תְהִלִּים 120

1 שִׁ֗יר הַֽמַּ֫עֲל֥וֹת אֶל־יְ֭הוָה בַּצָּרָ֣תָה לִּ֑י קָ֝רָ֗אתִי וַֽיַּעֲנֵֽנִי׃

Në ankthin tim i klitha Zotit, dhe ai m’u përgjigj.

2 יְֽהוָ֗ה הַצִּ֣ילָה נַ֭פְשִׁי מִשְּׂפַת־שֶׁ֑קֶר מִלָּשׁ֥וֹן רְמִיָּֽה׃

O Zot, më çliro nga buzët gënjeshtare dhe nga gjuha mashtruese.

3 מַה־יִּתֵּ֣ן לְ֭ךָ וּמַה־יֹּסִ֥יף לָ֗ךְ לָשׁ֥וֹן רְמִיָּֽה׃

Çfarë do të të japin ose çfarë do të të shtojnë, o gjuhë gënjeshtare?

4 חִצֵּ֣י גִבּ֣וֹר שְׁנוּנִ֑ים עִ֝֗ם גַּחֲלֵ֥י רְתָמִֽים׃

Shigjeta të mprehta të një trimi, me qymyr dëllinje.

5 אֽוֹיָה־לִ֭י כִּי־גַ֣רְתִּי מֶ֑שֶׁךְ שָׁ֝כַ֗נְתִּי עִֽם־אָהֳלֵ֥י קֵדָֽר׃

I mjeri unë, që banoj në Meshek dhe që strehohem në çadrat e Kedarit!

6 רַ֭בַּת שָֽׁכְנָה־לָּ֣הּ נַפְשִׁ֑י עִ֝֗ם שׂוֹנֵ֥א שָׁלֽוֹם׃

Tepër gjatë kam banuar me ata që e urrejnë paqen.

7 אֲֽנִי־שָׁ֭לוֹם וְכִ֣י אֲדַבֵּ֑ר הֵ֝֗מָּה לַמִּלְחָמָֽה׃

Unë jam për paqen; ata përkundrazi, kur unë flas, janë për luftën.