< לוּקָס 1 >

אחרי אשר רבים הואילו לחבר ספור המעשים אשר נאמנו בשלמות בתוכנו׃ 1
επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων
כאשר מסרום לנו הראים אתם בעיניהם מתחלה ואשר היו משרתי הדבר׃ 2
καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου
חשבתי לטוב גם אני החפש כל הדברים היטב מראשיתם לכתבם אליך בסדר תאופילוס האדיר׃ 3
εδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε
למען תדע קשט האמרים אשר חנכת בם׃ 4
ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν
כהן היה בימי הורדוס מלך יהודה זכריה שמו ממשמרת אביה ולו אשה מבנות אהרן ושמה אלישבע׃ 5
εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου του βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και η γυνη αυτου εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ
ושניהם היו צדיקים לפני האלהים והלכי תם בכל מצות יהוה ובחקתיו׃ 6
ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι ενωπιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι
ולא היה להם ילד כי אלישבע עקרה ושניהם באו בימים׃ 7
και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι η ελισαβετ ην στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν
ויהי היום ויכהן לפני אלהים בסדר משמרתו׃ 8
εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου
וכמשפט עבודת הכהנים יצא גורלו להקטיר קטרת ויבא אל היכל יהוה׃ 9
κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου
וכל קהל העם היו מתפללים בחוץ בעת הקטרת׃ 10
και παν το πληθος του λαου ην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος
וירא אליו מלאך יהוה עמד לימין מזבח הקטרת׃ 11
ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος
ויבהל זכריה בראותו אתו ואימה נפלה עליו׃ 12
και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον
ויאמר אליו המלאך אל תירא זכריהו כי נשמעה תפלתך ואלישבע אשתך תלד לך בן וקראת שמו יוחנן׃ 13
ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην
והיה לך לשמחה וגיל ורבים ישמחו בהולדו׃ 14
και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γεννησει αυτου χαρησονται
כי גדול יהיה לפני יהוה ויין ושכר לא ישתה ורוח הקדש ימלא בעודנו בבטן אמו׃ 15
εσται γαρ μεγας ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου
ורבים מבני ישראל ישיב אל יהוה אלהיהם׃ 16
και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων
והוא ילך לפניו ברוח אליהו ובגבורתו להשיב את לב אבות על בנים ואת הסוררים לתבונת הצדיקים להעמיד ליהוה עם מתקן׃ 17
και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον
ויאמר זכריה אל המלאך במה אדע זאת כי אני זקנתי ואשתי באה בימים׃ 18
και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης
ויען המלאך ויאמר אליו אני גבריאל העומד לפני האלהים ושלוח אנכי לדבר אליך ולבשרך את זאת׃ 19
και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα
והנה תאלם ולא תוכל לדבר עד היום אשר תהיה זאת תחת כי לא האמנת בדברי אשר ימלאו למועדם׃ 20
και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων
והעם היה מחכה לזכריה ויתמהו כי אחר בהיכל׃ 21
και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω
ויהי בצאתו לא יכל לדבר אליהם וידעו כי מראה ראה בהיכל וירמז להם ועודנו נאלם׃ 22
εξελθων δε ουκ ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος
ויהי כאשר מלאו ימי עבדתו וילך לו אל ביתו׃ 23
και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου
ויהי אחרי הימים האלה ותהר אלישבע אשתו ותתחבא חמשה חדשים ותאמר׃ 24
μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα
ככה עשה לי יהוה בימי פקדו אותי לאסף את חרפתי בתוך בני אדם׃ 25
οτι ουτως μοι πεποιηκεν ο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν το ονειδος μου εν ανθρωποις
ויהי בחדש הששי וישלח המלאך גבריאל מאת האלהים גלילה אל עיר אשר שמה נצרת׃ 26
εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ υπο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρετ
אל בתולה מארשה לאיש אשר שמו יוסף מבית דוד ושם הבתולה מרים׃ 27
προς παρθενον μεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ
ויבא המלאך אליה החדרה ויאמר שלום לך אשת חן יהוה עמך ברוכה את בנשים׃ 28
και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου ευλογημενη συ εν γυναιξιν
והיא בראותה נבהלה לדברו ותאמר בלבה מה היא הברכה הזאת׃ 29
η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω αυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος
ויאמר לה המלאך אל תיראי מרים כי מצאת חן לפני האלהים׃ 30
και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω
והנך הרה וילדת בן וקראת את שמו ישוע׃ 31
και ιδου συλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν
והוא גדול יהיה ובן עליון יקרא ויהוה אלהים יתן לו את כסא דוד אביו׃ 32
ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτου
ועל בית יעקב ימלך לעולם ועד ולמלכותו אין קץ׃ (aiōn g165) 33
και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος (aiōn g165)
ותאמר מרים אל המלאך איך תהיה זאת ואני אינני ידעת איש׃ 34
ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω
ויען המלאך ויאמר אליה רוח הקדש תבוא עליך וגבורת עליון תצל עליך על כן גם לקדוש הילוד יקרא בן אלהים׃ 35
και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου
והנה אלישבע קרובתך אשר קראו לה עקרה גם היא הרתה בן בזקנתה וזה לה החדש הששי׃ 36
και ιδου ελισαβετ η συγγενης σου και αυτη συνειληφυια υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα
כי לא יפלא מאלהים כל דבר׃ 37
οτι ουκ αδυνατησει παρα τω θεω παν ρημα
ותאמר מרים הנני שפחת יהוה יהי לי כדברך ויצא מאתה המלאך׃ 38
ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος
ותקם מרים בימים ההם ותמהר ללכת ההרה אל עיר יהודה׃ 39
αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα
ותבא בית זכריה ותברך את אלישבע׃ 40
και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ
ויהי כשמע אלישבע את ברכת מרים וירקד הילד במעיה ותמלא אלישבע רוח הקדש׃ 41
και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασμον της μαριας εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ
ותקרא בקול גדול ותאמר ברוכה את בנשים וברוך פרי בטנך׃ 42
και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου
ומאין לי זאת אשר אם אדני באה אלי׃ 43
και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς με
כי קול ברכתך בא באזני והנה רקד בשמחה הילד במעי׃ 44
ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν το βρεφος εν αγαλλιασει εν τη κοιλια μου
ואשרי המאמינה כי המלא תמלא אשר דבר לה מאת יהוה׃ 45
και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου
ותאמר מרים רוממה נפשי את יהוה׃ 46
και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον
ותגל רוחי באלהי ישעי׃ 47
και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου
אשר ראה בעני אמתו כי הנה מעתה כל הדרות יאשרוני כי גדלות עשה לי שדי וקדוש שמו׃ 48
οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι
49
οτι εποιησεν μοι μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου
וחסדו לדור דורים על יראיו׃ 50
και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων τοις φοβουμενοις αυτον
גבורות עשה בזרעו פזר גאים במזמות לבבם׃ 51
εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων
הרס נדיבים מכסאותו וירם שפלים׃ 52
καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους
רעבים מלא טוב ועשירים שלח ריקם׃ 53
πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους
תמך בישראל עבדו לזכר את רחמיו׃ 54
αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους
כאשר דבר אל אבותינו לאברהם ולזרעו עד עולם׃ (aiōn g165) 55
καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος (aiōn g165)
ותשב מרים עמה כשלשה חדשים ותשב לביתה׃ 56
εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης
וימלאו ימי אלישבע ללדת ותלד בן׃ 57
τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον
וישמעו שכניה וקרוביה כי הגדיל יהוה את חסדו עמה וישמחו אתה׃ 58
και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη
ויהי ביום השמיני ויבאו למול את הילד ויקראו אתו זכריה על שם אביו׃ 59
και εγενετο εν τη ογδοη ημερα ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν
ותען אמו ותאמר לא כי יוחנן יקרא׃ 60
και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης
ויאמרו אליה אין איש במשפחתך אשר נקרא בשם הזה׃ 61
και ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εν τη συγγενεια σου ος καλειται τω ονοματι τουτω
וירמזו אל אביו לדעת מה השם אשר יחפץ להקרא לו׃ 62
ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτον
וישאל לוח ויכתב עליו לאמר יוחנן שמו ויתמהו כלם׃ 63
και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εσται το ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες
ויפתח פיו ולשונו פתאם וידבר ויברך את האלהים׃ 64
ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον
ותפל אימה על כל שכניהם ויספר כל הדברים האלה בכל הרי יהודה׃ 65
και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα
וישימו כל השמעים אל לבם לאמר מה אפוא יהיה הילד הזה ויד יהוה היתה עמו׃ 66
και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και χειρ κυριου ην μετ αυτου
וימלא זכריה אביו רוח הקדש וינבא לאמר׃ 67
και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και προεφητευσεν λεγων
ברוך יהוה אלהי ישראל כי פקד את עמו וישלח לו פדות׃ 68
ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου
וירם לנו קרן ישועה בבית דוד עבדו׃ 69
και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν τω οικω δαυιδ του παιδος αυτου
כאשר דבר בפי נביאיו הקדושים אשר מעולם׃ (aiōn g165) 70
καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων των απ αιωνος προφητων αυτου (aiōn g165)
ישועה מאיבינו ומיד כל שנאינו׃ 71
σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας
לעשות חסד עם אבותינו ולזכר את ברית קדשו׃ 72
ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου
את השבועה אשר נשבע לאברהם אבינו׃ 73
ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων
להצילנו מיד איבינו ולתתנו לעבדו בלי פחד׃ 74
του δουναι ημιν αφοβως εκ χειρος των εχθρων ημων ρυσθεντας λατρευειν αυτω
בתמים ובצדקה לפניו כל ימי חיינו׃ 75
εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασας τας ημερας της ζωης ημων
ואתה הילד נביא עליון תקרא כי לפני יהוה תלך לפנות את דרכיו׃ 76
και συ παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ προ προσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου
לתת דעת הישועה לעמו בסליחת חטאתיהם׃ 77
του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων
ברחמי חסד אלהינו אשר בהם פקדנו הנגה ממרום׃ 78
δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψους
להאיר לישבי חשך וצלמות ולהכין את רגלינו אל דרך השלום׃ 79
επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης
ויגדל הילד ויחזק ברוח ויהי במדברות עד יום הראתו אל ישראל׃ 80
το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ

< לוּקָס 1 >