Sálmarnir 104
1 Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honor and majesty.
2 Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
Who coverest [thyself] with light as [with] a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
3 Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
4 Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
5 Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
[Who] laid the foundations of the earth, [that] it should not be removed for ever.
6 Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
Thou coveredst it with the deep as [with] a garment: the waters stood above the mountains.
7 Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
8 fjöllin risu og dalirnir urðu til.
They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which thou hast founded for them.
9 Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
10 Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
He sendeth the springs into the valleys, [which] run among the hills.
11 Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
12 Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
By them shall the fowls of the heaven have their habitation, [which] sing among the branches.
13 Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
14 Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
15 einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
And wine [that] maketh glad the heart of man, [and] oil to make [his] face to shine, and bread [which] strengtheneth man's heart.
16 Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
The trees of the LORD are full [of sap]; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
Where the birds make their nests: [as for] the stork, the fir-trees [are] her house.
18 Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
The high hills [are] a refuge for the wild goats; [and] the rocks for the conies.
19 Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
He appointeth the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
Thou makest darkness, and it is night: in which all the beasts of the forest do creep [forth].
21 Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
22 Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
The sun ariseth, they collect, and lay themselves down in their dens.
23 en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
Man goeth forth to his work and to his labor until the evening.
24 Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
[So is] this great and wide sea, in which [are] creeping animals innumerable, both small and great beasts.
26 Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
There go the ships: [there is] that leviathan, [which] thou hast made to play therein.
27 Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
These wait all upon thee; that thou mayest give [them] their food in due season.
28 Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
[That which] thou givest them, they gather: thou openest thy hand, they are filled with good.
29 En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
30 en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
31 Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
32 Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
33 Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
35 Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
