תהילים 137

1 על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון

На водама вавилонским сеђасмо и плакасмо опомињући се Сиона.

2 על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו

О врбама сред њега вешасмо харфе своје.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון

Онде искаху који нас заробише да певамо, и који нас оборише да се веселимо: "Певајте нам песму сионску."

4 איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר

Како ћемо певати песму Господњу у земљи туђој?

5 אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני

Ако заборавим тебе, Јерусалиме, нека ме заборави десница моја.

6 תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי

Нека прионе језик мој за уста моја, ако тебе не успамтим, ако не уздржим Јерусалима сврх весеља свог.

7 זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה

Напомени, Господе, синовима Едомовим дан јерусалимски, кад говорише: Раскопајте, раскопајте га до темеља.

8 בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו

Кћери вавилонска, крвницо, благо ономе ко ти плати за дело које си нама учинила!

9 אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע

Благо ономе који узме и разбије децу твоју о камен.