בראשית 8
| ויזכר אלהים את נח ואת כל החיה ואת כל הבהמה אשר אתו בתבה ויעבר אלהים רוח על הארץ וישכו המים | 1 |
А Бог се опомену Ноја и свих звери и све стоке што беху с њим у ковчегу; и посла Бог ветар на земљу да узбије воду.
| ויסכרו מעינת תהום וארבת השמים ויכלא הגשם מן השמים | 2 |
И затворише се извори бездану и уставе небеске, и дажд с неба престаде.
| וישבו המים מעל הארץ הלוך ושוב ויחסרו המים--מקצה חמשים ומאת יום | 3 |
И стаде вода опадати на земљи, и једнако опадаше после сто педесет дана;
| ותנח התבה בחדש השביעי בשבעה עשר יום לחדש על הרי אררט | 4 |
Те се устави ковчег седмог месеца дана седамнаестог на планини Арарату.
| והמים היו הלוך וחסור עד החדש העשירי בעשירי באחד לחדש נראו ראשי ההרים | 5 |
И вода опадаше све већма до десетог месеца; и првог дана десетог месеца показаше се врхови од брда.
| ויהי מקץ ארבעים יום ויפתח נח את חלון התבה אשר עשה | 6 |
А после четрдесет дана отвори Ноје прозор на ковчегу, који беше начинио;
| וישלח את הערב ויצא יצוא ושוב עד יבשת המים מעל הארץ | 7 |
И испусти гаврана, који једнако одлеташе и долеташе докле не пресахну вода на земљи.
| וישלח את היונה מאתו--לראות הקלו המים מעל פני האדמה | 8 |
Па пусти и голубицу да би видео је ли опала вода са земље.
| ולא מצאה היונה מנוח לכף רגלה ותשב אליו אל התבה--כי מים על פני כל הארץ וישלח ידו ויקחה ויבא אתה אליו אל התבה | 9 |
А голубица не нашавши где би стала ногом својом врати се к њему у ковчег, јер још беше вода по свој земљи; и Ноје пруживши руку ухвати је и узе к себи у ковчег.
| ויחל עוד שבעת ימים אחרים ויסף שלח את היונה מן התבה | 10 |
И почека још седам дана, па опет испусти голубицу из ковчега.
| ותבא אליו היונה לעת ערב והנה עלה זית טרף בפיה וידע נח כי קלו המים מעל הארץ | 11 |
И пред вече врати се к њему голубица, и гле, у кљуну јој лист маслинов, који беше откинула; тако позна Ноје да је опала вода са земље.
| וייחל עוד שבעת ימים אחרים וישלח את היונה ולא יספה שוב אליו עוד | 12 |
Али почека још седам дана, па опет испусти голубицу, а она му се више не врати.
| ויהי באחת ושש מאות שנה בראשון באחד לחדש חרבו המים מעל הארץ ויסר נח את מכסה התבה וירא והנה חרבו פני האדמה | 13 |
Шест стотина прве године века Нојевог први дан првог месеца усахну вода на земљи; и Ноје откри кров на ковчегу, и угледа земљу суву.
| ובחדש השני בשבעה ועשרים יום לחדש--יבשה הארץ | 14 |
А другог месеца двадесет седмог дана беше сва земља сува.
| וידבר אלהים אל נח לאמר | 15 |
Тада рече Бог Ноју говорећи:
| צא מן התבה--אתה ואשתך ובניך ונשי בניך אתך | 16 |
Изађи из ковчега ти и жена твоја и синови твоји и жене синова твојих с тобом;
| כל החיה אשר אתך מכל בשר בעוף ובבהמה ובכל הרמש הרמש על הארץ--הוצא (היצא) אתך ושרצו בארץ ופרו ורבו על הארץ | 17 |
Све звери што су са тобом од сваког тела, птице и стоку и шта год гамиже по земљи, изведи са собом, нека се разиђу по земљи, и нека се плоде и множе на земљи.
| ויצא נח ובניו ואשתו ונשי בניו אתו | 18 |
И изиђе Ноје и синови његови и жена његова и жене синова његових с њим.
| כל החיה כל הרמש וכל העוף כל רומש על הארץ--למשפחתיהם יצאו מן התבה | 19 |
Све звери, све ситне животиње, све птице и све што се миче по земљи по својим врстама изиђоше из ковчега.
| ויבן נח מזבח ליהוה ויקח מכל הבהמה הטהרה ומכל העוף הטהור ויעל עלת במזבח | 20 |
И начини Ноје жртвеник Господу, и узе од сваке чисте стоке и од свих птица чистих, и принесе на жртвенику жртве паљенице.
| וירח יהוה את ריח הניחח ויאמר יהוה אל לבו לא אסף לקלל עוד את האדמה בעבור האדם כי יצר לב האדם רע מנעריו ולא אסף עוד להכות את כל חי כאשר עשיתי | 21 |
И Господ омириса мирис угодни, и рече у срцу свом: Нећу више клети земље с људи, што је мисао срца човечијег зла од малена; нити ћу више убијати све што живи, као што учиних.
| עד כל ימי הארץ זרע וקציר וקר וחם וקיץ וחרף ויום ולילה--לא ישבתו | 22 |
Од сада докле буде земље, неће нестајати сетве ни жетве, студени ни врућине, лета ни зиме, дана ни ноћи.
A Dove is Sent Forth from the Ark
