not a word on my tongue, but behold, LORD, you know it altogether.
5 Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
You hem me in behind and before. You laid your hand on me.
6 Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
This knowledge is beyond me. It’s lofty. I can’t attain it.
7 Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence?
8 Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol, behold, you are there! (Sheol h7585)
9 Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea,
10 einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
even there your hand will lead me, and your right hand will hold me.
11 Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
If I say, “Surely the darkness will overwhelm me. The light around me will be night,”
12 Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
even the darkness doesn’t hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.
13 Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
For you formed my inmost being. You knit me together in my mother’s womb.
14 Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
I will give thanks to you, for I am fearfully and wonderfully made. Your works are wonderful. My soul knows that very well.
15 Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
My frame wasn’t hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth.
16 Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.
17 Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
How precious to me are your thoughts, God! How vast is their sum!
18 Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.
19 Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men!
20 Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain.
21 Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
LORD, don’t I hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you?
22 Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.
23 Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts.
24 Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.

< Sálmarnir 139 >