Luka 4
1 HELE aku la hoi Iesu, mai Ioredane aku me ka piha i ka Uhane Hemolele, a alakaiia e ka Uhane i ka waonahele;
Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki
2 A hoowalewaleia i na la hookahi kanaha, e ka diabolo. Aole ia i paina ia mau la: a hala ae la ia mau la, a mahope iho, pololi iho la ia.
i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.
3 Olelo ae la ka diabolo ia ia, Ina o oe ke Keiki a ke Akua, e olelo iho oe i keia pohaku e lilo i berena.
Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»
4 Olelo ae la Iesu ia ia, i ae la, Ua palapalaia, Aole i ka berena wale no e ola'i ke kanaka, aka, i ka olelo a pau a ke Akua.
Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»
5 Alakai ae la ka diabolo ia ia i kekahi mauna kiekie, hoike hoi ia ia i na aupuni a pau o ke ao nei, i ke sekoua hookahi.
So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,
6 A olelo ae la ka diabolo ia ia, E haawi aku wau ia oe i keia mana a pau a me ka nani o ia mau mea; no ka mea, ua haawiia mai ia ia'u, a e haawi aku hoi au ia mea no ka'u mea e makemake ai;
og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;
7 Nolaila, ina e hoomana mai oe ia'u, e lilo no ia mea a pau ia oe.
fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»
8 Olelo hou Iesu ia ia, i ae la, E hele pela mahope o'u, e Satana; no ka mea, ua palapalaia, E hoomana oe i ka Haku, i kou Akua, oia wale no kau e malama aku ai.
Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»
9 A alakai hou ae la ka diabolo ia ia, i Ierusalema, a hooku ia ia maluna o kahi oioi o ka luakini, i ae la ia ia, Ina o oe ke Keiki a ke Akua, e lele iho oe ilalo mai laila iho;
So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!
10 No ka mea, ua palapalaia, E kauoha oia i kona poe anela nou e malama ia oe;
For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel, »
11 A ma ko lakou mau lima e hapai ae lakou ia oe, o kuia kou wawae i ka pohaku.
og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»
12 Olelo ae la Iesu, i ae la ia ia, Ua oleloia hoi, Mai hoao oe i ka Haku, i kou Akua.
Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»
13 A hooki ae la ka diabolo ia hoao ana a pau, hele aku la ia mai ona aku la ia wa.
Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.
14 A hoi aku la o Iesu ma ka mana o ka Uhane, i Galilaia; a kui aku la kona kaulana ia aina a puni.
So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.
15 Ao mai la oia iloko o ko lakou mau halehalawai, me ka hoonaniia ku e na mea a pau.
Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.
16 A hiki hoi ia i Nazareta i kona wahi i hanaiia'i, komo ia, mamuli o kana hana mau i ka la Sabati, iloko o ka halehalawai, a ku iluna ia e heluhelu.
Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,
17 A haawiia ae la ia ia ka buke a Isaia ke kaula, a wehe ae la ia i ka buke, loaa ia ia kahi i palapalaia'i;
og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:
18 Maluna iho nei o'u ka Uhane o Iehova, no ka mea, ua poni mai la oia ia'u e hai aku i ka euanelio i ka poe ilihune; ua hoouna mai kela ia'u e lapaau i ka poe ehaeha ma ka naau, a e hai aku i ka hoola ana i ka poe pio, a me ka ike hou ana i ka poe makapo, a e hookuu i ka poe i hooluhihewaia,
«Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
19 A e hai aku hoi i ka makahiki e aloha mai ai ka Haku.
Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»
20 Hoopaa iho la ia i ka buke, hoihoi ae la i ke kahu, noho iho la ilalo; a kau aku la na maka o ka poe a pau iloko o ka halehalawai maluna ona.
Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.
21 A hoomaka oia e olelo mai ia lakou, O keia palapala i komo ae nei i ko oukou mau pepeiao, ua hookoia i neia la.
So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»
22 Olelo maikai ae la lakou a pau nona, me ka mahalo i na olelo lokomaikai ana i olelo mai ai; ninau iho la, Aole anei keia o ke keiki a Iosepa?
Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er’kje dette son åt Josef?» sagde dei.
23 Olelo mai la oia ia lakou, E hoopili mai auanei oukou ia'u i keia hua olelo nane, E ke kahuna, e hoola oe ia oe iho. O na mea i hanaia ma Kaperenauma a makou i lohe ai, e hana hou hoi oe ma kou aina nei.
Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»
24 A olelo hou ia, He oiaio ka'u e olelo aku nei, Aohe kaula i mahaloia ma kona aina iho.
Men eg segjer dykk for sant, » heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.
25 Ke hai aku nei au ia, oukou i ka olelo oiaio, nui no na wahinekanemake iloko o ka Iseraela i na la o Elia, i ka wa i paa ai ka lani ekolu makahiki a me na malama eono, a nui ka wi a puni ka aina:
Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,
26 Aole hoi o Elia i hoounaia'ku i kekahi o lakou, i kahi wahinekanemake i Sarepeta ma Sidona.
og endå vart’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.
27 Nui wale ka poe lepero iloko o ka Iseraela i ka wa o Elisai ke kaula, aole hoi kekahi o lakou i hoomaemaeia, aka, o Naamana no Suria.
Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»
28 Ukiuki loa ae la ko loko o ka halehalawai a pau i ko lakou lohe ana ia mau mea,
Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.
29 Ku ae la lakou iluna, kipaku aku la lakou ia ia iwaho o ke kulanakauhale, alakai aku la lakou ia ia i ke kuemakapali o ka puu i kukuluia'i ko lakou kulanakauhale, e kiola iho ia ia ilalo.
Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.
30 Aka, maalo ae la oia iwaena konu o lakou, hele aku la no ia.
Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.
31 A hele hoi ia i Kaperenauma i kekahi kulanakauhale i Galilaia, a ao mai la ia lakou i na la Sabati.
So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;
32 Kahaha iho la ka naau o lakou i kana ao ana; no ka mea, he mana ko kana olelo.
og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.
33 A iloko o ka halehalawai he kanaka ia ia kekahi uhane daimonio haukae, a kahea no ia me ka leo nui,
I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:
34 I aku la, Ea! Heaha kau ia makou nei, e Iesu, no Nazareta? Ua hele mai anei oe e luku ia makou? Ua ike no au ia oe, o ka mea hemolele no oe a ke Akua.
«Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»
35 Papa mai la Iesu ia ia, i mai la, Hamau, a e puka mai hoi iwaho ona. A hoohina iho la ka daimonio ia ia iwaenakonu, alaila puka mai no ia iwaho ona, aole i hana eha ia ia.
Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.
36 Mahalo iho la lakou a pau, a olelo kekahi i kekahi, i ae la, Heaha keia olelo! No ka mea, ua kauoha ikaika aku oia i na uhane haukae me ka mana, a ua puka mai no lakou iwaho.
Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»
37 Kui aku la kona kaulana ia wahi aku ia wahi aku, ma ia aina a puni.
Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.
38 A hele ia iwaho o ka halehalawai, komo aku la ia iloko o ka hale o Simona; ua loohia ka makuahonoaiwahine o Simona e ke kuni nui; nonoi aku la lakou ia Iesu nona.
So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.
39 Ku ae la o Iesu iluna ma ona la, papa iho la i ke kuni; haalele iho la ke kuni ia ia. Ala ae la ia wahine iluna, a lawelawe na lakou.
Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.
40 A i ke komo ana a ka la, o ka poe a pau no lakou na mea mai i kela mai i keia mai, halihali mai la ia lakou io Iesu la; a kau iho la oia i kona mau lima maluna o lakou a pau, a hoola iho la ia lakou.
Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.
41 A hemo mai la na daimonio iwaho o na mea he lehulehu e kahea ana me ka olelo, O oe no ka Mesia, ke Keiki a ke Akua. A papa aku la oia ia lakou, aole i ae aku ia lakou e olelo; no ka mea, ua ike no lakou, oia ka Mesia.
Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.
42 A ao ae la, hele aku la i kahi nahelehele; a imi aku la na kanaka ia ia, a hiki io na la, kaohi iho la lakou ia ia e haalele ole oia ia lakou.
Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.
43 Olelo mai la oia ia lakou, he pono hoi no'u, e hai aku i ka euanelio no ke aupuni o ke Akua i na kulanakauhale e ae; no ka mea, nolaila wau i hoounaia'i.
Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»
44 A ao mai la hoi oia iloko o na halehalawai o Galilaia.
Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.
