איוב 14
| אדם ילוד אשה-- קצר ימים ושבע-רגז | 1 |
Човек рођен од жене кратка је века и пун немира.
| כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד | 2 |
Као цвет ниче, и одсеца се, и бежи као сен, и не остаје.
| אף-על-זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך | 3 |
И на таквог отвараш око своје, и мене водиш на суд са собом!
| מי-יתן טהור מטמא-- לא אחד | 4 |
Ко ће чисто извадити из нечиста? Нико.
| אם חרוצים ימיו--מספר-חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבר | 5 |
Измерени су дани његови, број месеца његових у Тебе је; поставио си му међу, преко које не може прећи.
| שעה מעליו ויחדל-- עד-ירצה כשכיר יומו | 6 |
Одврати се од њега да почине докле не наврши као надничар дан свој.
| כי יש לעץ תקוה אם-יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל | 7 |
Јер за дрво има надања, ако се посече, да ће се још омладити и да неће бити без изданка;
| אם-יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו | 8 |
Ако и остари у земљи корен његов и у праху изумре пањ његов,
| מריח מים יפרח ועשה קציר כמו-נטע | 9 |
Чим осети воду, опет напупи и пусти гране као присад.
| וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו | 10 |
А човек умире изнемогао; и кад издахне човек, где је?
| אזלו-מים מני-ים ונהר יחרב ויבש | 11 |
Као кад вода отече из језера и река опадне и усахне,
| ואיש שכב ולא-יקום עד-בלתי שמים לא יקיצו ולא-יערו משנתם | 12 |
Тако човек кад легне, не устаје више; докле је небеса неће се пробудити нити ће се пренути ода сна свог.
| מי יתן בשאול תצפנני-- תסתירני עד-שוב אפך תשית לי חק ותזכרני (Sheol h7585) | 13 |
О да ме хоћеш у гробу сакрити и склонити ме докле не утоли гнев Твој, и да ми даш рок кад ћеш ме се опоменути! (Sheol h7585)
| אם-ימות גבר היחיה כל-ימי צבאי איחל-- עד-בוא חליפתי | 14 |
Кад умре човек, хоће ли оживети? Све дане времена које ми је одређено чекаћу докле ми дође промена.
| תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף | 15 |
Зазваћеш, и ја ћу Ти се одазвати; дело руку својих пожелећеш.
| כי-עתה צעדי תספור לא-תשמר על-חטאתי | 16 |
А сада бројиш кораке моје, и ништа не остављаш за грех мој.
| חתם בצרור פשעי ותטפל על-עוני | 17 |
Запечаћени су у тобоцу моји преступи, и завезујеш безакоња моја.
| ואולם הר-נופל יבול וצור יעתק ממקמו | 18 |
Заиста, као што гора падне и распадне се, и као што се стена одвали с места свог,
| אבנים שחקו מים-- תשטף-ספיחיה עפר-ארץ ותקות אנוש האבדת | 19 |
И као што вода спира камење и поводањ односи прах земаљски, тако надање човечије обраћаш у ништа.
| תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו | 20 |
Надвађујеш га једнако, те одлази, мењаш му лице и отпушташ га.
| יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא-יבין למו | 21 |
Ако синови његови буду у части, он не зна; ако ли у срамоти, он се не брине.
| אך-בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל | 22 |
Само тело док је жив болује, и душа његова у њему тужи.
