< Sálmarnir 139 >

1 Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
Unto the end. A Psalm of David. O Lord, you have examined me, and you have known me.
2 Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
You have known my sitting down and my rising up again.
3 Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
You have understood my thoughts from afar. My path and my fate, you have investigated.
4 Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
And you have foreseen all my ways. For there is no word in my tongue.
5 Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
Behold, O Lord, you have known all things: the newest and the very old. You have formed me, and you have placed your hand over me.
6 Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
Your knowledge has become a wonder to me. It has been reinforced, and I am not able to prevail against it.
7 Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
Where will I go from your Spirit? And where will I flee from your face?
8 Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
If I ascend into heaven, you are there. If I descend into Hell, you are near. (Sheol h7585)
9 Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
If I assume my feathers in early morning, and dwell in the utmost parts of the sea,
10 einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
even there, your hand will lead me forth, and your right hand will hold me.
11 Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
And I said: Perhaps darkness will overwhelm me, and the night will be my illumination, to my delight.
12 Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
But darkness will not be impenetrable to you, and night will illuminate like the day: for just as its darkness is, so also is its light.
13 Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
For you have possessed my temperament. You have supported me from the womb of my mother.
14 Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
I will confess to you, for you have been magnified terribly. Your works are miraculous, as my soul knows exceedingly well.
15 Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
My bone, which you have made in secret, has not been hidden from you, and my substance is in accord with the lower parts of the earth.
16 Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
Your eyes saw my imperfection, and all this shall be written in your book. Days will be formed, and no one shall be in them.
17 Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
But to me, O God, your friends have been greatly honored. Their first ruler has been exceedingly strengthened.
18 Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
I will number them, and they will be more numerous than the sand. I rose up, and I am still with you.
19 Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
O God, if only you would cut down sinners. You men of blood: depart from me.
20 Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
For you say in thought: They will accept your cities in vain.
21 Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
Have I not hated those who hated you, Lord, and wasted away because of your enemies?
22 Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
I have hated them with a perfect hatred, and they have become enemies to me.
23 Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
Examine me, O God, and know my heart. Question me, and know my paths.
24 Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
And see if there might be in me the way of iniquity, and lead me in the way of eternity.

< Sálmarnir 139 >