Sálmarnir 105

1 Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.

Nyenụ Onyenwe anyị otuto, kwupụtakwa aha ya. Meenụ ka amata nʼetiti mba niile banyere ihe niile ọ rụrụ.

2 Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.

Bụkuo ya abụ, bụkuo ya abụ otuto; kwupụtanụ ọrụ ihe ịrịbama ya niile.

3 Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!

Ṅụrianụ nʼime aha nsọ ya; ka obi ndị niile na-achọ Onyenwe anyị ṅụrịa.

4 Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!

Na-achọnụ Onyenwe anyị na ike ya, chọọnụ ihu ya mgbe niile.

5 Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,

Chetanụ ọrụ ebube niile nke ọ rụrụ, ihe ịrịbama ya niile na ikpe ziri ezi niile si nʼọnụ ya pụta,

6 afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?

unu ụmụ ụmụ Ebraham, bụ ohu ya, unu ụmụ ụmụ Jekọb, ndị ọ họpụtara.

7 Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.

Ya onwe ya bụ Onyenwe anyị Chineke anyị; ikpe ya dị nʼụwa niile.

8 Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,

Ọ na-echeta ọgbụgba ndụ ya ruo mgbe ebighị ebi, bụ nkwa o kwere nye puku ọgbọ,

9 sáttmála sínum við Abraham og Ísak.

ọgbụgba ndụ ahụ nke ya na Ebraham gbara na iyi ọ ṅụrụ nye Aịzik.

10 Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:

O mere ka o guzoro nye Jekọb dịka ụkpụrụ, ma nʼebe Izrel nọ, dịka ọgbụgba ndụ ebighị ebi:

11 „Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“

“Aga m enye gị ala Kenan dịka oke i ga-eketa.”

12 Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.

Mgbe ha dị ole na ole nʼọnụọgụgụ, nʼezie ha dị ole na ole, bụrụkwa ọbịa nʼime ya.

13 Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.

Ha wagharịrị site nʼotu mba gaa na mba ọzọ, sitekwa nʼotu alaeze gaa alaeze ọzọ.

14 Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.

O kweghị ka onye ọbụla mekpaa ha ahụ; ọ baara ndị eze mba nʼihi ha;

15 „Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.

sị, “Unu emetụkwala ndị m e tere mmanụ aka; unu emekpakwala ndị amụma m ahụ.”

16 Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.

O zitere ụnwụ nʼala ahụ, bibie ụzọ niile ha si enweta ihe oriri;

17 Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.

o zipụrụ otu nwoke ka ọ gaa nʼihu ha, Josef, onye e refuru dịka ohu.

18 Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,

Ha ji mkpọrọ igwe merụọ ya ahụ nʼụkwụ, nyanyekwa ya mkpọrọ igwe nʼolu,

19 en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.

tutu ruo mgbe ihe ahụ o kwuru na ọ ga-eme mezuru, tutu ruo mgbe okwu Onyenwe anyị nwapụtara ya dịka onye eziokwu.

20 Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,

Eze ahụ zipụrụ ozi ka a tọpụ ya, onye ahụ na-achị ndị dị iche iche mere ka o nwere onwe ya.

21 og setti hann svo yfir allar eigur sínar.

O mere ya ka ọ bụrụ onyenwe ezinaụlọ ya, onye na-achị ihe niile o nwere,

22 Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.

ikuziri ụmụ eze ndị ikom dịka o si masị ya, na izi ndị okenye ya amamihe.

23 Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.

Mgbe ahụ, Izrel bara nʼala Ijipt; Jekọb bikwara nʼala Ham dịka onye si mba ọzọ bịa.

24 Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.

Onyenwe anyị mere ka ndị ya mụbaa nke ukwuu; o mere ka ndị ya dị ukwuu nʼọnụọgụgụ karịa ndị iro ha,

25 En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.

ndị ọ tụgharịrị obi ha ka ha kpọọ ndị ya asị, ka ha gbaa izu nzuzo megide ndị ohu ya.

26 Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.

O zipụrụ Mosis, ohu ya, na Erọn, onye ọ họpụtara.

27 Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.

Ha mere ọtụtụ ihe ịrịbama dị iche iche nʼetiti ha, ọrụ ebube ya dị iche iche nʼala Ham.

28 Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,

O zipụrụ ọchịchịrị, mee ka ala ahụ gbaa ọchịchịrị, nʼihi na ha nupuru isi megide okwu ya.

29 breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.

O mere ka mmiri ha niile ghọọ ọbara, nke mere ka azụ niile dị nʼime ya nwụsịa.

30 Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!

Ala ha niile jupụtara nʼawọ ọ bụladị nʼime ọnụụlọ ndina nke ndị na-achị achị.

31 Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.

O kwuru okwu, igwe ijiji na anwụ nta dị iche iche ejupụta nʼala ha niile.

32 Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.

Nʼọnọdụ mmiri ozuzo, o zitere ha mkpụrụ mmiri na amụma egbe eluigwe nʼala ha niile;

33 Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.

o tijisịrị osisi vaịnị na osisi fiig niile ha, kwatusịakwa osisi niile dị nʼala ha.

34 Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður

O kwuru okwu, igurube na ụkpana a na-apụghị ịgụta ọnụ jupụtara ebe niile;

35 og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!

ha richapụrụ ihe niile bụ ahịhịa ndụ dị nʼala ahụ, ripịakwa mkpụrụ niile ha kụrụ nʼubi ha.

36 Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.

Mgbe ahụ, o gburu ndị niile e buru ụzọ mụọ nʼala ahụ, mkpụrụ mbụ nke ndị ikom ha.

37 Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.

Ọ kpọpụtara ụmụ Izrel, ndị chịịrị ọlaọcha na ọlaedo, ọ dịghị otu onye nʼime ebo ya niile nke ahụ na-esighị ike.

38 Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.

Obi dị Ijipt ụtọ mgbe ha pụrụ, nʼihi na oke egwu ndị Izrel dakwasịrị ha.

39 Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.

Ọ gbasara igwe ojii dịka ihe mkpuchi, na ọkụ na-enye ìhè nʼabalị.

40 Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.

Ha rịọrọ ya, o zitere ha ụmụ nnụnụ kweel, jirikwa achịcha si nʼeluigwe nyejuo ha afọ.

41 Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.

O tiwara nkume ahụ, mmiri sọpụtara; ọ sọgharịrị nʼime ọzara dịka iyi.

42 Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,

Nʼihi na o chetara nkwa ya dị nsọ, nke o kwere ohu ya Ebraham.

43 og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.

O ji aṅụrị dupụta ndị ya, jirikwa ọnọdụ iti mkpu ọṅụ dupụta ndị ya ọ họpụtara;

44 Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.

o nyere ha ala niile nke mba dị iche iche, ha ghọrọ ndị nnweta nke ihe ndị ọzọ rụpụta,

45 Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

ka ha nwee ike debe ụkpụrụ ya niile ma na-erubekwa isi nʼiwu ya niile. Toonu Onyenwe anyị.