< איוב 41 >
תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו׃ | 1 |
An extrahere poteris Leviathan hamo, et fune ligabis linguam ejus?
התשים אגמון באפו ובחוח תקוב לחיו׃ | 2 |
Numquid pones circulum in naribus ejus, aut armilla perforabis maxillam ejus?
הירבה אליך תחנונים אם ידבר אליך רכות׃ | 3 |
Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?
היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם׃ | 4 |
Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?
התשחק בו כצפור ותקשרנו לנערותיך׃ | 5 |
Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?
יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים׃ | 6 |
Concident eum amici? divident illum negotiatores?
התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו׃ | 7 |
Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius?
שים עליו כפך זכר מלחמה אל תוסף׃ | 8 |
Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.
הן תחלתו נכזבה הגם אל מראיו יטל׃ | 9 |
Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.]
לא אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב׃ | 10 |
[Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?
מי הקדימני ואשלם תחת כל השמים לי הוא׃ | 11 |
Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.
לא אחריש בדיו ודבר גבורות וחין ערכו׃ | 12 |
Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
מי גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא׃ | 13 |
Quis revelabit faciem indumenti ejus? et in medium oris ejus quis intrabit?
דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה׃ | 14 |
Portas vultus ejus quis aperiet? per gyrum dentium ejus formido.
גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר׃ | 15 |
Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
אחד באחד יגשו ורוח לא יבוא ביניהם׃ | 16 |
Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.
איש באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו׃ | 17 |
Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי שחר׃ | 18 |
Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.
מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו׃ | 19 |
De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.
מנחיריו יצא עשן כדוד נפוח ואגמן׃ | 20 |
De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.
נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא׃ | 21 |
Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.
בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה׃ | 22 |
In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.
מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל ימוט׃ | 23 |
Membra carnium ejus cohærentia sibi: mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur.
לבו יצוק כמו אבן ויצוק כפלח תחתית׃ | 24 |
Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
משתו יגורו אלים משברים יתחטאו׃ | 25 |
Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה׃ | 26 |
Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax:
יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה׃ | 27 |
reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.
לא יבריחנו בן קשת לקש נהפכו לו אבני קלע׃ | 28 |
Non fugabit eum vir sagittarius: in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.
כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון׃ | 29 |
Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי טיט׃ | 30 |
Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה׃ | 31 |
Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה׃ | 32 |
Post eum lucebit semita: æstimabit abyssum quasi senescentem.
אין על עפר משלו העשו לבלי חת׃ | 33 |
Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
את כל גבה יראה הוא מלך על כל בני שחץ׃ | 34 |
Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiæ.]