Jób 22

1 Felele pedig a Témánból való Elifáz, és monda:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 Az Istennek használ-é az ember? Sőt önmagának használ az okos!

“A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

3 Gyönyörűségére van-é az a Mindenhatónak, ha te igaz vagy; avagy nyereség-é, hogy feddhetetlenül jársz?

Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

4 A te isteni félelmedért fedd-é téged, és azért perel-é veled?

Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

5 Avagy nem sok-é a te gonoszságod, és nem véghetetlen-é a te hamisságod?

Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

6 Hiszen zálogot vettél a te atyádfiától méltatlanul, és a szegényeket mezítelenekké tetted.

Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

7 Az eltikkadtnak vizet sem adtál inni, és az éhezőtől megtagadtad a kenyeret.

Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

8 A ki hatalmas volt, azé vala az ország, és a ki nagytekintélyű volt, az lakik vala rajta.

Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

9 Az özvegyeket üres kézzel bocsátottad el, és az árváknak karjai eltörettek.

E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

10 Azért vett körül téged a veszedelem, és rettegtet téged hirtelen való rettegés;

Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

11 Avagy a setétség, hogy ne láthass, és a vizek árja, a mely elborít!

ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

12 Hát nem olyan magas-é Isten, mint az egek? És lásd, a csillagok is ott fent mily igen magasak!

A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

13 És mégis azt mondod: Mit tud az Isten; megítélheti-é, a mi a homály mögött van?

Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

14 Sűrű felhők leplezik el őt és nem lát, és az ég körületén jár.

Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

15 Az ősvilág ösvényét követed-é, a melyen az álnok emberek jártak;

A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

16 A kik időnap előtt ragadtattak el, és alapjokat elmosta a víz?!

që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

17 A kik azt mondják vala Istennek: Távozzál el tőlünk! És mit cselekedék velök a Mindenható?

Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

18 Ő pedig megtöltötte házaikat jóval. De az istentelenek tanácsa távol legyen tőlem.

Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

19 Látják ezt az igazak és örülnek rajta, az ártatlan pedig csúfolja őket:

Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

20 Valósággal kigyomláltatott a mi ellenségünk, és az ő maradékjokat tűz emészti meg!

po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

21 Bízd csak azért magadat ő reá és légy békességben: ezekből jó származik reád.

Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

22 Végy csak oktatást az ő szájából, és vésd szívedbe az ő beszédeit!

Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

23 Ha megtérsz a Mindenhatóhoz, megépíttetel, és az álnokságot távol űzöd a te sátorodtól.

Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

24 Vesd a porba a nemes érczet, és a patakok kavicsába az ofiri aranyat:

dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

25 És akkor a Mindenható lesz a te nemes érczed és a te ragyogó ezüstöd.

atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

26 Bizony akkor a Mindenhatóban gyönyörködöl, és a te arczodat Istenhez emeled.

Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

27 Hozzá könyörögsz és meghallgat téged, és lefizeted fogadásaidat.

Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

28 Mihelyt valamit elgondolsz, sikerül az néked, és a te utaidon világosság fénylik.

Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

29 Hogyha megaláznak, felmagasztalásnak mondod azt, és ő az alázatost megtartja.

Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

30 Megszabadítja a nem ártatlant is, és pedig a te kezeidnek tisztaságáért szabadul meg az.

dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.