Példabeszédek 1
1 Salamonnak, Dávid fiának, Izráel királyának példabeszédei,
Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
2 Bölcseség és erkölcsnek tanulására, értelmes beszédek megértésére;
për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
3 Okos fenyítéknek, igazságnak és ítéletnek és becsületességnek megnyerésére;
për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
4 Együgyűeknek eszesség, gyermeknek tudomány és meggondolás adására.
për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
5 Hallja a bölcs és öregbítse az ő tanulságát, és az értelmes szerezzen érett tanácsokat.
I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
6 Példabeszédnek és példázatnak, bölcsek beszédeinek és találós meséinek megértésére.
për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
7 Az Úrnak félelme feje a bölcseségnek; a bölcseséget és erkölcsi tanítást a bolondok megútálják.
Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
8 Hallgasd, fiam, a te atyádnak erkölcsi tanítását, és a te anyádnak oktatását el ne hagyd.
Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
9 Mert kedves ékesség lesz a te fejednek, és aranyláncz a te nyakadra.
sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
10 Fiam, ha a bűnösök el akarnak csábítani téged: ne fogadd beszédöket.
Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
11 Ha azt mondják: jere mi velünk, leselkedjünk vér után, rejtezzünk el az ártatlan ellen ok nélkül;
në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
12 Nyeljük el azokat, mint a sír elevenen, és egészen, mint a kik mélységbe szállottak; (Sheol h7585)
le t’i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë; (Sheol h7585)
13 Minden drága marhát nyerünk, megtöltjük a mi házainkat zsákmánnyal;
ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
14 Sorsodat vesd közénk; egy erszényünk legyen mindnyájunknak:
ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
15 Fiam, ne járj egy úton ezekkel, tartóztasd meg lábaidat ösvényüktől;
biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
16 Mert lábaik a gonoszra futnak, és sietnek a vérnek ontására.
sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
17 Mert hiába vetik ki a hálót minden szárnyas állat szemei előtt:
Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
18 Ezek mégis vérök árán is ólálkodnak, lelkök árán is leselkednek;
por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
19 Ilyen az útja minden kapzsi embernek: gazdájának életét veszi el.
Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
20 A bölcseség künn szerül-szerte kiált; az utczákon zengedezteti az ő szavát.
Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
21 Lármás utczafőkön kiált a kapuk bemenetelin, a városban szólja az ő beszédit.
ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
22 Míglen szeretitek, oh ti együgyűek az együgyűséget, és gyönyörködnek a csúfolók csúfolásban, és gyűlölik a balgatagok a tudományt?!
“Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
23 Térjetek az én dorgálásomhoz; ímé közlöm veletek az én lelkemet, tudtotokra adom az én beszédimet néktek.
Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
24 Mivelhogy hívtalak titeket, és vonakodtatok, kiterjesztém az én kezemet, és senki eszébe nem vette;
Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
25 És elhagytátok minden én tanácsomat, és az én feddésemmel nem gondoltatok:
përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
26 Én is a ti nyomorúságtokon nevetek, megcsúfollak, mikor eljő az, a mitől féltek.
edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
27 Mikor eljő, mint a vihar, az, a mitől féltek, és a ti nyomorúságtok, mint a forgószél elközelget: mikor eljő ti reátok a nyomorgatás és a szorongatás.
kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
28 Akkor segítségül hívnak engem, de nem hallgatom meg: keresnek engem, de meg nem találnak.
Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
29 Azért hogy gyűlölték a bölcseséget, és az Úrnak félelmét nem választották.
Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
30 Nem engedtek az én tanácsomnak; megvetették minden én feddésemet.
nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
31 Esznek azért az ő útjoknak gyümölcséből, és az ő tanácsokból megelégednek.
Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
32 Mert az együgyűeknek pártossága megöli őket, és a balgatagoknak szerencséje elveszti őket.
Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
33 A ki pedig hallgat engem, lakozik bátorságosan, és csendes lesz a gonosznak félelmétől.
por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
