Sálmarnir 12

1 Drottinn! Hjálpa þú! Hinum trúuðu fækkar óðum. Hvar eru þeir sem hægt er að treysta?

Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

2 Allir ljúga og iðka svik og pretti, en einlægnin virðist fokin út í veður og vind.

Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

3 En Drottinn mun ekki fara mjúkum höndum um þá sem iðka ranglæti.

Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.

4 Hann mun útrýma þessum lygurum sem segja: „Við skulum ljúga til um áform okkar, enda ráðum við sjálfir hvað við segjum!“

Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

5 Þessu svarar Drottinn: „Ég mun rísa upp og verja þá kúguðu, fátæku og hrjáðu. Ég mun frelsa þá samkvæmt bænum þeirra.“

Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.

6 Loforð Drottins eru áreiðanleg. Hvert orð á vörum hans er satt og rétt eins og marghreinsað skíragull.

Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

7 Drottinn, við vitum að þú munt varðveita þitt fólk frá verkum illra manna,

Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

8 þó svo þeir vaði alls staðar uppi og njóti heiðurs í landinu.

Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.