2 Mózes 33

1 Szóla azután az Úr Mózesnek: Eredj, menj fel innen, te és a nép, a melyet kihoztál Égyiptom földéről, a földre, a melyről megesküdtem Ábrahámnak, Izsáknak és Jákóbnak mondván: A te magodnak adom azt.

OLELO mai la o Iehova ia Mose, o hele, e pii aku, o oe a me na kanaka au i alakai mai nei, mai ka aina o Aigupita mai, a i ka aina a'u i hoohiki ai ia Aberahama, a ia Isaaka, a ia Iakoba, i ka i ana iho, Ke haawi nei au ia na kau poe mamo.

2 És bocsátok előtted Angyalt, és kiűzöm a Kananeusokat, Emoreusokat, Khittheusokat, Perizeusokat, Khivveusokat és Jebuzeusokat:

A e hoouna aku au i ko'u anela imua ou; a na'u no e kipaku aku i ka Kanaana, i ka Amora, i ka Heta, i ka Pereza, i ka Heva, a i ka Iebusa;

3 A tejjel és mézzel folyó földre; de én nem megyek fel köztetek, mert te keménynyakú nép vagy, hogy meg ne emészszelek az úton.

A i ka aina e kahe ana o ka waiu a me ka mele; no ka mea, aole au e pii aku iwaena ou, no ka mea, he poe kanaka a-i oolea oukou; o hoopau auanei au ia oe ma ke ala.

4 Mikor meghallá a nép ezt a kemény beszédet, gyászba borula, és senki nem tevé fel az ékszereit.

A lohe na kanaka i keia olelo o ka hewa, uwe iho la lakou, aohe kanaka i hookomo i kona kahiko ana.

5 Megmondotta vala az Úr Mózesnek: Mondd meg az Izráel fiainak: Keménynyakú nép vagy te, egy szempillantásban, ha közéd mennék, megemésztenélek. Azért most vesd le a te ékességeidet magadról, azután meglátom mit cselekedjem veled.

No ka mea, ua olelo mai o Iehova ia Mose, E i aku oe i na mamo a Iseraela, He poe kanaka a-i oolea oukou: i ka minute hookahi, e pii aku no au iwaena konu ou, a e hoopau ia oe, Nolaila, e wehe oe i kou kahiko ana mai ou aku la, i ike au i ka mea e hana aku ai ia oe.

6 És lerakták magokról az Izráel fiai az ő ékességeket, a Hóreb hegyétől fogva.

A wehe na mamo a Iseraela i ko lakou kahiko ana, ma ka mauna o Horeba.

7 Mózes pedig vevé a sátort, és felvoná azt a táboron kívül, messze a tábortól, és nevezé azt gyülekezet sátorának, és lőn, hogy mind a ki az Urat keresi, ki kelle mennie a gyülekezet sátorához, a táboron kívül.

A lawe ae la o Mose i ka halelewa, a kukulu iho la mawaho o kahi e hoomoana'i, ma kahi mamao aku o ke kahua i hoomoana'i; a kapa ae la oia ia mea, o ka Halelewa o ke anaina kanaka. A o kela mea keia mea i imi ia Iehova, hele aku la ia iwaho i ka halelewa o ke anaina kanaka, ka mea mawaho o kahi i hoomoana'i.

8 És lőn, hogy mikor Mózes kiméne a sátorhoz, az egész nép felkele, és kiki mind az ő sátorának ajtajában álla; nézvén Mózes után míg a sátorba beméne.

A i ka hele ana aku o Mose i ka halelewa, ala ae la na kanaka a pau iluna, a ku no kela kanaka keia kanaka ma ka puka o kona halelewa, a nana aku la mahope o Mose, a hala ia iloko o ka halelewa.

9 És lőn, mikor Mózes beméne a sátorba, hogy felhő-oszlop szálla alá, és megálla a sátor ajtajában, és beszéle Mózessel.

A i ko Mose komo ana iloko o ka halelewa, iho mai la ke kia ao, a ku ma ka puka o ka halelewa, a kamailio mai la [o Iehova] me Mose.

10 És látá az egész nép, hogy a felhő-oszlop a sátornak ajtaján áll, és felkele az egész nép, és kiki meghajlék az ő sátorának ajtajában.

A ike ae la na kanaka a pau i ke kia ao e ku ana ma ka puka o ka halelewa, a ku ae la na Kanaka a pau iluna, a hoomana aku la, o kela kanaka keia kanaka ma ka puka o kona halelewa.

11 Az Úr pedig beszéle Mózessel színről színre, a mint szokott ember szólani barátjával; és mikor Mózes a táborba visszatére, az ő szolgája az ifjú Józsué, Núnnak fia, nem távozék el a sátorból.

A kamailio mai la o Iehova ia Mose, he maka no he maka, e like me ke kamailio ana o ke kanaka me kona hoa. A hoi aku la ia iloko o kahi e hoomoana'i, a me kana kauwa, o Iosua, ke keiki a Nuna, he kanaka opiopio; aka, aole ia i hele iwaho o ka halelewa.

12 És monda Mózes az Úrnak: Lásd, te azt mondod nékem, vidd el ezt a népet, de nem mutattad meg nékem kit küldesz velem; pedig azt mondtad nékem: név szerint ismerlek téged, és kedvet találtál szemeim előtt.

I aku la o Mose ia Iehova, E nana hoi, ke olelo mai nei oe ia'u, E kai mai oe i keia poe kanaka; aole nae oe i hoike mai ia'u i ka mea au e hoouna pu ai me au. Aka, na olelo mai no, Ua ike no wau ia oe ma ka inoa, a e loaa ia oe ka lokomaikaiia i ko'u mau maka.

13 Most azért ha kedvet találtam szemeid előtt, mutasd meg nékem a te útadat, hogy ismerjelek meg téged, hogy kedvet találhassak előtted. És gondold meg, hogy e nép a te néped.

Nolaila, ke nonoi aku nei au ia oe, ina i loaa ia'u ka lokomaikaiia i kou mau maka, e hoike mai oe ia'u i kou aoao, i ike aku au ia oe, i loaa ia'u ka lokomaikaiia i kou mau maka: a e hoomanao hoi, o kou aupuni no keia poe kanaka.

14 És monda: Az én orczám menjen-é veletek, hogy megnyugtassalak?

I mai la keia, E hele pa ne ko'u maka, a na'u no oe e hoomaha aku.

15 Monda néki Mózes: Ha a te orczád nem jár velünk, ne vígy ki minket innen.

I aka la keia, I ole e hele pu kou maka, mai lawe aku oe ia makou.

16 Mert miről ismerhetjük meg, hogy én és a te néped kedvet találtunk előtted? Nem arról-é, ha velünk jársz? Így vagyunk megkülönböztetve, én és a te néped minden néptől, a mely e földnek színén van.

Mahea la e ikeia'i ua loaa ia'u a me kou poe kanaka ka lokomaikaiia i kou maka? Aole anei ma kou hele pu ana me makou? A pela makou e hookaawaleia'i, owau a me ko'u poe kanaka, mai na kanaka e aka a pau loa e noho ana maluna o ka honua.

17 Monda azért az Úr Mózesnek: Megteszem ezt is a mit kívántál; mert kedvet találtál szemeim előtt, és név szerint ismerlek téged.

Olelo mai la o Iehova, ia Mose, E hana no hoi au i keia mea au i olelo mai ai; no ka mea, ua loaa ia oe ka lokomaikaiia i ko'u maka, a ua ike aka au ia oe ma ka inoa.

18 És mondá Mózes: Kérlek, mutasd meg nékem a te dicsőségedet.

A i aku la keia, Ke nonoi aku nei au ia oe, e hoike mai oe i kou nani ia'u.

19 És monda az Úr: Megteszem, hogy az én dicsőségem a te orczád előtt menjen el, és kiáltom előtted az Úr nevét: És könyörülök, a kin könyörülök, kegyelmezek, a kinek kegyelmezek.

Olelo mai la ia, E hoohele au i ko'u maikai a pau imua o kou maka, a e hea aku au i ka inoa o Iehova imua o kou maka; a e lokomaikai aka au i ka mea a'u e manao ai e lokomaikai aku, a e aloha aku au i ka mea a'u e manao ai e aloha aka.

20 Orczámat azonban, mondá, nem láthatod; mert nem láthat engem ember, élvén.

A i mai la ia, Aole hiki ia oe ke ike mai i ko'u maka; no ka mea, aohe kanaka e ike mai ia'u, a ola.

21 És monda az Úr: Ímé van hely én nálam; állj a kősziklára.

A i mai la o Iehova, Aia kahi e kokoke ana ia'u, a e ku no oe maluna o ka pohaku.

22 És mikor átmegy előtted az én dicsőségem, a kőszikla hasadékába állatlak téged, és kezemmel betakarlak téged, míg átvonulok.

A i ka wa e hele ae ko'u nani, e hookomo no wau ia oe iloko o ka mauae o ka pohaku, a e uhi aku au ia oe i ko'u lima, ia'u e hele ana'e.

23 Azután kezemet elveszem rólad, és hátulról meglátsz engemet, de orczámat nem láthatod.

A e lawe aku au i ko'u lima, a e ike mai oe i ko'u kua; aka, aole e ikeia ko'u maka.