< Ezékiel 21 >

1 És lőn az Úrnak beszéde hozzám, mondván:
A LAILA hiki mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
2 Embernek fia! fordítsd arczodat Jeruzsálem felé, és szólj a szent helyek ellen és prófétálj Izráel földje ellen!
E ke keiki a ke kanaka, e hooku oe i kou wahi maka ia Ierusalema, a hoolei aku i kau olelo ma ke kupono i ua wahi hoano, a e wanana ku e i ka aina o ka Iseraela,
3 És mondjad Izráel földjének: Így szól az Úr: Ímé, én reád megyek, és kivonszom kardomat hüvelyéből, és kivágok belőled igazat és gonoszt.
A e olelo aku i ka aina o ka Iseraela, Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; Ke ka e nei au ia oe, a e unuhi ae au i kuu pahikaua mailoko ae o kona wahi, a e oki aku au mai ou aku nei i ka mea pono a me ka mea hewa.
4 Azért, hogy kivágjak belőled igazat és gonoszt, azért megyen ki kardom hüvelyéből minden test ellen délről északig.
A no ko'u oki ana aku mai ou aku nei i ka mea pono a me ka mea hewa, nolaila e hele aku ko'u pahikaua maiioko aku o kona wahi e ku e i na io a pau, mai ke kukuluhema, a ke kukuluakau;
5 És megérti minden test, hogy én, az Úr vontam ki kardomat hüvelyéből, mert belé többé vissza nem tér.
I ike ka io a pau, ua unuhi ae wau o Iehova i kuu pahikaua mailoko ae o kona wahi; aole ia e hoi hou iho.
6 És te, embernek fia, nyögj! Derekad fájdalmában keserűséggel nyögj szemök láttára.
Nolaila e auwe oe, e ke keiki a ke kanaka, me ka hai ana o kou puhaka, a me ke kaumaha loa e auwe ai imua o ko lakou mau maka.
7 És lészen, mikor mondják néked: Miért nyögsz te? ezt mondjad: A hírért, mert beteljesedett: és elolvad minden szív és elerőtlenedik minden kéz és elcsügged minden lélek és minden térd elolvad mint a víz. Ímé beteljesedett és meglett, ezt mondja az Úr Isten.
Eia hoi, i ko lakou ninau ana ia oe, No ke aha la oe e auwe nei? e olelo aku oe, No ka louo; no ka mea, e hiki mai ana no; a e hehee no na naau a pau, a e pau no na lima i ka nawaliwali, a e maule no hoi na kuli a pau me he wai la: no ka mea, eia hoi, e hele mai no ia, a e hookoia, wahi a Iehova ka Haku.
8 És lőn az Úr beszéde hozzám, mondván:
Hiki hou mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
9 Embernek fia! prófétálj és mondjad: Ezt mondta az Úr: Mondjad: fegyver, fegyver! megélesített és meg is fényesített!
E ke keiki a ke kanaka, e wanana aku oe, a e olelo aku, Ke i mai nei ka Haku penei; E ka pahikaua, ua hookalaia ka pahikaua, ua hoohualiia:
10 Hogy öldököljön, megélesíttetett, hogy legyen villámlása, megfényesíttetett. Avagy örüljünk-é? Fiam e veszszeje megvet minden fát!
Ua hookalaia i luku nui aku ia; a ua hoohualiia ia e olinolino ia: he pono no anei ia kakou ke hana lealea? Ua hoowahawaha no ke kookoo o ka'u keiki i na kumu laau a pau.
11 És adta azt megfényesítésre, hogy marokba fogják; megélesíttetett az a kard s megfényesíttetett, hogy adják a megölőnek kezébe.
Ua haawiia mai no ia e hoohualiia ia i lawelaweia; ua hookalaia keia pahikaua, a ua hoohualiia e haawiia iloko o ka lima o ka mea luku.
12 Kiálts és jajgass, embernek fia! mert ez az én népemen lészen és Izráel minden fejedelmin: e kardra jutnak népemmel együtt, ezokért üss czombodra.
E auwe ae, a e aoa ae, e ke keiki a ke kanaka, no ka mea, maluna auanei ia o ko'u poe kanaka, maluna no ia o na'lii a pau o ka Iseraela; ua haawi pu ia lakou i ka pahikaua me ko'u poe kanaka; nolaila e hahau oe maluna iho o kou uha.
13 Már megpróbáltatott. De hát ha a vessző maga is vonakodnék? Nem úgy lészen, ezt mondja az Úr Isten!
No ka mea, ho hoao ana keia, a heaha la hoi ke hoowahawaha aku ia i ke kookoo? aole e koe aku ia, wahi a Iehova ka Haku.
14 Te pedig, embernek fia, prófétálj, és csapd össze tenyeredet, mert kettős lesz a kard, most harmadszor; öldöklő kard az, a nagy öldöklő kard körüljárja őket.
E wanana hoi oe, e ko keiki a ke kanaka, a e pai pu i kou mau lima, i ekolu hoi ka papalua ana o ka pahikaua, he pahikaua a ka poe i lukuia: o ka pahikaua ia a ka poe kanaka nui i pepehiia ka i hoopuni ia.
15 Hogy elolvadjon a szív és sokan elhulljanak: minden kapujokban rájok vetem a kard villámlását, hisz villámlásra készült, öldöklésre kifényesíttetett!
Ua hoonoho au i ka maka o ka pahikaua e ku e i ko lakou mau ipuka a pau i maule ka naau, a i hoonuiia ka hiolo ana: Auwe ua hoohualiia ia, ua unuhiia uo ka luku ana.
16 Szedd össze magadat; tarts jobbra, tarts előre, tarts balra, a merre éled irányozva van.
E hui pu, e hele oe ma kekahi aoao, ma ka lima akau paha ma ka lima hema paha, ma kahi i ku pono ai kou alo.
17 Én is összecsapom tenyeremet, és megnyugotom haragomat. Én, az Úr szólottam.
Owau no kekahi e pai pu i ko'u mau lima, a e hoomaha au i ko'u ukiuki: na'u na Iehova i olelo iho.
18 És lőn az Úr beszéde hozzám, mondván:
Hiki hou mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
19 És te, embernek fia, csinálj magadnak két útat, a melyen jőjjön a babiloni király kardja; egy földről jőjjön ki mind a kettő; s egy kezet véss föl, a városba vezető út fejénél vésd föl.
O oe hoi, e ke keiki a ke kanaka, e hoomaopopo oe i na ala elua, e hele mai ai ka pahikaua a ke alii o Babulona; e hele pu mai laua a elua mai ka aina hookahi mai; e koho oe i kekahi wahi, e koho ma ke poo o ke ala e hiki ai i ke kulanakauhale.
20 Útat csinálj, hogy jőjjön a kard az Ammon fiainak Rabbájára, aztán Júdára, a körülkerített Jeruzsálemre.
Hoomaopopo i ke ala e hiki mai ai ka pahikaua i Raba no na mamo a Amona, a ia Iuda iloko o Ierusalema ka mea i paa i ka paia.
21 Mert megáll a babiloni király az útak kezdetén, a két út fejénél, hogy jövendőt láttasson; megrázza a nyilakat, megkérdezi a Teráfimot, megnézi a májat.
No ka mea, ua ku iho la ke alii o Babulona ma ka mahele ana o ke alanui, ma ke poo o na ala elua, e kilokilo ai; hoonaueue oia i kana mau pua, kukakuka no ia me na kii, ua nana no ia i ke akepaa.
22 Jobbjába adta a jövendölés Jeruzsálemet, hogy állasson faltörő kosokat, hogy nyissa száját ordításra, hogy üssön zajt trombitával, hogy állasson faltörő kosokat a kapuk ellen, hogy töltsön sánczot, építsen tornyot.
Ma kona lima akau ke kilokilo ana no Ierusalema, e hoonoho ai i na hipa kane wawahi, e hoohamama i ka waha no ka luku ana, e hookiekie hoi i ka leo i ka hooho ana, e hoonoho ku e i na hipa kane wawahi ma na ipuka, e hookumu hoi i ka puu, a kukulu hoi i ka pakaua.
23 De ez nékik hamis jövendölésnek látszik: szent esküik vannak nékik Istentől; ám Ő emlékezetbe hozza vétköket, hogy megfogassanak.
E lilo hoi ia me he kilokilo wahahee ana i ko lakou maka, i na mea i hoohiki ai ma ka berita ia lakou; aka, e hoomanao oia i ka hewa e paa lakou i ka hopuia.
24 Ezokáért ezt mondja az Úr Isten: Mivelhogy emlékezetbe hozzátok vétketeket, midőn nyilvánvalókká lesznek gonoszságaitok, hogy megláttassanak bűneitek minden cselekedeteitekben; mivelhogy eszembe juttok, kézzel megfogattok.
Nolaila, ke i mai nei Iehova ka Haku penei; No ka mea, no oukou i hoomanaoia'i ko oukou hewa, i ka hoikeia o ko oukou lawehala ana, i ikeia hoi ka oukou hana ana a pau, no ko oukou hoomanaoia'e, e hopuia oe me ka lima.
25 És te elvetemedett, te gonosztevő, Izráel fejedelme, a kinek napja eljött az utolsó vétek idején:
A o oe, e ke alii aia hewa o ka Iseraela, ua hiki mai kona la e oki ai ka hewa.
26 Így szól az Úr Isten: El a süveggel, le a koronával! Ez nem lészen ez: az alacsony legyen magas, és a magas alacsony!
Ke i mai nei Iehova ka Haku, penei; E lawe oe i ka lei alii, a e hemo hoi ke korona: aole ia mea hookahi; e hookiekie ae i ka mea haahaa, a e hoohaahaa i ka mea kiekie.
27 Rommá, rommá, rommá teszem azt; ez sem lesz állandó, míg el nem jő az, a kié az uralkodás, és néki adom azt!
Na'u no e hookahuli, hookahuli, hookahuli ia mea; a e ole ia, a hiki mai ka mea ia ia ka pono, a e haawi au ia nona.
28 És te, embernek fia, prófétálj, és mondjad: Ezt mondja az Úr Isten Ammon fiairól és gyalázkodásukról, és mondjad: Fegyver, fegyver, öldöklésre kivont, megfényesíttetett, hogy ragyogjon, azért, hogy villámljék;
A o oe, e ke keiki a ke kanaka, e wanana oe a e olelo aku no na mamo a Amona, a me ko lakou hoino, e olelo hoi oe, O ka pahikaua, na unuhiia ka pahikaua; ua hoohualiia no ka luku ana, e hoopau ai no kona olinolmo ana.
29 De mivel felőled hiábavalóságot látnak, hazugságot jövendölnek, hogy odatesznek téged a megölt gonoszok nyakára, a kiknek napjok eljött az utolsó vétek idején:
I ko lakou ike ana i ka mea hoopunipuni nou, a i ko lakou kilokilo ana i ka wahahee, e haawi ia oe maluna o na a-i o ka poe i pepehiia, o ka poe hewa, ua hiki mai ko lakou la e oki ai ko lakou hewa.
30 Tedd vissza hüvelyébe azt; a helyen, melyen teremtettél, származásod földjén ítéllek meg téged.
E hoihoi anei au ia mea iloko o kona wahi? Ma kahi i hanaia'i oe, a ma ka aina i hanauia'i oe, malaila au e hoopai aku ai ia oe:
31 És kiontom reád haragomat, búsulásom tüzét fúvom reád, és adlak goromba férfiak kezébe, kik mesterek, téged elveszteni.
E ninini aku hoi au i kuu inaina maluua ou, a e puhi aku au ia oe me ke ahi o ko'u huhu ana, a e haawi aku au ia oe iloko o ka lima o na kanaka lokoino, a he akamai i ka luku aku.
32 A tűz eledele leszel; véredet benyeli a föld; emlékezetbe nem jösz többé, mert én, az Úr szóltam.
E lilo no oe i wahie no ke ahi, mawaenakonu hoi o ka aina kou koko; aole hoi oe e hoomanao hou ia; no ka mea, na'u na Iehova ia i olelo ai.

< Ezékiel 21 >