Sálmarnir 112

1 Dýrð sé Guði! Að trúa á Guð og treysta honum veitir ómælda blessun. Sæll er sá maður sem hefur unun af boðorðum hans.

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

2 Börn hans njóta hvarvetna heiðurs, því að góður arfur eflir göfugan mann.

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

3 Sjálfur býr hann við auðlegð og góðverk hans gleymast ekki.

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

4 Réttlátum er hann ljós í myrkri – miskunn hans og gæska eru augljós.

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

5 Sá mun blessun hljóta sem er góðgjarn og fús að lána og framkvæmir verk sín með réttvísi.

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

6 Slíkur maður verður ekki fórnarlamb illra atvika. Umhyggja Guðs fyrir honum verður umræðuefni þeirra sem þekkja hann.

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

7 Hann óttast ekki vondar fréttir, né kvíðir því sem koma skal. Hann er öruggur og veit að Drottinn annast hann.

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

8 Þess vegna óttast hann ekkert og horfir á óvini sína með stakri ró.

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

9 Hann hefur miðlað mildilega og gefið fátækum. Góðverk hans munu ekki gleymast. Hann mun njóta vinsælda og hafa áhrif.

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

10 Þetta sjá óguðlegir og þeim gremst. Þeir munu gnísta tönnum og tortímast og óskir þeirra rætast ekki.

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.