זכריה 5
| ואשוב ואשא עיני ואראה והנה מגלה עפה | 1 |
Потом опет подигох очи своје и видех; а то књига лећаше.
| ויאמר אלי מה אתה ראה ואמר אני ראה מגלה עפה--ארכה עשרים באמה ורחבה עשר באמה | 2 |
И он ми рече: Шта видиш? А ја рекох: Видим књигу где лети, дужина јој двадесет лаката, а ширина десет лаката.
| ויאמר אלי--זאת האלה היוצאת על פני כל הארץ כי כל הגנב מזה כמוה נקה וכל הנשבע מזה כמוה נקה | 3 |
Тада ми рече: То је проклетство које изађе на сву земљу, јер сваки који краде истребиће се по њој с једне стране, и који се год куне криво истребиће се по њој с друге стране.
| הוצאתיה נאם יהוה צבאות ובאה אל בית הגנב ואל בית הנשבע בשמי לשקר ולנה בתוך ביתו וכלתו ואת עציו ואת אבניו | 4 |
Ја ћу је пустити, говори Господ над војскама, те ће доћи на кућу лупежу и на кућу ономе који се куне мојим именом криво, и стајаће му усред куће и сатрће је, и дрвље јој и камење.
| ויצא המלאך הדבר בי ויאמר אלי--שא נא עיניך וראה מה היוצאת הזאת | 5 |
Потом изиђе анђео који говораше са мном, и рече ми: Подигни очи своје и види шта је ово што излази.
| ואמר מה היא ויאמר זאת האיפה היוצאת ויאמר זאת עינם בכל הארץ | 6 |
А ја рекох: Шта је? А он рече: То је ефа што излази. И рече: То им је безбожност по свој земљи.
| והנה ככר עפרת נשאת וזאת אשה אחת יושבת בתוך האיפה | 7 |
И гле, подизаше се таланат олова, и једна жена сеђаше усред ефе.
| ויאמר זאת הרשעה וישלך אתה אל תוך האיפה וישלך את אבן העופרת אל פיה | 8 |
И он рече: То је безбожност. И врже је усред ефе, и врже онај комад олова одозго на ждрело јој.
| ואשא עיני וארא והנה שתים נשים יוצאות ורוח בכנפיהם ולהנה כנפים ככנפי החסידה ותשאנה את האיפה בין הארץ ובין השמים | 9 |
И подигох очи своје и видех, а то две жене излажаху, и ветар им беше под крилима, а крила им беху као у роде, и дигоше ефу међу земљу и небо.
| ואמר אל המלאך הדבר בי אנה המה מולכות את האיפה | 10 |
И рекох анђелу који говораше са мном: Куда оне носе ефу?
| ויאמר אלי לבנות לה בית בארץ שנער והוכן והניחה שם על מכנתה | 11 |
А он ми рече: Да јој начине кућу у земљи Сенару; и онде ће се наместити и поставити на своје подножје.
